เป็นมนุษย์สุดประประเสริฐเลิศในภพ
อย่าให้ขายหน้ากบ สัตว์เดรัจฉาน
ฟังเสียงธรรมสุดท้ายเมื่อวายปราณ
ไปเกิดในวิมานเป็นเทวา

เล่าให้ฟังกันอีกเรื่อง เชื่อไหมกบตายแล้วไปเกิดเป็นเทวดา
กบตัวนี้เห็นพุทธบริษัท นั่งฟังธรรมของพระพุทธองค์ มันก็ขึ้นจากสระบัวมาหมอบฟังพระสุรเสียงที่พระพุทธองค์ทรงแสดงธรรม มันคงฟังไม่รู้เรื่อง ไม่เข้าใจเนื้อหาธรรมนั้น แต่คงเลื่อมใสในพระสุรเสียงแห่งธรรมนั้น ขณะกำลังเพลินกับเสียงธรรม
ชายเลี้ยงวัว ก็มายืนฟังธรรมด้วย ไม่ทันเห็นกบ เอาไม้ต้อนวัวปักไปถูกหัวกบอย่างแรง กบตายขณะกำลังฟังธรรม ไปเกิดในวิมานทอง 
บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ทันที เป็นเทวดาชื่อว่ามัณฑุกเทพบุตร
ภายหลังเทวดาองค์นี้ก็บรรลุโสดาบันด้วย
(แหล่งข้อมูล หนังสือพระพุทธกิจ ๔๕ พรรษา ของสุรีย์ มีผลกิจ)

ครูพิสูจน์ ใจเที่ยงกุล เรียบเรียงนำเสนอ

อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/posts/588029

 เมื่อองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ทรงพระนามว่า  พระพุทธกัสสป  ในคราวหนึ่ง พระพุทธเจ้า  ทรงสอนอภิธรรมทั้ง 7 คัมภีร์  คือ ปกรณ์ 7 ประการ  ที่องค์สมเด็จพระพิชิตมารกล่าวว่าเป็นปิฎกที่ 3  และเป็นปิฎกที่มีความสำคัญที่สุด  ถ้าเทวดาและมนุษย์ปฏิบัติในด้านอภิธรรมทั้ง 7 ประการนี้ได้ครบถ้วน  ท่านผู้นั้นก็จะเข้าถึงพระนิพพานได้เร็วที่สุด

                        ในคราวที่พระพุทธเจ้าเสด็จไปโปรดพระพุทธมารดา  ก็ได้เลือกความรู้ที่พระองค์ได้ทรงบรรลุมา  เห็นว่าอภิธรรมมีความสำคัญเท่าความดีของพระมารดา  ควรแก่ก้อนข้าวและน้ำนมที่พระมารดาทรงเลี้ยง  คือให้ชีวิตมา  องค์สมเด็จพระบรมศาสดาจึงได้ทรงนำพระอภิธรรมไปแสดง  เทศน์จบเดียว  ปรากฎว่าพระพุทธมารดาได้พระโสดาปัตติผล  และมีเทวดาและพรหมมากท่าน ได้ถึงซึ่งพระอมตะมหาปรินิพพาน  คือเป็นพระอรหันต์

                        เมื่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนพระอภิธรรมแก่บรรดาพระสาวกแล้ว  คณะสาวกก็มีความประสงค์จะท่องจำให้ขึ้นใจ  จึงพากันไปซ้อมพระอภิธรรมในถ้ำใหญ่

                        การซ้อมแบบนั้นเป็นการซ้อมให้คล่อง  ไม่ใช่ว่าจะซ้อมอภิธรรมให้เกิดความชำนาญแล้วนำไปสวดศพเพื่อหวังจะได้ปัจจัยมาหล่อเลี้ยงชีวิต  พระสมัยนั้นท่านไม่ได้คิดแบบนั้น  ท่านคิดอย่างเดียวว่า  ทำอย่างไรหนอเราจะเป็นอรหันต์เข้าถึงซึ่งพระนิพพานได้  นี่เป็นอารมณ์ใจส่วนใหญ่  และมีปริมาณสูงสุด  ในขณะที่พระพุทธเจ้ายังดำรงพระชนม์อยู่

                        เมื่อพระทั้งหลายเหล่านั้นเรียนอภิธรรม  จากสำนักของสมเด็จพระบรมครูแล้ว  จึงได้นำเอาพระอภิธรรม ไปสาธยายให้ขึ้นใจ  เพื่อจะได้จำข้อธรรมไว้ประพฤติปฏิบัติ

                        ฉะนั้น  ในขณะที่ท่านทั้งหลายเข้าไปซ้อมอภิธรรมในถ้ำหลังนั้น  ได้สวดเป็นทำนอง ต่อเนื่อง สม่ำเสมอ ค้างคาว 500 ตัว ได้ฟังก็รู้สึกชอบ แต่ว่าค้างคาวพวกนี้ไม่ได้ชอบธรรมะขององค์สมเด็จพระบรมครู ท่านชอบฟังเสียงทั้งหมด  แต่ไม่รู้ว่าเสียงนั้นว่าอย่างไร  พระทั้งหลายไปซ้อมกันก็ซ้อมแบบเสียงพร้อม ๆ  กัน  ทำเสียงให้สม่ำเสมอกันเพื่อความคล่องและความมีระเบียบ  ค้างคาวทั้งหมดชอบใจเสียงทั้งหมด เพราะว่าฟังเรียบ ๆ เสนาะดี  จะรู้ว่าเสียงนี้เป็นเสียงธรรมก็หาไม่  ฟังมาฟังไป ฟังไปฟังมา เผลอหลับ  เท้าก็หลุดหล่นลงมา  ศีรษะกระทบหินตายหมดทั้ง  500  ตัว

                        เมื่อตายแล้วเพราะฟังเสียงในธรรม พอใจในธรรม  ก็ไปเกิดเป็นเทวดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงสเทวโลกทั้งหมด  มีวิมานทองคำเป็นที่อยู่  มีนางฟ้า  500  เป็นบริวาร 

                     ค้างคาวเป็นสัตว์เดรฉาน ไม่เข้าใจความหมาย แต่ผลบุญจากการฟังเสียงธรรม ยังส่งผลมากมายขนาดนี้ แล้วมนุษย์ผู้สามารถจะเข้าใจความหมายของเสียงธรรมเหล่านั้นได้ จะมีผลมากขนาดไหน

อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://buddha-time.blogspot.com/2012/04/blog-post_23.html