Hero of Asia (ฮีโรของเอเชีย) กล่าวถึงวัดพระธรรมกาย

กราบนมัสการพระอาจารย์...ขอยืมภาพนะครับผม...ภาพพระพุทธรูปร้องให้น้ำตาไหลพราก ๆ ๆ... เออหนอ บาปกรรมจริง ๆ สังคมเรา... ถ้าทำให้พระพุทธรูปร้องให้ได้ ก็น่าจะสามารถทำให้ลุกขึ้นมาทำอย่างอื่นได้เช่นกัน...สาธุ... ถ้าที่ใดมีวัดที่ทำให้คนที่ยังดิบ ๆ สุก ๆ เป็นคนดีมีศีลมีธรรมเพิ่มขึ้น ทำใหพระเณรที่เข้ามาบวชเรียนได้บังเกิดคุณธรรมเป็นพระที่ดีมีคุณค่าได้...

ถ้าพิจารณาในด้าน แนวคิดแบบโครงสร้างหน้าที่ (structural-functional )วัดอย่างวัดธรรมกายก็ไม่ควรถูกทำลายโครงสร้างให้ย่อยยับ. หรือถูกชี้นำชักชวนสมคบคิดกันสร้างความเกลียดชัง รังเกียจเหยียดหยามเหมือนกับเป็นศัตรูกันมา 100 ปี 1000 ชาติ ให้เกิดขึ้นในหมู่ประชาชนคนไทย คนพุทธ หรือคนที่ใหน ๆ ก็ตามที่มีศรัทธาในศาสนา...สาธุ เมตตาธรรมจะค้ำจุนโลกได้เยี่ยงไร ถ้าขนาดค้ำจุนคนที่ปฏิบัติธรรมเองยังไม่ได้เลย...

และถ้าหากใช้หลักการเดียวกันที่เป็นมูลเหตุให้ทำลายวัดพระธรรมกาย ก็จะมีอีกหลายวัดที่อาจต้องถูกทำลาย...แถมยังบกพร่องในบทบาทหน้าที่อย่างที่ทราบกัน การทำลายวัด ทำลายพระ ทำลายศรัทธา ของผู้คนหมู่มากและชี้ว่าพวกเขาเดินแนวทางผิด...แล้วจะสร้างสิ่งใดขึ้นมาทดแทนได้  เท่าที่เห็นและปรากฏในสังคมวันนี้... ยังไม่มีนะ...แนวทางที่ถูกที่ควรที่ดีที่สุด ที่มีก็เพียงแค่พออยู่ร่วมกันได้แค่นั้น...

คนไร้ศรัทธาส่วนมากมีทุกข์และต้องดิ้นรนฉกฉวยแย่งชิงกันอย่างไร้ขีดจำกัด... ไร้ยางอาย ไร้ศีลธรรม และไร้ความสงบสุข คนที่มาวัด ไม่ว่าวัดไหน ๆ ด้วยความศรัทธา เค้าก็ตั้งจิตตั้งใจปฏิบัติธรรม และได้รับความสงบสุขเป็นผลตอบแทน เพื่อกลับไปต่อสู้กับการดำเนินชีวิต ที่ต้องพบเจอกับอีกหลาย ๆ ปัญหา... 

เราต้องการเห็นความสุขสงบเกิดขึ้นในชีวิตผู้คน ในครอบครัว ในชุมชน ในบ้านเมือง แต่พอพบเจอสิ่งที่แตกต่าง สิ่งที่ท้าทายเราก็รีบป้องกันด้วยการทำลายล้าง กำจัดทิ้ง แทนที่จะจำกัดให้อยู่ในขอบเขตและค่อยคลี่คลายตามเหตุตามผล..

ความพยายามดำเนินการตามวิถีทางของกฏหมายกับพระธัมมชโย หรือศิษย์คนใดคนหนึ่งที่มีหลักฐานพยานว่ากระทำผิดกฏหมายก็ควรกระทำไป ตามขั้นตอน... แต่การใช้การเมืองการทหารเข้าปะทะเพื่อเอาชนะแตกหัก โดยเริ่มจะบานปลายและมีการระดมมวลชนรอบนอก เพื่อสนับสนุน กดดันหรือส่งเสียงเชียร์ในเครื่องมือสื่อทุกรูปแบบ เห็นว่าจะยิ่งทำให้ยากและซับซ้อนเสี่ยงต่อความสูญเสียอย่างยิ่ง ...

ผู้มีอำนาจที่มีปัญญาต้องใคร่ครวญและตัดสินใจใหม่... วัดพระธรรมกายน่าจะมีสิ่งที่ดีมีคุณค่ามากมายที่วัดอื่น ๆ ก็ต้องการศึกษาเรียนรู้ เอาวัดพระธรรมกายไว้เป็นแหล่งเรียนรู้และทำให้ปรากฏชัดแก่มนุษยชาติ ว่านี่คืออะไรกันแน่ดีกว่าทำลายล้างนะครับ...อย่ากลัวพระธัมมชโย ท่านไม่ได้เป็นผู้วิเศษ... อย่ากลัววัดพระธรรมกายว่าเป็นวัดมหาอำนาจ เพราะร่ำรวยมหาศาล... นั่นเป็นเพียงแค่เปลือกวัตถุ อย่ากลัวคำสอนแนววัดพระธรรมกายเพียงเพราะ ตัวเองไม่รู้ไม่เข้าใจไม่ยอมรับ 

อย่ารังเกียจคำสอนอื่น ความเชื่ออื่นที่เห็นแตกต่างกับตน และท้ายที่สุด อย่ากลัวว่าแก่นแท้พระธรรมคำสอนของพระสัมมสัมพุทธเจ้า ว่าจะถูกทำลายบิดเบือนโดยคำสอนเทียมเท็จ...ก็เราเชื่อมั่นมา 2500 กว่าปีแล้วว่า พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์มิใช่หรือครับ...หากเราทุกคนยังมีศรัทธา ยังปฏิบัติธรรมและยังปฏิบัติต่อผู้อื่นอย่างมีความเมตตากรุณา... สาธุ

หมายเหตุ: ผมไม่ได้เป็นสมาชิกของวัดพระธรรมกาย ผมไม่ได้เป็คนคนคลั่งไคล้ศาสนา เพียงแค่มีศรัทธา ผมมีเพื่อนที่รู้จัก 3 ท่านที่เข้าไปทำกิจกรรมกับวัดพระธรรมกาย... และทั้ง 3 ท่านเป็นคนดีมากผมรักและเคารพแม้ความเชื่อจะต่างกันครับผม

จากอาจารย์สมภพ จันทรากา

Founder DEPDC 

-Hero of Asia จากนิตยสาร Times

-ผู้ได้รับการเสนอชื่อให้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพถึง 2 ครั้ง

-และเป็น1 ใน 3 คนของโลกที่ได้รับรางวัล World Children Prize Award ในปี 2013

แหล่งภาพจาก kwang17 - WordPress.com

นายสมภพฯ เป็นที่รู้จักในฐานะที่เป็นผู้นำที่อุทิศตนเพื่อต่อสู้กับการค้ามนุษย์ อีกทั้งยังเป็นผู้ก่อตั้งศูนย์พัฒนาการศึกษาเพื่อลูกหญิงและชุมชน (Development and Education Program for Daughters and Communities : DEPDC)

เมื่อวันที่ 13 มีนาคม 2551 นายสมภพ จันทรากา ได้รับเหรียญ Wallenberg จากมหาวิทยาลัยมิชิแกน ประเทศสหรัฐอเมริกา นายสมภพฯ เป็นที่รู้จักในฐานะที่เป็นผู้นำที่อุทิศตนเพื่อต่อสู้กับการค้ามนุษย์ อีกทั้งยังเป็นผู้ก่อตั้งศูนย์พัฒนาการศึกษาเพื่อลูกหญิงและชุมชน (Development and Education Program for Daughters and Communities : DEPDC) และการดำเนินการของนายสมภพฯ พร้อมกับ DEPDC ทำให้สามารถช่วยเหลือและปกป้องเด็กจำนวนนับพันแถบลุ่มแม่น้ำโขงจากการค้าประเวณีได้ นายสมภพฯ ได้รับการเสนอชื่อรับรางวัลโนเบลมาแล้วถึง 2 ครั้ง และได้รับการยกย่องจากนิตยสารไทม์ว่าเป็นวีรบุรุษแห่งเอเชีย

ที่มา http://pv-history.blogspot.com/2013/08/blog-post_30.html