คุณยายอาจารย์ มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

การรับแขก

เรื่องรับแขกเป็นของยาก  จะต้องทำตัวให้ดี  ถึงเราทำตัวดีแล้ว  ก็ต้องระวังรักษาความดีไว้อีก 

โดยเฉพาะเรื่องของธรรมะ

แขกที่มาหา  บางคนมีแต่เรื่องมาให้แก้ไข  มาปรับทุกข์ด้วย  นำเรื่องครอบครัวมาเล่าให้ฟัง 

ส่วนใหญ่เป็นเรื่องดึงใจเราออกจากธรรมะ   ออกจากศูนย์กลางกาย

เราอยู่ทางธรรม  ก็ต้องพูดเรื่องที่ดึงใจเขาเข้าหาธรรมะ

ถ้าเราคุยไม่ดี  ไม่มีสติ  จะถูกเขาดึงใจเราออกไป แต่ถ้าคุยดี  มีสติ  เราจะต้องค่อย ๆ ตะล่อมดึงใจเขาเข้ามา  พูดง่าย ๆ  เหมือนเล่นชักเย่อกัน  ใครมีกำลังมากก็ชนะ

การรับแขก  ต้องระวังตัวไว้ให้ดีเพราะแขกมีหลายประเภท  

ที่สำคัญจะต้องทำตัวเราให้ดีก่อน จะต้องดูตัวเองให้เข้าใจ  ให้แจ่มแจ้งเสียก่อน  

ถ้าเราเข้าใจตัวเราดีแล้ว

เราก็เข้าใจคนอื่นได้ ที่เรียกว่า  รู้เขา  รู้เรา  รู้ทั้งหมดได้ 

พอรู้อย่างนี้แล้ว เราก็จะเข้าใจปัญหาที่เขามาพูด  มาคุยด้วยได้ ต้องทำใจให้อยู่ในบุญมาก ๆ  อยู่ในความเมตตา

แล้วมองดูตัวเอง  ระลึกชาติของตัวเองในอดีต  ดูในธรรมะระลึกไปเรื่อย ๆ  ว่า....

 เราสร้างบารมีมามากเท่าไร

แล้วมองดูในปัจจุบันว่า  เรามีความพยายามทำตัวเองให้บริสุทธิ์ได้มากแค่ไหน 

ดูด้วยว่า....

  เราอยู่ในฐานะอย่างไร

อยู่ในฐานะที่ต้องฉุดเขาขึ้นมาหรือไม่คนนี้ฉุดได้  ก็ฉุดขึ้นมา  

คนนี้ฉุดไม่ได้  ก็ปล่อยไป

ถ้าขืนมัวไปฉุดก็จะเอาตัวเราไม่รอด เขาจะฉุดเราลงไปเสียเอง

แล้วมองดูในอนาคตว่า....

 เราต้องการจะเป็นอะไร ไปถึงไหน  มองดูทั้งอดีต ปัจจุบัน อนาคตให้ดีในเวลารับแขก

เราจะได้ไม่เผลอตัว จะได้ไม่เสียเวลาเปล่า ๆ ถ้าเราทำอย่างนี้แล้วจะทำหน้าที่ได้ดี และใจไม่ตกด้วย 

ที่สำคัญที่สุดต้องนั่งธรรมะมาก ๆ จึงจะทำใจอย่างนี้ได้ ถ้าไม่เช่นนั้นแล้วก็ยาก  โบราณท่านว่า...

  สวดมนต์เป็นยาทา ภาวนาเป็นยากิน   ถ้าทั้งกิน ทั้งทา โรคก็หายเร็วขึ้น   คนเรามีทุกข์ก็เหมือนกับมีโรค เราต้องแนะนำเขาไป  คนที่มีปัญหาหนัก ๆ 

ก็ต้องพยายามให้เขาทั้งสวดมนต์และนั่งธรรมะ 

เขาจะได้มีบุญช่วยตัวเองได้

๑๐ ธันวาคม ๒๕๒๓

คุณยายอาจารย์มหารัตนอุบาสิกาจันทร์ ขนนกยูง

ผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกาย

ขอบคุณภาพและข้อมูลจากลุ่มไลน์