เขาคือ....เพื่อนนิสิตวิศวะที่จะมาบวช...พร้อมกับผม!!!!

Tags :

เช้าที่สดใส ของวันอังคารที่ ๑๕ มีนาคม พุทธศักราช ๒๕๕๔

เด็กชายคนหนึ่งสวมชุดเสื้อยืดแขนยาวสีน้ำเงินเข้ม ยืนอยู่อย่างเก้ๆกังๆหน้าแผ่นป้ายไม้สีน้ำตาลแดง หลังก้าวเท้าลงจากรถได้ซักพัก เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วกดหาเบอร์ใครสักคน ขณะที่สายตากำลังอ่านตัวอักษรสีเหลืองทองที่เขียนว่า 'หมู่บ้านบรรลุธรรม' บนป้ายที่ถูกตอกฝังดินเอาไว้ที่ด้านหน้าของรั้ว ทำให้เขารู้ว่า ได้มาถึงสถานที่อบรมแล้ว..

" ป้อง.. ถึงไหนแล้ว " น้ำเสียงของเด็กชายดูกังวลเล็กน้อยเมื่อเอ่ยปากขึ้นถาม

" เออๆ จะถึงละ พอดีมากินข้าวกับแม่ "

" โอเค งั้นรอที่ข้างหน้านะ " เขาตอบอย่างสบายใจ

ไม่นานสักเท่าไหร่นัก รถเก๋งสีขาวอีกคันก็ขับมาจอดเทียบตรงหน้าทางเข้า เด็กชายอีกคนลุกลี้ลุกลนก้าวลงจากรถ พร้อมกระเป๋าเป้ใบหนึ่งสะพายอยู่ที่ไหล่ขวา

" เห้ย ขอโทษที รอนานป่าว " เสียงเอ่ยทักทายขึ้นในทันที

" แม่ สวัสดีครับ " เด็กชายคนแรก ก้มศีรษะลงบนสองมือที่พนมไว้ อย่างตั้งใจ

" จ้า สวัสดีจ๊ะ.. " แววตาและรอยยิ้มของผู้หญิงคนหนึ่งที่ดูใจดี ปรากฏฉายชัดบนใบหน้า และส่งกลับมาอย่างเป็นมิตร

" ตั้งใจบวชนะลูกๆ แม่ฝากป้องด้วยนะครับ.." เธอพูดกับเขา พลางโผดึงลูกชายสุดที่รักเข้าไปกอด พร้อมกับหอมแก้มฟอดใหญ่หนึ่งทีก่อนจากลา

" ครับ " ผมตอบตกลง

แต่ในใจกลับคิดว่า 'น่าจะเป็นป้องมากกว่านะครับ ที่ต้องดูแลผม '

เด็กชายบ่ายหน้าไปที่ประตูทางเข้า จับสายเป้ที่สะพายอยู่ให้กระชับ แล้วสูดลมหายใจเข้าจนเต็มปอด เพื่อเรียกความมั่นใจให้ตัวเองสักเล็กน้อย

ก่อนที่เขาและป้องจะเดินผ่านรั้วเข้าไป . . .

' ป้ อ ง เป็นเพื่อนนิสิตวิศวะที่อยู่โต๊ะGเดียวกันมาตั้งแต่ปี๑ เขาเป็นคนผิวขาว ผมสีน้ำตาลดำ ดวงตาโต หน้าตาสะอาดสะอ้าน ผิวพรรณดี รูปร่างสูงและดูสง่า แม้จะอยู่คนละภาควิชา แต่พวกเราก็รวมกลุ่มไปเที่ยวสังสรรค์ที่ต่างๆด้วยกันอยู่บ่อยๆ

เขาและครอบครัวเข้าวัดนี้มานานหลายปีแล้ว แต่เพื่อนๆกลับไม่เคยรู้เลย..

แล้วเราทั้งคู่ก็เจอกันโดยบังเอิญ ในการซ้อมใหญ่ งานวันรวมพลังเด็กนักเรียนหลายแสนคน ที่ผ่านการประเมินศีลธรรมจากทั่วประเทศ ณ วัดแห่งหนึ่งเมื่อประมาณปีก่อน เขาดูตกใจมากเมื่อเห็นผมที่นั่น..

' แรกเริ่มเดิมที ผมกำลังยืนทำบุญสร้างพระให้แม่อยู่ที่ตู้รับบริจาค แล้วก็มีพี่ชายคนหนึ่ง เดินเข้ามาทาบทามผมให้ไปช่วยงาน ผมมองหน้าเขาด้วยความงุนงง ไม่ได้เข้าใจสิ่งที่เขาอธิบายเลยซักนิด ผมตอบปฏิเสธและเดินจากมาในทันที แต่เขาก็เดินตามมาพบอาโกวของผม ทั้งคู่คุยกันอยู่ไม่นาน ซักพักอาโกวก็หันมาคุยกับผมแล้วค่อยๆอธิบายอย่างใจเย็น

ด้วยแรงเชียร์อย่างออกหน้าออกตาของอาโกว ประกอบกับมีการมอบทุนการศึกษา และจัดฐานกิจกรรมปลูกฝังศีลธรรมให้แก่เหล่าเด็กนักเรียนจากทั่วประเทศ ทำให้ผมตัดสินใจที่จะทำตามใจเธอซักครั้ง แค่ครั้งเดียวพอนะโกว ~ ผมบอกไปอย่างชัดเจน

ทำให้ผมได้เจอกับป้อง ซึ่งรับหน้าที่แต่งคอสเพลย์เป็นเทวดา อยู่ในขบวนพาเหรดสวรรค์ด้วยกัน ผมมาในชุดท้าววิรูปักษ์สีทอง หนึ่งในสี่ท้าวจาตุมหาราช ราชาผู้ปกครองเหล่าพญานาคและงูทั้งปวง ส่วนป้องเดินข้างหลังต่อจากผมในชุดคล้ายกัน แต่งูที่พันรอบตัวดูจะน้อยกว่าอยู่นิดหน่อย

" ทำไมมึงไม่บอกวะ ว่าเข้าวัดนี้ด้วย ? " เด็กชายถามเพื่อนอย่างตรงไปตรงมา

“ มันน่าอายหรอ จะที่บอกคนอื่นว่ามาทำบุญที่นี่ ” เขาถามต่อ

ทั้งๆที่ผมคิดได้ว่า ป้องคงจะลำบากใจอยู่พอสมควร ถ้าจะบอกเพื่อนๆหรือใครต่อใครที่มหา'ลัย ว่ามาวัดนี้บ่อยๆและทำบุญอยู่ตลอด

แต่ผมไม่เข้าใจ ว่า จะกลัวอะไร..

ผมตั้งคำถามและต้องการทุกคำตอบ จากทุกข่าวลือมากมายที่ทำลายชื่อเสียงของวัดจนป่นปี้.

ป้องเริ่มต้นตอบด้วยการเล่าความจริงให้ฟัง ถึงเรื่องของครอบครัว 'คุณพ่อ'ซึ่งเป็นทหารชั้นผู้ใหญ่ ที่เคยคิดจะเข้ามาเผาวัด เขามีความตั้งใจอย่างแรงกล้า หมายถึงตั้งใจมากจริงๆ ที่จะจับผิดและจัดการเสียให้ราบด้วยซ้ำไป แต่สุดท้ายเมื่อตาสว่างก็กลับใจ แล้วกลับมากราบขอขมา

" อ้อ.. ที่ปฏิเสธการชนแก้วกันทุกครั้ง เพราะที่วัดนี่สอนหรอ..? ทำไมล่ะ ทั้งๆที่มันก็ดูเป็นเรื่องปกติของเด็กวิศวะ เป็นการเข้าสังคมและก็ไม่ได้ทำร้ายใครด้วยนะ " ผมถามแทรกขึ้นมาเมื่อนึกขึ้นได้

" แต่ว่ามันผิดศีล๕ ไง .. หลวงพ่อท่านสอนว่าจะตกนรก.. ในตอนสมัยที่ท่านยังเรียนเกษตร ก็มีคนชวนดื่มเหมือนเรานี่แหละ แต่ท่านก็บอกกลับไปว่า 'ผมรักษาศีลครับ' "

คำที่ป้องตอบกลับมา ทำให้ผมได้เริ่มคิด และกลับมาย้อนมองตัวเอง

" ผิดศีล๕ ก็คือต้องตกนรกหรอ.? เอาสวรรค์มาล่อ เอานรกมาขู่ อย่างที่เขาว่าหรือป่าว " เด็กชายยังคงถามเพื่อนต่อ

" มันก็เหมือนผีอะ มองไม่เห็น..แต่ว่ามีอยู่จริงๆ เทวดาก็เหมือนกัน คือมันมีภพรองรับ

พระพุทธเจ้าท่านยังตรัสถึงเทวดาตั้งเยอะแยะ มีในพระไตรปิฎก มีในบทสวดเจริญพุทธมนต์ด้วย .. .. " ป้องตอบกลับมาอย่างมีหลักการ เปรียบเทียบให้ผมเห็นภาพ

ผมไม่คิดจะยอมแพ้ง่ายๆ ยังคงยิงคำถามต่อรัวๆ และรอฟังคำที่ป้องจะตอบอย่างตั้งใจ

" แล้วนรกมันหน้าตายังไง ป้องเคยเห็นหรอ ถึงเอามาพูด.. "

" ไหน จาก'กาลามสูตร' บอกว่า อย่าเชื่ออะไรง่ายๆไง "