อัศจรรย์ของการ"ให้" ยิ่งให้ยิ่งได้
ยิ่งให้ยิ่งรวย ยิ่งตระหนี่..ยิ่งจน. ให้ทานอย่างเดียว ก็ใช่ว่าจะพ้นทุกข์ได้ แต่เป็นการสั่งสมเสบียง เพื่อการหลุดพ้น การสร้างบารมีนั้น ถ้าไม่มีเสบียงเพียงพอ ก็สร้างลำบาก เป็นอุปสรรคอย่างยิ่ง http://winne.ws/n15193
...ยิ่งให้ยิ่งรวย
ยิ่งตระหนี่..ยิ่งจน..
...ให้ทานอย่างเดียว ก็ใช่ว่าจะพ้นทุกข์ได้
แต่เป็นการสั่งสมเสบียง เพื่อการหลุดพ้น...
..การสร้างบารมีนั้น ถ้าไม่มีเสบียงเพียงพอ
ก็สร้างลำบาก เป็นอุปสรรคอย่างยิ่ง...
..ถ้าเราเกิดมามีฐานะยากจน เพราะอดีตชาติ ไม่เคยบริจาคทาน
ชีวิตเรามุ่งแต่ทำมาหากินเพื่อเลี้ยงชีพ เลี้ยงครอบครัว เราก็จะไม่มีเวลา
มาคิดเรื่องการสร้างบารมี...
...จะทำทาน ก็เกิดความห่วงแหน ตระหนี่บ้าง
หรือ แม้อยากทำเต็มที่เต็มกำลัง ก็ขาดแคลนทรัพย์..
..การบริจาคทาน คือจุดเริ่มต้น เพื่อการหลุดพ้น พ้นทุกข์
..ให้อย่างสม่ำเสมอ ให้โดยไม่หวังผลตอบแทน ให้จนจิตบริสุทธิ
...เมื่อถึงขั้นนี้แล้ว เราจะรักษาศีลก็ไม่ยากแล้ว เพราะศีลจะทำให้จิตเราบริสุทธิ์
ยิ่งๆ ขึ้นไป
...ศีลจะคอยเป็นเกราะกำบังให้การภาวนานั้น รอด ปลอดภัย ไม่หลง ไม่วิปลาส
..พระพุทธเจ้า..กว่าจะบรรลุพระนิพพานได้
พระองค์เริ่มต้นสร้างมหาทานบารมี...ถึงขั้นปรมัตถบารมี
..พวกเรา เพียงแค่ ให้ทานบารมีสมบูรณ์ พร้อมก่อน
แล้วทุกอย่างจะตามมาเอง...
Cr.พม.สุริยา นาควีโร (ศิริโวหาร)
ขอบคุณภาพและข้อมูลจากกลุ่มไลน์
