“ความสุขของเรา อยู่กับวินาทีนี้แล้วมันก็จะผ่านไป” >>ใบคา

เรื่องเล่าของนายริตะวันนี้ขอยกเครดิตจากการได้เปิดอ่านหนังสือเล่มนึง ชื่อ Happiness Recipe:ซึ่งรวบรวมนิยามของความสุขจากทัศนคติจากบุคคลที่ชื่อว่าสามารถออกแบบชีวิตจนสามารถพบสุขในแบบฉบับของตังเองและหนึ่งนิยามความสุขของเด็กสาวคนนึงก็สะดุดใจผมเข้า แม้ขณะที่เธอมีอายุเพียงยี่สิบปีไม่จบแม้ปริญญาตรี แต่สามารถเป็น CEO เจ้าของธุรกิจแฟนไชส์หกสาขามีเงินไหลเวียนหลายสิบล้านบาท

ใบคา ชื่อธรรมดา แต่ไม่ธรรมดาคนนี้ กับธุรกิจโรงเรียนสอนทำขนมสำหรับเด็กๆ
Creative Cooking School เริ่มต้นจากการตัดสินใจออกจากมหาวิทยาลัย มาเลือกเดินในเส้นทางที่เธอชอบ และคิดว่าใช่ กับต้นทุนเดิมที่เป็นชอบทำอาหารจึงเริ่มเปิดร้านเล็กๆ เพื่อสอนทำขนมให้กับเด็กๆ และด้วยความมุ่งมั่นที่จะพัฒนาตนเองจึงเข้าในเรียนคอร์สทำขนมเพิ่มเติมทำให้เธอสามารถต่อยอดความรู้ จนทำให้ร้านขนมเล็กๆ ได้ขยายสาขาไปแล้วกว่า 6 สาขาและมีเงินหมุนเวียนหลายสิบล้านบาทในเวลาเพียงสองปี

จุด PEAK จนพบตนเอง :ใบคา เล่าว่าช่วงแรกที่ตนเองเปิดธุรกิจ ขณะนั้นเธออายุเพียง 18 เธอเองจึงพยายามทำตนเองให้น่าเชื่อถือ และให้คนอื่นเชื่อว่าตนเองอายุเยอะเธอพยายามแต่งหน้าให้ดูผู้ใหญ่ ทำอากัปกิริยา เหมือนผู้ใหญ่ แต่นั้นคือความเครียดกับการพยายามเป็นใครอีกคนที่ไม่ใช่ตนเอง แต่สุดท้ายเธอก็เอาชนะตนเองได้และสอนตนเองได้ว่าคนเราจะประสบความสำเร็จอย่างไรก็ตาม แต่ถ้าตัวเราเองไม่มีความสุข แบบนี้มันเป็นสิ่งที่ถูกต้องหรือไม่?

สุดท้ายเธอมาค้นพบว่า "สิ่งที่ทำให้เธอไม่มีความสุขก็เพราะตนเองอยู่กับอดีตและอนาคต แต่ไม่ได้อยู่กับปัจจุบัน"

นิยามความสุขของใบคา : ใบคา ยิ้มและพูดว่า นิยามความสุขของใบคาคือ "การอยู่กับวินาทีตรงนี้แล้วมันก็จะผ่านไป วินาทีใหม่มา เราก็อยู่กับตรงนั้น ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นให้เราอยู่กับวินาทีตรงหน้า และถ้าเราอยากจะเก่งเรื่องใดเราต้องมีทักษะให้ดีที่สุดในสิ่งนั้น"

และนี้คือนิยามของความสุขของสาวน้อยคนนึงที่ชื่อว่าใบคา การอยู่กับปัจจุบันเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด นายริตะเชื่อว่าโดยทั่วไปคนเรามักจะคิดวนอยู่สองเรื่องคือ หนึ่งเรื่องที่ผ่านไปแล้ว สองหรือที่ยังมาไม่ถึงทำให้จิตใจเต็มไปด้วยความว้าวุ่นการทำใจให้อยู่กับปัจจุบันหรืออยู่กับตนเองจึงเป็นเรื่องสำคัญถ้ามีเวลาลองฝึกดูครับ หรือหาที่ปฏิบัติธรรม ทำใจนิ่ง นั่งดูใจวิ่ง แล้วจับมาอยู่กับที่ให้ใจได้สัมผัสกับความสุขบ้าง มาคับ มาโบกมือ บ้าย บาย ความทุกข์กัน

By นายริตะ