พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)

ให้เกาะพระนิพพานเอาไว้

ถาม : เวลาเราตาย เราควรจะนึกถึงการภาวนาที่เราทำมา หรือควรจะนึกถึงทานที่เราทำมา ? 

ตอบ : #ให้เกาะพระนิพพานเอาไว้

ถาม : ถ้าเราเกาะพระนิพพาน เราจะได้ไปพระนิพพานไหมครับ ?

ตอบ : ไปไม่ได้ เพราะถ้ายังเกาะอยู่ก็ไปไม่ได้ #แต่คราวนี้การเกาะพระนิพพานทำให้สภาพจิตของเรามีหลักยึด เป็นการยึดในจุดที่สูงที่สุด #เมื่อถึงเวลาถ้ารู้ว่าควรจะปล่อยวางอย่างไร ก็จะไปได้เลย

ถาม : ถ้าเราไม่เกาะพระนิพพาน แล้วเราจะไปอย่างไรครับ ? 

ตอบ : ก็ไปตอนไม่เกาะ #ถ้าเอ็งกอดเสาอยู่จะไปไหนได้ ก็ต้องปล่อยเสาก่อน ทำให้ถึง...เดี๋ยวรู้เอง

#การจะไปพระนิพพานก็คือ การสั่งสมความดีใน ศีล สมาธิ ปัญญา #จนถึงระดับสูงสุด #การสั่งสมในระยะแรกเป็นการเกาะความดีไว้เพื่อความไม่ประมาท จะได้ไม่หลุดไปกระทำความชั่ว #แต่เมื่อทำความดีจนถึงที่สุดแล้ว สภาพจิตจะปลดวางลงเอง รู้สึกว่าเต็มแล้ว พอแล้ว เมื่อถึงเวลานั้น ดีก็ไม่ยึด ชั่วก็ไม่ยึด ก็ในเมื่อดีก็ไม่เอา ชั่วก็ไม่เอา สุคติก็ไม่เอา ทุคติก็ไม่เอา #ก็จะผ่ากลางไปเอง

#ถึงวาระนั้นก็เป็นคนธรรมดายิ่งกว่าธรรมดา รู้ว่าอะไรดีก็ทำ อะไรชั่วก็ละ ไม่เกาะแล้วทั้งดีทั้งชั่ว #เมื่อถึงเวลานั้นอารมณ์พระนิพพานจะเต็มอยู่ในใจของเราเอง อยู่ตรงไหนก็คือพระนิพพาน

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)

ดังนั้น...#บรรดาท่านที่เป็นสุกขวิปัสสโก ทำไมถึงรู้ว่าตนเองตายแล้วไปนิพพานแน่ ? #ก็เพราะว่าพระนิพพานอยู่กับใจตัวเอง #เป็นที่ใจตัวเอง #อยู่ที่ไหนก็เป็นพระนิพพาน พระนิพพานก็ไม่ได้อยู่ที่ไหน #อยู่ที่ใจเรานี่แหละ เพียงแต่ว่า ทำให้ถึง ทำให้ถูก ทำให้ดี ถึงเวลาแล้วก็วางไปหมดทั้งดีทั้งชั่ว #แต่ก็ต้องเคารพสมมติทางโลก เขาว่าอะไรดีเราก็ทำไป เขาว่าอะไรชั่วเราก็หลีกเลี่ยง งดเว้นเสีย

ถาม : (ไม่ชัด)

ตอบ : แล้วเราต้องเคารพสมมติไหมเล่า ? ไม่เคารพเขาก็ตื้บเราสิ

เห็นว่าดีชั่วเป็นสมมติภายนอก รู้ว่าดีก็ทำ รู้ว่าชั่วก็ละ #เพียงแต่ไม่เกาะทั้งดีทั้งชั่ว

#หลวงปู่มหาอำพันท่านใส่บาตรทุกเช้า ถ้าอาตมาอยู่ด้วยก็ต้องเตรียมข้าวของและคอยนิมนต์พระ ทีนี้พอเจอไปหลาย ๆ วัน หลวงปู่ไม่เหนื่อยแต่อาตมาเหนื่อย #จึงกราบเรียนถามว่า "หลวงปู่ทำมาจนขนาดนี้ บุญก็กินไม่ไหวใช้ไม่หมดแล้ว ยังต้องไปทำอีกทำไมครับ ?"

ท่านบอก "อะไรกันคุณ..? #คนที่สามารถไต่ขึ้นมาจนถึงปากเหวได้ #มีแต่ต้องตะกายใปให้ไกล ๆ จะได้ไม่หล่นตุ้บกลับลงไปอีก" แล้วก็พยายามสร้างความดีต่อไปโดยไม่ประมาท 

พ้นไปด้วยดีแล้ว #แต่ในเมื่อทางสมมติโลกเขาถือว่าดีก็ทำไปเรื่อย อันดับแรก...เพื่อความไม่ประมาท อันดับที่สอง...เป็นแบบอย่างให้กับลูกศิษย์หลานศิษย์ทั้งหลายได้ทำตาม

#หลวงตามหาบัวทำไมต้องตั้งโครงการช่วยชาติ ? #ทำไมพระท่านโน้นสร้างโรงพยาบาล #พระท่านนี้สร้างโบสถ์ #พระท่านโน้นสร้างสำนักปฏิบัติธรรม ? บางท่านเราก็รู้ว่าท่านพอแล้ว แต่ท่านก็ยังทำอยู่ ท่านทำเพราะว่าสิ่งนั้นเป็นสิ่งที่ดี #ทำเพราะว่าสิ่งนั้นเป็นหน้าที่ #ทำเพื่อให้ลูกศิษย์หลานศิษย์ได้เห็นเป็นแบบอย่างจะได้ทำตาม

พระครูวิลาศกาญจนธรรม, ดร.(หลวงพ่อเล็ก วัดท่าขนุน)

เก็บตกจากบ้านเติมบุญ ต้นเดือนพฤศจิกายน ๒๕๖๐

ขอบคุณภาพและข้อมูลจก

www.google.coch