จักรพยนต์ ลายแทงขุมทรัพย์และการรักษาปกป้องพระพุทธศาสนา

          ประมาณปี พ.ศ.๒๕๑๗ จำได้ว่า

ครอบครัวของผู้เขียน ได้ย้ายติดตามผู้เป็นบิดาไปอยู่ในหน่วยราชการที่ไกลปืนเที่ยง ในสมัยนั้นยังเป็นชนบท ไม่มีไฟฟ้า ไม่มีประปา ตอนกลางคืนจะอ่านหนังสือต้องใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าด ตื่นมารุ่งเช้ารูจมูกจะมีเขม่าดำๆติดมาเสมอ 

         ความที่อยู่ในดงพงไพร ทำให้พบเห็นความแปลกประหลาดหลายอย่างที่อธิบายตามหลักวิทยาศาสตร์ไม่ได้ หนึ่งในนั้นคือ

“ไฟพะเนียงกรุสมบัติ“

ในครั้งนั้นลูกไฟประหลาดลอยมา

กลางสนามหญ้าจากดวงเล็กๆและขยายใหญ่ขึ้นๆๆๆจนโตเท่ากระด้ง และแตกออกเป็นสะเก็ดไฟพะเนียงสีสันสวยงาม และดับวูบลง สร้างความประหลาดใจให้ครอบครัวของเราเป็นอย่างยิ่ง มาสืบทราบภายหลังจากท่านผู้รู้ จึงได้รู้ว่านั่นคือทรัพย์เคลื่อนที่ และนั่นก็เป็นประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต

               การติดตามหาสิ่งที่หายไปในห้วงเวลาของการเดินทางของพระพุทธศาสนา ยังคงดำเนินต่อไป ในระหว่างนี้ ฝ่ายบ้านเมือง ยังไม่ประกาศ พ.ร.บ.อุปถัมภ์และคุ้มครองพระพุทธศาสนา พ.ศ. ......

เราในฐานะพุทธศาสนิกชนก็ยังเฝ้าติดตามความเป็นไปด้วยใจที่สงบ แม้จะไม่ค่อยวางใจว่า แท้จริงแล้ว จะอุปถัมภ์และคุ้มครองใครกันแน่ก็ตาม

          การปกป้องคุ้มครองพระพุทธศาสนาของคนโบราณ มักมีเรื่องเกี่ยวพันกับความลี้ลับ ศักดิ์สิทธิ์ ชนิดที่อธิบายได้ยาก เกี่ยวพันกับการฝากสิ่งของมีค่าไว้ในศาสนสถาน

เกี่ยวพันกับ ปู่โสมเฝ้าทรัพย์ ตลอดจนถึงอาวุธลึกลับ ที่ใช้เฝ้ารักษาทรัพย์สินมีค่าของคนรุ่นก่อน

              หุ่นพยนต์ จักรพยนต์ เด็กรุ่นใหม่อาจไม่รู้จัก ว่าสิ่งนี้มีจริง แต่อธิบายได้ยากในเชิงวิทยาศาสตร์เพราะสิ่งเหล่านี้เกี่ยวพันกับไสยศาสตร์ คาถาอาคม และพลังจิต ที่ไม่อาจพิสูจน์ทราบได้แบบตาเนื้อมองเห็น

สิ่งเหล่านี้ละเอียดเกินไป จนไปอยู่ในโหมดของพลังาน ในสภาพของปรมาณูที่ต้องใช้สิ่งละเอียดเท่ากันเท่านั้นจึงจะสามารถพิสูจน์ทราบได้ นั่นคือ กระแสจิต คนจะต้องเข้าถึงจุดพลังอำนาจทางจิตเท่านั้นจึงจะสามารถพิสูจน์ได้ ตัวผู้เขียนเองก็ยังไม่สามารถเพียงแต่ชอบศึกษาและรู้ว่ามีวิธีการเข้าถึง  วิธีการนั้นมีอยู่ใน มรรค มีองค์ ๘ ประการ ในทางพระพุทธศาสนา

มีอยู่ในบทสวด ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร

ธรรมนูญแม่บทของหลักธรรมในพระพุทธศาสนา ที่พระบรมศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดงเป็นบทแรกต่อปัจวัคคีย์ทั้ง ๕

ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน

                บนดอยตุง ก็มีเรื่องเล่าว่า ที่นี่ก็มีขุมทรัพย์ เคยมีคนพยายามจะลงไปขุดหาสมบัติ

แต่จะถูกจักรพยนต์ทำลายเสียทุกครั้ง

จนทุกวันนี้ปล่องตรงนั้นถูกปิดทับด้วยฐานของพระเจดีย์ไปแล้ว

ในเรื่องรามเกียรติ์ก็มีเรื่องของจักรกรด

ที่ทำร้ายหนุมาน ทหารเอกของพระราม

ไม่ว่าจะเป็นหุ่นพยนต์ จักรพยนต์

หรือแม้แต่ เรือพยนต์ ที่เป็นเรือเหาะ

ในสมัยโบราณตามตำนานเล่าขาน

ก็ล้วนต้องใช้พลังจิตกำกับทั้งสิ้น

ส่วนใครจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ไม่บังคับกัน

แต่ที่แน่ๆ ตายแล้วรู้กัน ตอนตายคนเราจะเหลือเพียงดวงจิต ตอนนั้นอาจรู้อะไรที่เป็นสิ่งละเอียดเหมือนกันก็ได้ แต่ถ้าอยากรู้ก่อนตาย พระพุทธศาสนาสอนให้นั่งสมาธิ ทำวิปัสสนาเพื่อความสงบระงับ ไม่ใช่ทำเพื่อความอยาก หากประสงค์จะเรียนก็ให้ไปตามวัดที่มีพระวิปัสสนาจารย์ สมาธิมีหลายวิธีตามจริตของแต่ละคน คำบริกรรมต่างกัน แต่พอจิตสงบ ก็ไปถึงที่หมายเดียวกัน อย่าใส่ร้ายกันว่าของสายฉันแท้  สายของเธอเทียม

รู้กันตอนตายแล้วอีกนั่นแหละถ้ายังเถึยงกัน

เป็นพุทธแตกสามัคคี

แต่ที่รู้แน่ก่อนตายก็คือ

 คนคิดจ้องทำลายพระพุทธศาสนา

จะต้องถูกพลังลึกลับสาปแช่งแน่นอน

หันมาดูจิตของตัวเราเองดีกว่า

ทาน ศีล ภาวนา เรามีมากพอสำหรับเป็น

เสบียงในการเดินทางไกลไปในสังสารวัฏ

แล้วหรือยัง จนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรม

แมกไม้ชายคามหาวิทยาลัยสงฆ์

         (จบตอนที่  ๑๑๙)

ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก

แมกไม้ชายคามหาวิทยาลัยสงฆ์

ภาพประกอบจาก www.google.co.th