เห็นช้างเอ ราวัณ พรรณผุดผ่อง

พร้อมกระพอง สามสิบสาม งามสดสี

มณฑปแก้ว แวววาม งดงามดี

สถิตที่ ฐานกลาง วางกระพอง

ธงแก้วเก็จ เจ็ดเสา เสลาสูง

หนึ่งโยชน์จูง จิตหวาม ยามแลจ้อง

ชายธงดี มีกริ่ง กระดิ่งทอง

ลมโลมร้อง ไพเราะ เพราะจับใจ

บางส่วนจากบทกวีร้อยกรองเรื่อง นิ ร า ศ ป ร โ ล ก ของ พระมหากวีวรรณ (วงษ์ประเสริฐ) 

เข้าใจว่า ท่านนำเนื้อหาหลักมาจากพระสุตตันตปิฎก เกี่ยวกับ เปตวัตถุและวิมานวัตถุ  ครับ

อ่านเพิ่มได้ที่: http://topicstock.pantip.com/religious/topicstock/2009/02/Y7565884/Y7565884.html