ในช่วงนี้ ก็มีข่าวหลายเรื่องในวงการพระพุทธศาสนา โหมเข้ามา จนบางที ยังแอบคิดในใจว่าข่าวต่าง ๆ ที่เสีย ๆ หาย ๆ ของพระและวัด ออกมามากมายนั้น นี่มันคือกระบวนการอย่างหนึ่ง ในการทำลายศรัทธาของพระพุทธศาสนา เหมือนในบางประเทศอดีตเมืองพุทธ เคยได้รับหรือเปล่า ? มันก็น่าคิดเหมือนกันนะครับ

        เมื่อไม่นานนี้ ตัวผู้เขียนเอง ได้มีโอกาสลงไป ในพื้นที่ 4 จังหวัดชายแดนภาคใต้ เพื่อไปร่วมงาน ถวายไทยธรรมและถวายกำลังใจ แด่คณะสงฆ์ ที่ปักหลักเผยแพร่พระพุทธศาสนา ที่ตนเองรักยิ่งชีวิต ในการไปครั้งนี้ ขอบอกเลยว่า ประทับใจมาก ๆ เพราะชาวพุทธที่นั่น แข็งแกร่ง เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน  พอรู้ข่าวว่าจะมีพระเดินทาง เพื่อมาร่วมกิจกรรม 500 กว่ารูป ชาวไทยพุทธในพื้นที่ก็มุ่งหน้ามาวัด เพื่อมาช่วยกันรับบุญทำกับข้าว อย่างสุดฝีมือ เพื่อจะได้นำไปน้อมถวายแด่พระภิกษุสงฆ์ ที่เดินทางมาเป็นเนื้อนาบุญให้ 

       ตัวผู้เขียนได้มีโอกาสพูดคุยกับแม่ครัวท่านนึง ได้สอบถามไปว่า เดินทางมาไกลไหม จึงได้คำตอบมาว่า เดินทาง เกือบ 3 ชั่วโมง เพราะอยู่คนละจังหวัด แต่ไม่เหนื่อยนะคะ เพราะเห็นพระมาเยอะ ๆ แบบนี้แล้วชื่นใจแบบพูดไม่ถูก พูดไป น้ำตาก็ไหลไป เพราะตนก็เป็นอีกครอบครัวนึงที่ต้องสูญเสียคนที่รัก จากเหตุการณ์ความไม่สงบ ในพื้นที่ 4 จังหวัดภาคใต้ เลยอยากมาสร้างบุญอุทิศให้กับญาติที่เสียชีวิต จากเหตุการณ์ความไม่สงบนั้นด้วย

 ในวันรุ่งขึ้น ก็เป็นกิจกรรม ถวายไทยธรรม ถวายสังฆทาน แด่พระภิกษุสงฆ์ ในพื้นที่ 4 จังหวัด และมอบทุนหนุนแรงใจช่วยครูใต้ โดยก่อนเริ่มกิจกรรม ทุกคนได้รวมใจ สวดธรรมจักร 1 จบ เพื่อสร้างกำลังใจ และตามระลึกนึกถึงคำสอน ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า โดยในช่วงกิจกรรม ในวันนั้น มีพระเดชพระคุณท่านรูปนึง ได้กล่าวเปิดใจว่า

      "ในปัจจุบันนี้ศาสนาพุทธเราโดนย่ำยี ต่างๆนานา มากมาย เกือบ 10 กว่าปี ที่หลวงพ่อธัมมชโย และวัดพระธรรมกาย มาจัดกิจกรรมช่วยเหลือ อย่างต่อเนื่อง โดยไม่เคยทอดทิ้ง ให้พระและครู ในพื้นที่ ต้องอยู่โดยลำพัง กระผมซาบซึ้งใจ มากๆ และ ไม่ว่าหลวงพ่อธัมมชโย จะถูกเรียกว่าอะไร หลวงพ่อ ก็อยู่ในใจของพระภิกษุ ทั้ง 4 จังหวัดชายแดนใต้ มาโดยเสมอ " 

ประโยคนี้หล่ะครับ ที่ทำให้ผู้เขียนเอง ถึงกับน้ำตาซึมเลยครับ..

ตลอดเวลา 23 ปีที่ผู้เขียนได้เข้ามาสัมผัสกับวัดพระธรรมกาย  หลวงพ่อจะสอนลูกศิษย์เสมอ ว่า "ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น บุญก็ต้องทำ ความดีก็สร้างกันต่อไป เพราะเวลาในโลกนี้ มันสั้นนิดเดียว เราประกอบเหตุดี ใจของเราก็ผ่องใส มีสุคติเป็นที่ไป ส่วนผู้ที่คิดแต่สิ่งไม่ดี ทำในสิ่งที่ไม่ดีสิ่งที่ไม่ดีเหล่านี้ ก็จะทำให้ผู้นั้นมีใจที่เศร้าหมอง ย่อมมีทุคติเป็นที่ไป" ซึ่งผมเองก็ไม่อยากให้เกิดกับใครทั้งสิ้นนะครับ 

       ส่วนตัวผมเองมีหลักจำง่าย ๆ ว่ามาตรฐานที่ว่าดี อาจไม่เหมือนกัน ไม่เท่ากัน แต่จำง่าย ๆ ก็คือ ต้องไม่เบียดเบียนผู้อื่นและไม่เบียดเบียนตนเองด้วย นั่นแหละพื้นฐานคำว่าดี ทั้งกาย วาจา และใจ ยิ่งทำได้มากเท่าไร โลกนี้ก็จะสงบขึ้นเท่านั้นแหละครับ

      เรื่องราวดีดีแบบนี้ยังมีอีกมายมาย ไว้ในครั้งหน้าจะมาเขียนเล่าให้ฟังใหม่นะครับ 

      ขอจบตอนพิเศษ เพียงเท่านี้ก่อนนะครับ ไว้พบกันใหม่ในตอนหน้า ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามและให้กำลังใจเสมอมา  

cr.ท.รักษ์ความยุติธรรม