ใครทำลาย ?? ความหวัง ความฝัน ความสำเร็จ รางวัล ของสังคมไทย ทั้งที่ทุกชีวิต มีสิทธิ์จะคิดและพึงได้ 

จากชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่ง ของสังคมไทย ฉันพบแต่สิ่งที่ฝันไว้ ว่าสักวัน ชีวิตจะประสบความสำเร็จ เพียงแค่ เงื่อนไข ไม่กี่ข้อ

        1. ได้ศึกษาสูง ๆ พอที่จะเป็นเยี่ยงอย่างแก่ผู้ที่จะตามมาในภายหลังได้

        2. ขอเป็นตัวอย่างในการทำความดี โดยไม่มีข้อแม้ แม้ว่าทำดีแล้ว คนจะด่า หรือครอบครัวไม่พอใจ ก็ตาม

        3. ขอเป็นต้นแบบในการเป็นคนดีในอาชีพที่รับผิดชอบ ด้วยการไม่โกงกิน ซื่อสัตย์สุจริต และไม่ทำบาปกับทุกคน (ขออาชีพที่ไม่ต้องทำบาปกรรมเพิ่ม)

        4. ขอมีครอบครัวที่อบอุ่นเล็ก ๆ ที่ไม่ต้องการชื่อเสียงเกียรติยศ ใด ๆ จนเกินไป หรือทำงานเพื่อหาตำแหน่ง และเงินเดือนที่สูงลิ่วแต่ผิดกฎหมาย และศีลธรรม

นี่คือความใฝ่ฝันของข้าราชการคนหนึ่ง ที่พยายามแข่งขันเพื่อที่จะสอบบรรจุให้จงได้ โดยไม่มีใต้โต๊ะ อย่างที่บางคนกล่าวว่าเป็นไปไม่ได้ 

ถึงวันนี้ ฉันจะไม่ได้อยู่ ณ ตำแหน่งนั้นแล้ว แต่ความภาคภูมิใจที่ฉันเคยมีกับอาชีพนี้ ข้าราชการครูตัวเล็ก ๆ ที่ไม่ฝันอยากใหญ่โตอะไร ทั้งสิ้น กับการทำหน้าที่ที่ดีที่สุด ณ ตอนนั้น

ฉันยังภาคภูมิใจเสมอ เมื่อฉันย้อนกลับมองภาพที่ได้ช่วยเยาวชนที่ลำบาก และยากจนและไม่มีความรู้ ให้ได้รู้ในสิ่งที่เขาควรจะได้ ควรจะรู้สำหรับวัยอย่างพวกเขา

และแล้ววันนี้ ฉันอดเศร้าใจไม่ได้ว่า ทำไม ? คุณค่าแห่งชีวิตข้าราชการที่เคยเป็นที่ยอมรับนับถือจากประชาชน เป็นที่พึ่งให้กับประชาชน หายไปไหน ?

ไม่ว่างานใด ๆ ฉันก็ยังเชื่อว่า ก็ยังมีคนที่ยังรักและปฏิบัติงานในอาชีพด้วยความซื่อสัตย์สุจริต และมีอุดมการณ์แห่งความดี อีกมากมาย แต่เขาจะอยู่ยาก หรือไม่ ? เพราะไม่ทำงานตอบสนองกิเลส ตัณหา ใด ๆ ให้ใครบางคน บางกลุ่ม หรือไม่ ?

โดยเฉพาะอาชีพข้าราชการ ที่มีคนบอกว่า "รัฐจะเลี้ยงจนตาย นั่นแหละ" จึงทำให้คู่แข่งขันที่จะสอบเข้านั้นมากมายเสียจริง ๆ 

แล้วทุกวันนี้ ยังเป็นอยู่อย่างนั้นหรือไม่ ? ยังมั่นคงจริงหรือไม่ ? หรือว่าวันนี้ นอนหลับและตื่นขึ้นมา อาจไม่ได้อยู่ในตำแหน่งนั้นอีกต่อไปเสียแล้ว ? 

หรือแม้แต่ความประพฤติของบุคคลที่ประกอบอาชีพในเครื่องแบบ ที่สังคมมักจะได้พบในหน้าหนังสือพิมพ์และสื่อต่าง ๆ มากมาย ที่แสดงถึง ความหลงลืมหน้าที่ที่แท้จริง สร้างความหวั่นไหวให้ประชาชน ที่เฝ้ามองอย่างหวาดกลัวกระนั้นหรือ ?

กรณีอย่างเช่น ข่าวที่นายทหารหนุ่ม ทำร้ายภรรยาของตนเอง หรือจะเรียกว่า พยายามฆ่า ก็ว่าได้  อย่างที่มีข่าวในโลกโซเชียล (ดูข่าวผัวทหารโหด ซ้อมเมียจนเสียโฉม : ถามตรงๆ | 22 มี.ค. 60https://www.youtube.com/watch?v=_-TEtvQMdj8)

หรือกรณี อดีตนายกอบต.จ้างวานมือปืน ฆ่าภรรยา (น้อย) ของตนเองอย่างเลือดเย็น ไหนบอกว่ารัก นักหนา หรือเพียงแกล้งโกหกสังคม ไปวัน ๆ เท่านั้น (ชมข่าว ตร คุมตัว“นายกหมึก” ทำแผนรับสารภาพ ในการจ้างวานฆ่าอดีตภรรยา อบต.สาว https://www.youtube.com/watch?v=AeE4-NxcvjM)

หรือกรณีลูกข้าราชการมีสี ทำร้าย ถึงขนาดฆ่าคนได้ตั้งแต่อายุยังไม่บรรลุนิติภาวะเสียด้วยซ้ำ (ชมข่าว เปิดคลิปวินาที ลูกพตท. นำพวกบุกรุมฆ่าไขควงแทง ปอนด์ นศ.หนุ่ม ม.ศิลปากร https://www.youtube.com/watch?v=R99R99DaJHY)

จากคนที่ว่ารักกันที่สุด ก่อนที่จะตกลงปลงใจมาใช้ชีวิตร่วมกัน จะเป็นที่พึ่งให้กันและกัน แต่กลายเป็นศัตรูกัน ถึงขนาดต้องฆ่าให้ตายไปข้างหนึ่งกระนั้นหรือ ?

แล้วความรัก คืออะไร การแต่งงานคืออะไร การมียศมีบั้ง การมีหน้าตาในสังคมที่สูงขึ้น ไม่ได้ช่วยอะไรให้จิตใจของคนเราสูงตามไปด้วยได้เลยหรือ ?

ขนาดคนที่รักที่สุด หวังฝากชีวิตไว้ให้กันและกัน ยังเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้ แล้วชีวิตนี้ จะมีความหวัง ความฝัน ความสำเร็จ รางวัล และกำลังใจได้อย่างไร ?

แล้วชีวิตจริง ๆ ที่แท้ มันคืออะไร ? ที่พึ่งที่แท้จริงมันคืออะไร ? 

กระทั่งทุกวันนี้ สถาบันศาสนา เสาหลัก 1 ใน 3 ของประเทศ ก็ยังคลอนแคลน

ถึงจะมีบุคคลบางกลุ่ม ที่พยายามบอกว่า ปกป้องรักษา พระพุทธศาสนา ทั้งที่เขาก็ไม่ได้นำคำสอนของพระพุทธองค์มาประพฤติปฏิบัติเลย แล้วอย่างนี้จะเรียกว่า ปกป้องพระพุทธศาสนาได้อย่างไร ?

แก่นแท้เพียงไม่กี่ข้อของโอวาทปาฏิโมกข์ ของพระพุทธองค์ เขาก็ยังปฏิบัติไม่ได้ แต่ไปก่นด่าว่าผู้อื่นตลอดมา 

ถึงวันนี้ จะขอถามว่า ชีวิต 1 ชีวิต ที่ต้องไปทุ่มเท (ทั้งผิดก.ม.และศีลธรรม) เพียงเพื่อสอบแข่งขันกันทั้งประเทศหวังที่จะเป็นข้า- ราชการ จะคุ้มกันหรือไม่ !!! เพราะมันไม่ได้การันตีให้ใครได้ว่า จะทำให้ชีวิตมีความมั่นคง มีความสุข สำเร็จ ด้วยความหวัง ความฝัน รางวัล ได้อีกต่อไป ....

ต้นไม้ใกล้ฝั่ง

23 มีนาคม 2560 : 14.40 น.