ได้พบบทความในเฟสบุคโดยใช้นามว่า Ptreetep  เข้ากับเหตุการณ์ปัจจุบันพอดีนำมาให้อ่านประดับสติปัญญา เพื่อเป็นข้อคิดสำหรับผู้ที่คิดง่ายๆ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน

ฝ่ายบ้านเมือง เวลาจะทำอะไร ก็คุ้นเคยแต่เรื่องการบังคับ ใช้กฎหมายเพียงอย่างเดียว   ทำให้เมื่อมาทำงานเกี่ยวกับศาสนา ไม่ทันได้คิดถึงผลกระทบด้านอื่น ๆ ไปด้วย ขณะที่ฝ่ายพระเถระผู้ใหญ่ จะตัดสินใจทำอะไรแต่ละเรื่อง ต้องคำนึงผลกระทบถึง 5 เรื่อง คือ 

1. ธรรมวินัย 

2. กฎหมายบ้านเมือง 

3. กฎหมายสงฆ์ 

4. ธรรมเนียมปฏิบัติ 

5. เถระบัญญัติ  

เพราะทั้ง 5 เรื่องนี้ คือเสาหลัก

ที่ค้ำจุนเถรวาทมา 2,600 ปี

หากผิดพลาดขึ้นมาย่อมกระทบกระเทือน

ถึงความดำรงอยู่ในระยะยาวของพระพุทธศาสนา

กรณีที่ฝ่ายบ้านเมืองตั้งข้อหาพระสงฆ์

จากการรับบริจาคว่าเป็นการฟอกเงินและรับของโจร

เรื่องแบบนี้ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์ชาติไทย

รวมทั้งในประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนาทุกนิกายก็ไม่เคยมี

เมื่อเป็นคดีแรกในประวัติศาสตร์แบบนี้

สิ่งต่างๆ ที่ฝ่ายบ้านเมืองทำไว้ในวันนี้

มันจะกลายเป็นบรรทัดฐานให้คนรุ่นหลัง

ใช้เป็นแนวทางปฏิบัติต่อพระสงฆ์ทั้งประเทศทันที

จริงอยู่ที่ฝ่ายบ้านเมืองจะใช้อำนาจรัฐ

เร่งรีบลัดขั้นตอนตามใจชอบยังไงก็ได้

แต่ฝ่ายพระสงฆ์จะเร่งรีบลัดขั้นตอน

โดยไม่คำนึงผลกระทบต่อพระพุทธศาสนา

และสังฆมณฑลโดยภาพรวมไม่ได้

เพราะหากมีความผิดพลาดเสียหายขึ้นมา 

ปัญหาระยะยาวไม่ได้เกิดขึ้นกับฝ่ายบ้านเมือง

แต่เกิดขึ้นกับฝ่ายพระพุทธศาสนา

และยังเป็นแบบแผนให้สามารถใช้กฎหมายบ้านเมือง

ล้มเสาหลักทั้ง 5 ต้น ที่ค้ำจุนเถรวาท

ให้พังทลายลงมาอย่างถูกต้องตามกฎหมายอีกด้วย

ลองคิดดูว่า ขนาดตอนนี้ผู้นำประเทศเป็นชาวพุทธ

พระพุทธศาสนายังได้รับผลกระทบกระเทือน

จากการตั้งข้อหาโดยไม่เป็นธรรมแบบนี้

หากวันหน้าผู้นำประเทศไม่ใช่ชาวพุทธขึ้นมา

พระพุทธศาสนามิแหลกลาญเพราะแนวทางปฏิบัติ

ที่เจ้าหน้าที่กฎหมายฝ่ายบ้านเมืองทำไว้

เป็นบรรทัดฐานในวันนี้หรอกหรือ ?

----------------------------------

๑๙ มิถุนายน ๒๕๕๙

FB:Ptreetep