วันหนึ่งเณรน้อย มาหาพระอาจารย์  “พระอาจารย์ คุณค่าในตัวของข้าคืออะไร ”

พระอาจารย์ “เจ้าจงไปที่สวนหลังบ้าน เก็บก้อนหินก้อนใหญ่มา 1 ก้อน เอาไปวางขายที่ตลาด

ถ้ามีคนถามราคา ไม่ตอบ แค่ชู 2 นิ้ว ถ้าเขาต่อรองอย่าขาย เอากลับมา อาจารย์จะบอกเองว่า

คุณค่าในตัวของเจ้าคืออะไร”

วันรุ่งขึ้น เณรน้อยอุ้มหินไปวางขายที่ตลาด

คนจ่ายตลาดเดินผ่านไปผ่านมา ต่างแปลกใจ มีแม่บ้านเดินมาถาม “ก้อนหินขายเท่าไหร ?”เณรน้อยชู 2 นิ้ว

“2 เหรียญ” เณรน้อยสั่นหัว

“งั้นก็ 20 ก็ได้ จะได้เอาไปทับผักกาดดอง”

เณรน้อยคิดในใจ “แม่เจ้าโว๊ย หินไร้ค่านี้ขายได้ตั้ง20 เหรียญ บนเขาวัดข้ามีเยอะแยะ เณรน้อยก็ไม่ขาย

ตามที่พระอาจารย์บอก ไปพบพระอาจารย์อย่างดีใจ

“อาจารย์ วันนี้มีแม่บ้านคนหนึ่งให้ราคา 20 เหรียญจะซื้อหินของข้า

อาจารย์บอกได้หรือยังว่า คุณค่าในตัวของข้าคืออะไร”

อาจารย์ “ไม่ต้องรีบ พรุ่งนี้ เอาไปวางไว้ในพิพิธภัณฑ์

ถ้ามีคนถามราคา ไม่ตอบพูด แค่ชู 2 นิ้ว ถ้าเขาต่อรอง

อย่าขาย เอากลับมา แล้วมาคุยกันใหม่”

วันต่อมา ใน พิพิธภัณฑ์ มีจีนมุงล้อมวง คุยกันเองว่า

“หินธรรมดาก้อนหนึ่ง มีค่าอะไรมาอยู่ในพิพิธภัณฑ์” มาวางไว้ในพิพิธภัณฑ์ได้ มันก็ต้องมีคุณค่าของมัน. แต่เราอาจจะไม่รู้ตอนนี้ 

มีคนโผล่มา ตะโกนถาม

เณรน้อยว่า “เณรน้อย หินก้อนนี้ชายเท่าไหร่ ”เณรน้อยชู 2 นิ้ว

“200 เหรียญ”

เณรน้อยสั่นหัว

“งั้นก็ 2000 แล้วกัน กำลังหาหินไปแกะสลักพระพุทธรูป"

เณรน้อยตกใจ มากกว่าเมื่อวานอีก ก็ไม่ขายตามที่พระอาจารย์บอก รีบกลับไปพบพระอาจารย์ด้วยความดีใจ

“อาจารย์ วันนี้มีคนให้ราคา 2000 เหรียญ

จะซื้อหินของข้า วันนี้อาจารย์ต้องบอกข้าแล้วนะว่า

คุณค่าในตัวของข้าคืออะไร”

อาจารย์หัวเราะชอบใจ

“พรุ่งนี้เอาไปที่ร้านขายวัตถุโบราณเหมือนเดิมแล้วเอากลับมา ครั้งนี้ อาจารย์บอกคำตอบเธอแน่ๆ“

วันต่อมา เณรน้อยเอาหินไปที่ร้านขายวัตถุโบราณก็ยังมีคนมามุงดู มีคนพูดว่า นี่มันหินอะไรว่ะ

มาจากถิ่นไหน ของราชวงศ์ไหน ใช้ทำอะไรสุดท้ายมีคนมาถามราคา

“ เณรน้อย หินก้อนนี้ขายเท่าไหร่ ?”

เณรน้อยชู 2 นิ้ว

“20,000 เหรียญ”

เณรน้อยตกใจอ้าปากค้าง อุทานเสียงดัง “หา”

คนนั้นนึกว่าตัวเองให้ราคาต่ำไป ทำให้เณรน้อยรมณ์เสีย

แก้ไขทันทีว่า “ไม่ๆๆ ข้าพูดผิด ข้าจะให้เจ้า 200,000”

เณรน้อยได้ยินดังนั้น อุ้มหินวิ่งหนีกลับไปบนเขาหาพระอาจารย์ทันที พูดกับอาจารย์แบบกระหืดกระหอบว่า

“อาจารย์ครั้งนี้เรารวยแล้ว มีโยมจะให้ราคาเรา 2 แสนเพื่อซื้อหินก้อนนี้ 

อาจารย์บอกได้หรือยังว่า

คุณค่าในตัวของข้าคืออะไรกันแน่ ?”

อาจารย์ลูบหัวเณรน้อย พูดด้วยน้ำเสียงเอ็นดูว่า“เจ้าหนูน้อย คุณค่าในตัวเจ้าก็เหมือนหินก้อนนี้

ถ้าวางตัวเองในตลาดสด เจ้าก็มีค่า 20 

ถ้าเอาตัวเจ้าไปวางไว้ในพิพิธภัณฑ์ เจ้าก็มีค่า 2000 

ถ้าไปอยู่ในร้านขายวัตถุโบราณ เจ้าก็มีค่า 2 แสน 

เวทีชีวิตต่างกัน ตำแหน่งวางตัวต่างกัน คุณค่าของคนก็เปลี่ยนไป”

ลองถามตัวเองสิ แล้ววันนี้เราเป็นหินที่ถูกวางไว้ที่ใด...

Cr. Dr.Wattanaporn