เทวทัตตปัพพชิตปัญหา - ถามเรื่องโปรดให้พระเทวทัตบรรพชา 

สาเหตุที่พระพุทธเจ้าบวชแก่พระเทวทัต ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า พระเทวทัตจะทำชั่วต่อพระพุทธเจ้าและพระศาสนานั้นได้มีการกล่าวไว้ในมิลินทปัญหาว่า

         พระเจ้ามิลินท์ : "ข้าแต่พระนาคเสน พระตถาคตเจ้าเป็นผู้มีพระมหากรุณาทรงทราบหรือไม่ว่า พระเทวทัตบวชแล้วจักทำสังฆเภท แล้วจะตกนรกอยู่ตลอดกัปป์ ถ้าพระพุทธองค์ทรงทราบ คำที่ว่าพระพุทธเจ้าเป็นผู้มีพระกรุณา ...ก็ผิดไป  ถ้าไม่ทรงทราบ พระพุทธเจ้าก็ไม่ใช่พระสัพพัญญ" 

  พระนาคเสนเถระ : "ถวายพระพร  พระตถาคตเจ้าเป็นผู้มีพระมหากรุณาจริง เป็นพระสัพพัญญูจริง เป็นพระสัพพทัสสาวีเห็นทุกสิ่งจริง เมื่อพระตถาตตเจ้า พระพุทธองค์ทรงเล็งดูคติของพระเทวทัตด้วยพระสัพพัญญุตญาณอันประกอบด้วยพระมหากรุณาแล้ว ก็ได้ทรงเห็นว่า พระเทวทัต ถ้าเป็นคฤหัสถ์ ก็จักทำบาปกรรมอันหนัก จักไปตกนรก เกิดเป็นอดีต อสุรกาย ดิรัจฉาน หลายกัลปะ และทรงทราบว่ากรรมของพระเทวทัตจักไม่มีวันสิ้นสุด  แต่เมื่อพระเทวทัตได้บรรพชาในพระพุทธศาสนานี้แล้ว ก็จักมีที่สิ้นสุดได้ เมื่อบรรพชาแล้วก็จักทำกรรมเพียงให้ตกนรกอยู่ ๑ กัลปะเท่านั้น  พระพุทธองค์ทรงเห็นอย่างนี้แล้ว จึงได้ให้พระเทวทัตบรรพชา ด้วยอำนาจของพระมหากรุณา ฯ"

คงกระจ่างกันแล้วใช่ไหมคะ ว่าทำไมพระพุทธเจ้าทรงบวชให้พระเทวทัตทั้งที่ทรงทราบเหตุการณ์ทุกอย่าง

หากพระเทวทัตไม่บวชก็จะทำกรรมหนักยิ่งกว่านี้หลายเท่านัก เพราะอยู่ในเพศคฤหัสถ์ ไม่มีพระธรรมวินัยและเพศบรรพชิตกั้นขวางการกระทำ ซึ่งจะเป็นเหตุให้พระเทวทัตตกนรกยาวนานหลายแสนกัปและไม่มีวันได้ผุดได้เกิด

เพราะพระองค์ทรงอาศัยความกรุณา  ที่อยากจะช่วยพระเทวทัต การบวชก็ช่วยให้พระเทวทัตมีบุญติดตัวและไม่กล้าทำชั่วอย่างเปิดเผยหรืออุกอาจเพราะอยู่ในเพศบรรพชิต และสุดท้ายจะได้คิดและขอขมาพระบรมศาสดาก่อนถูกธรณีสูบ ด้วยบุญนี้ทำให้พระเทวทัตหลังพ้นกรรมจากอเวจีมหานรก ก็จะได้มีโอกาสเกิดเป็นมนุษย์สร้างความดีได้บวชและได้บรรลุธรรมเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าในชาติสุดท้าย

จะเห็นได้ว่าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระบรมครูศาสดาเอกของโลก พระองค์ทรงเป็นพระสัพพัญญุตญาณทรงรู้แจ้งโลก และทรงเปี่ยมด้วยพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ ในชนทุกหมู่เหล่าแม้ในผู้ดี ผู้ไม่ประสงค์ดี ก็ทรงให้ความรักความเมตตาเสมอเหมือนกันหมด

น้อมกราบบูชาพระคุณอันยิ่งใหญ่อันหาที่สุดมิได้ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเหนือเศียรเกล้า

ขอขอบคุณข้อมูลจาก หนังสือมิลินทปัญหา