คุณแม่เผย ความในใจ ทำไมยกลูกสาวให้ไปอยู่วัดพระธรรมกาย ทั้งที่ข่าววัดไม่ดีเลย

        ทุกวันนี้ ข่าวคราวความสับสนวุ่นวายในสังคมทั่วโลก ในแต่ละวัน..เป็นเหตุให้ผู้คนในสังคมไทยที่เกาะติดเสพสื่ออย่างต่อเนื่อง เริ่ม พลอยสับสนวุ่นวายไปด้วยอย่างไม่น่าเชื่อ!

        ข่าวพ่อฆ่าลูก ลูกฆ่าพ่อ-แม่ แม่นำลูกที่เพิ่งคลอดไปทิ้งในถังขยะ หลานฆ่ายาย ยังไม่พอ เพื่อนฆ่าเพื่อน เยาวชนและวัยรุ่น เลียนแบบ พ่อแม่ปู่ย่าตายายหมดอำนาจที่จะเอาลูกหลานให้อยู่ในความปกครอง ลุกลามไปจนถึงสถานศึกษา ที่ครูต้องรับภาระหนัก ท้ายที่สุด ก็เอานักเรียนให้อยู่ในอำนาจแห่งคุณธรรมความดีไม่ค่อยได้ แม่กระทั่ง ปัญหาหนี้สินที่พ่อแม่อาจแก้ปัญหาด้วยการฆ่ายกครัว เพื่อหนีหนี้สินเพียงไม่กี่แสนบาท..

         ที่กล่าวมาทั้งหมดนั้น ยังหาต้นตอที่ชัดเจนไม่ได้ว่า เหตุเกิดเพราะอะไรกันแน่ บางหน่วยงานก็ลงทุนทำวิจัยว่า เกิดเพราะเหตุที่เด็กเริ่มจากการติดบุหรี่ก่อน ต่อมาก็เลยเถิดไปจนถึงติดและขายยาเสพติดเองอีกด้วย ก็น่าสนใจว่า ทำไม เด็กและเยาวชนจึงติดบุหรี่มากขึ้นและมีพฤติกรรมเสี่ยงในการติดและขายยาเสพติดอีกด้วย

        บางหน่วยงานถึงทำการวิจัยว่า เหตุเกิดเพราะ การเสพสื่อในโลกโซเชียลของเด็กและเยาวชนเป็นปัจจัยอีกอย่างหนึ่งที่ก่อให้เกิดสาเหตุเด็กและเยาวชนเลียนแบบติดบุหรี่มากขึ้น และยังไม่พอเลยเถิดไปจนถึง การล่วงละเมิดทางเพศอีกด้วย แม้กระทั่งการตั้งครรภ์ก่อนวัยอันสมควร และอาจลงเอยด้วยการทำร้ายชีวิตตนเอง

       ขณะที่หน่วยงานด้านศาสนา ยกตัวอย่างเช่นวัดพระธรรมกาย มีโครงการเด็กดีวีสตาร์ โดยให้นักเรียนได้ฝึกกิจกรรมความดีสากล 5 ประการ ทั้งที่บ้านและโรงเรียน และเรียนรู้ธรรมะจากสื่อวิดิทัศน์และนิทรรศการที่ทางวัดได้ทุ่มเทสรรพกำลังจัดทำ  และได้บันทึกความดีที่ตนเองได้กระทำในแต่ละวัน เพื่อสร้างนิสัยที่พึงประสงค์ คือรักสะอาด รักความเป็นระเบียบ สุภาพ ตรงเวลา และมีจิตใจตั้งมั่น หรือมีสมาธิและรู้เข้าใจเรื่องบุญ-บาป และความเป็นจริงของชีวิตมากขึ้น รวมทั้งกิจกรรมดี ๆ อีกมากมาย ในโครงการเด็กดีวีสตาร์ เช่น พัฒนาวัด ไปวัดทุกวันพระ กฐินสัมฤทธิ์ ล่าสุดกิจกรรมสวดมนต์บทธรรมจักร ฯลฯ 

        สิ่งที่วัดพระธรรมกายกระทำล้วนมีเจตนา เพื่อแก้ปัญหาที่สาเหตุที่แท้จริงให้กับเยาวชนและวัยรุ่น ที่กำลังเติบโตเป็นกำลังสำคัญของชาติสืบไป แต่ก็ไม่ง่าย ??

        มีหลายหน่วยงานที่ไม่เข้าใจ ก็ต่อต้านและขัดขวาง และสร้างกระแสให้สังคมเข้าใจวัดแบบผิด ๆ ตลอดมา แม้กระทั่ง การสร้างกระแสให้วัดเป็นแหล่งฟอกเงิน และหลอกลวงประชาชน

        ถึงวันนี้ ข้าพเจ้าเอง เฝ้ามองและติดตามกระแสสื่อต่าง ๆ ก็ยิ่งเห็นความสับสนของสังคมว่าจะเดินไปในทางใด และรู้สึกสงสารสังคมไทยเป็นยิ่งนัก ที่ไม่รู้ว่า จุดยืนของตนเองนั้นอยู่ที่ใด...

      โชคดี ที่ข้าพเจ้ามีลูกสาวเพียงคนเดียว และได้หาที่ ที่ปลอดภัยไว้ให้กับเขาเรียบร้อยแล้ว คือ ที่วัดพระธรรมกาย ใช่ ลูกสาวเป็นเจ้าหน้าที่ในวัดพระธรรมกาย ทำไม ข้าพเจ้าจึงเรียกว่า เป็นที่ที่ปลอดภัย สำหรับเขา...

       ที่วัดพระธรรมกาย มีเจ้าหน้าที่ที่ฝากชีวิตไว้ในวัดนี้จำนวนหลายพันชีวิต ทำไม เขาจึงอยู่ได้ ทั้งที่มีกฎระเบียบมากมาย แค่ที่บ้านของบางครอบครัว ที่มีไม่กี่คนก็ทะเลาะกัน ไม่ลงรอยกันก็มี แต่ที่นี่วัดพระธรรมกาย มีเหล่าอุบาสก อุบาสิกา พระภิกษุสามเณร มากมาย ทำไมอยู่กันได้

       สิ่งแรกที่เห็นคือ เรื่องกฎระเบียบของวัด ที่ต้องยึดถือปฏิบัติอย่างเคร่งครัด กฎระเบียบจะศักดิ์สิทธิ์ได้ ต้องมาจากใจที่ศรัทธา แล้วความศรัทธาของพวกเขาอยู่ตรงไหนของวัด...

        แน่นอน ถ้าเพียงผิวเผินแค่ภายนอก คือ เรื่องความสะอาดของวัดและความเป็นระเบียบ ความสุภาพ ของบุคลากรในวัดก่อน แต่ถ้าลึกขึ้นไปกว่านั้น คือ ศรัทธาในตัวผู้นำของวัด ก็คือหลวงพ่อทั้งสองของพวกเขา นั่นเอง ถ้าผู้นำไม่สะอาด ไม่ระเบียบ ไม่ตรงเวลา ไม่มีสัจจะ ไฉนเลย ความสะอาดของพื้นที่ในวัด ความเป็นระเบียบภายในวัด จะบังเกิดขึ้น

       เมื่อเขาศรัทธาแล้วนั่นแหละ ความยินยอมจึงบังเกิดขึ้นด้วยความเต็มใจ มิใช่การบังคับ เพราะใจคนเมื่อโตขึ้นมาแล้ว ไม่มีใครยอมให้ใครบังคับได้ง่าย ๆ จริงไหม ?

       เมื่อถึงจุดหนึ่ง ข้าพเจ้าจึงทราบว่า สถานที่นี้ปลอดภัยและมั่นคงต่อลูกที่เป็นที่รักของข้าพเจ้า เพราะ จะมีที่ไหนเล่า ที่เขาจะให้ที่พัก ให้อาหาร ให้เสื้อผ้า ให้การรักษาดูแลเอาใจใส่ต่อสุขภาพ (หลักการปฏิบัติในชีวิตประจำวัน) ไร้ยาเสพติด แม้แต่บุหรี่ก็ไม่มี 

       ข้าพเจ้านึกย้อนไปถึงหลาย ๆ ครอบครัว ที่พ่อแม่อาจไม่สามารถเลี้ยงดูลูกของตนเองได้ ซึ่งเมื่อเทียบปริมาณคนในครอบครัวเพียงไม่กี่คนเท่านั้น

       แต่ที่วัดพระธรรมกาย เลี้ยงดูได้หลายพันคน มาเนิ่นนานหลาย 10 ปีแล้ว 

       อาจจะมีบางหน่วยงานที่เขาสามารถเลี้ยงดูได้มากกว่านี้ แต่สิ่งที่แตกต่างก็คือ ที่วัดพระธรรมกายไม่ได้เลี้ยงได้เพียงอย่างเดียว ยังให้ธรรมะ ปิดนรก เปิดสวรรค์ และรับผิดชอบบุคลากรที่ขึ้นชื่อว่าเป็นศิษย์ได้ด้วย

       ถึงวันนี้ ข้าพเจ้า ได้คิดว่า นี่แหละเขาเรียกว่า วงบุญ ของใครก็ของคนนั้น เช่นวงบุญของพระศรีอริยเมตไตรย์ ที่กำลังจะลงมาเกิดสร้างบารมีร่วมกัน บนโลกนี้ ในช่วงอายุขัยมนุษย์เฉลี่ย 80000 ปี และวงบุญของพระโพธิสัตว์อื่น ๆ ที่มีกล่าวไว้มากมาย  

แหล่งภาพจาก YouTube

 ข้าพเจ้า จึงได้สอนลูกของข้าพเจ้าว่า

       "ลูกเอ๋ย ในปัจจุบันนี้ ลองมองโลกภายนอกดูสิ ชีวิตของคนในสังคม เขาต้องอยู่กับความเสี่ยง ดิ้นรน ต่อสู้และรับผิดชอบตัวเองอยู่ตลอดเวลา หาความสุขที่จีรังยั่งยืนไม่.. ไหนจะค่าบ้านเพราะชีวิตต้องมีที่อยู่อาศัย ไหนจะค่าผ่อนรถ ผ่อนไม่ทันหมดรถอาจไปชนหรือเสียหายก็ได้ ไหนจะค่าอาหารรายวัน ค่าเล่าเรียนของลูก ๆ ค่ารักษาพยาบาลเมื่อยามเจ็บป่วย เพราะไม่รู้ว่าจะป่วยเมื่อใด ค่าโทรศัพท์ ค่าน้ำค่าไฟประจำแต่ละเดือน ซึ่งทรัพย์เหล่านั้น เขาก็ต้องหาเองทั้งสิ้น และชีวิตทุกคนก็หาความแน่นอนไม่ได้เลยแม้แต่คนเดียว

       แล้วจะมีใครสักกี่คน ที่กล้าแบกรับภาระทั้งหมดของชีวิต ที่ไม่มีความแน่นอนนั้นไว้ได้ อย่างเช่นหลวงพ่อทั้งสองของวัดพระธรรมกาย ที่ต้องรับผิดชอบชีวิตของลูกศิษย์ไว้ ด้วยเหตุเพราะ เมื่อลูกศิษย์ ของท่านทุ่มใจมาช่วยรับใช้งานพระพุทธศาสนา หาวิธีขจัดกิเลสในใจให้เบาบางลง เพื่อให้สมกับการได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ที่มีเป้าหมายเพื่อ ทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ สร้างบารมี ก็ขอให้ลูก ตั้งใจทำหน้าที่ต่าง ๆ เพื่อตอบแทนพระคุณท่านทั้งสองและคุณยายฯ ที่เป็นผู้ให้กำเนิดวัดพระธรรมกายนี้ให้เต็มที่เถิดนะ เพราะสิ่งที่ทำเพื่อท่าน ท่านก็ทำเพื่อพระศาสนา ทำให้ได้เป็นบุญกุศลของเราทั้งนั้น

        ที่ผ่านมา พ่อกับแม่ก็แค่ให้กายเนื้อ-ชีวิตและการศึกษากับลูก มาช่วงหนึ่ง แต่หลังจากนี้ ชีวิตของลูกนั้นต้องหาโอกาสตอบแทนพระคุณ วัดพระธรรมกายให้มากที่สุด พ่อกับแม่ก็ขอแค่บุญที่ลูกได้ส่งไปให้นั่นแหละ อย่าได้กังวลเลย เพราะไม่มีอะไรจะดีเท่ากับบุญหรอกนะ นี่แหละที่ลูกตอบแทนพระคุณของพ่อกับแม่ดีที่สุดแล้ว แต่วัดก็ไม่ได้ห้ามลูกไปเยี่ยมพ่อแม่หรือดูแลพ่อแม่ยามเจ็บป่วยนะ"

       ถึงวันนี้ วัดพระธรรมกาย ผ่านมาแล้วกว่า 47 ปี ก็เป็นเครื่องพิสูจน์ได้แล้วว่า บุคลากรที่เดินทางผ่านมาพักที่วัดและจำนวนไม่น้อยที่จากวัดไปแล้ว ส่วนใหญ่ก็เป็นการจากตายมากกว่า แต่วัดก็ยังมีบุคลากรรุ่นหลัง ๆ อีกจำนวนมากที่ต่างทยอยเดินทางสู่เส้นทางการสร้างบารมีกับหมู่คณะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

       สุดท้าย ท้ายสุด แม้วันนี้ วัดพระธรรมกาย จะเหลือหลวงพ่อทัตตชีโวเพียงองค์เดียว แต่บรรดาศิษย์ทั้งหลาย ต่างก็เข้าใจแล้วว่า การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นเรื่องธรรมดา ไม่จากวันนี้ สักวันก็ต้องจากกัน แต่เราก็จะขอสู้ชีวิตด้วยการหมั่นสั่งสมบุญและทำความดียิ่ง ๆ ขึ้นตลอดไป ตราบชีวิตจะหาไม่..

สะเดาหวาน

7 มิถุนายน 2560 เวลา 14.55 น.

โครงการอบรมธรรมทายาทหญิง รุ่นที่ 30

ขอบคุณวิดิโอจาก : https://youtu.be/7X5qDQCFlT0