พระโมคคัลลานะพระสารีบุตรอัครสาวกเบื้องซ้ายและขวา

โกกาลิกสูตร

                    พระสูตร ว่าด้วยพระโกกาลิกภิกษุ

กล่าวอาฆาตพระสารีบุตรและพระมหาโมคคัลลานะ

ครั้งนั้นแล  ภิกษุ    ชื่อ  โกกาลิกา  เข้าไปพระผู้มีพระ-ภาคเจ้ายังที่ประทับ   ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้ว    นั่ง  ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง  ครั้นแล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า   

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ   พระสารีบุตรและโมคคัลลานะเป็นผู้มีความปรารถนาลามกลุอำนาจแห่งความปรารถนาลมก     

พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า    ดูก่อนโกกาลิกะ   เธออย่ากล่าวนั้น     เธออย่ากล่าวอย่างนั้น   เธอจงยังจิต ให้เลื่อมใสในสารีบุตรและโมคคัลลานะเถิด  เพราะสารีบุตรและโมคคัล-ลานะเป็นผู้มีศีลเป็นที่รัก.

แม้ครั้งที่ ๒   โกกาลิกภิกษุก็ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า   ข้า แต่พระองค์ผู้เจริญ     พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาของข้าพระองค์  เป็นผู้มีพระพุทธพจน์อันข้าพระองค์พึงเชื่อถือได้ก็จริง  ถึงอย่างนั้น

พระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะก็เป็นผู้มีความปรารถนาลามก  ลุอำนาจแห่งความปรารถนาลามก   พระเจ้าข้า.

         พระผู้มีพระภาคเจ้า.  "ดูก่อนโกกาลิกะ  เธออย่ากล่าวอย่างนั้น เธออยู่กล่าวอย่างนั้นเธอจงยังจิตให้เลื่อมใสในสารีบุตรและโมคคัลลานะเถิด      เพราะสารีบุตรและโมคคัลลานะเป็นผู้มีศีลเป็นที่รัก."

แม้ครั้งที่ ๓   โกกาลิกภิกษุได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า   ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ  พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาของข้าพระองค์เป็นผู้มีพระพุทธพจน์    อันข้าพระองค์พึงเชื่อถือได้ก็จริง     ถึงอย่างนั้นพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะก็เป็นผู้มีความปรารถนาลามก  ลุอำนาจแห่งความปรารถนาลามก   พระเจ้าข้า.

     พระผู้มีพระภาคเจ้า." ดูก่อนโกกาลิกะ  เธออย่ากล่าวอย่างนี้   เธออย่ากล่าวอย่างนี้  เธอจงยังจิตให้เลื่อมใสในสารีบุตรและโมคคัลลานะเถิด     เพราะสารีบุตรและโมคคัลลานะเป็นผู้มีศีลเป็นที่รัก.

พระโกกาลิกผู้อาฆาตพระอัครสาวกแม้พระพุทธองค์จะทรงกล่าวห้ามก็ยังคงกล่าวประทุษร้ายเช่นเดิมถึง 3 ครั้ง

      ครั้งนั้นแล    โกกาลิกภิกษุลุกขึ้นจากอาสนะ   ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้า  กระทำประทักษิณแล้วหลีกไป  เมื่อโกกาลิกภิกษุหลีกไปแล้วไม่นาน     ร่างกายมีตุ่มเท่าเมล็ดพันธุ์ผักกาดเกิดขึ้นทั่วตัว     ตุ่มเหล่านั้น เท่าเมล็ดถั่วเขียว      แล้วก็โตเท่าเมล็ดถั่วดำ      แล้วก็โตเท่าเมล็ดพุทราแล้วก็โตเท่าเมล็ดกระเบา    แล้วก็โดยเท่าผลมะขามป้อม    แล้วก็โตเท่าผลมะตูมอ่อน   แล้วก็โดยเท่าผลมะตูแก่  แล้วจึงแตก  หนองและเลือดหลั่งไหลออก   ได้ยินว่า   โกกาลิกภิกษุนั้นนอนบนใบตองกลัว   เหมือนปลากินยาพิษ  

ครั้งนั้นแล   ตุทิปัจเจกพรหมเข้าไปหาพระโกกาลิกะยังที่อยู่ 

 ครั้นแล้วยืนอยู่ที่เวหาส  ได้กล่าวกะโกกาลิกภิกษุว่า  ดูก่อนโกกาลิกะ  ท่านจงยังจิตให้เลื่อมใสในพระสารีบุตรและพระโมคคัลลานะเถิด      เพราะพระ-สารีบุตรและพระโมคคัลลานะเป็นผู้มีศีลเป็นที่รัก      โกกาลิกภิกษุถามว่า

ดูก่อนท่านผู้มีอายุ   ท่านเป็นใคร. 

      ตุทิปัจเจกพรหม .  "เราเป็นตุติปัจเจกพรหม.

         พระโกกาลิก.  ดูก่อนท่านผู้มีอายุ   ท่านเป็นผู้ที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงพยา-กรณ์ว่าเป็นอนาคามีมิใช่หรือ  เมื่อเป็นเช่นนั้น   ไฉนท่านจึงมา ณ ที่นี้อีก

ในบัดนี้      อนึ่ง  ท่านจงเห็นความผิดนี้ของท่านเท่าที่มีอยู่.

ผรุสวาจาเพียงดังจอบ   ซึ่งเป็นเครื่องตัดทอนตน

          ของคนพาล    ผู้กล่าวคำชั่ว    ย่อมเกิดขึ้นที่ปากของ บุคคลผู้เป็นบุรุษพาล    ผู้รดสรรเสริญผู้ที่ควรติเตียน

          หรือติเตียนคนที่ควรสรรเสริญ  ผู้นั้นชื่อว่าสะสมโทษไว้ด้วยปาก    ย่อมไม่ประสบความสุขเพราะโทษนั้น.

                 การปราชัยด้วยทรัพย์ในการเล่นการพนัน  ด้วยตน  เองจนหมดตัวนี้   เป็นโทษมีประมาณน้อยการที่บุคคล ยังใจให้ประทุษร้าย   ในพระอริยเจ้าผู้ดำเนินดีแล้วนี้ เป็นโทษมากกว่า    บุคคลตั้งวาจาและใจอันเป็นบาป แล้วติเตียนพระอริยะ    ย่อมเข้าถึงนรกสิ้นหนึ่งแสนนิรัพพุทกัป  อีก  ๓๖  นิรัพพุทะ  และ  ๕  อัพพุทะ.

พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับมหามกุฏฯ) เล่มที่ ๓๘

สุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย ทสก-เอกาทสกนิบาต เล่มที่ ๕

หน้าที่ ๒๗๗ ข้อที่ ๘๙

ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก

https://timeline.line.me/post/_dS3FLgrSq6SI_rsKRPIV7thw8e7XG7X5h1AYago/1150770104906046048