แหล่งภาพจาก Pixabay

ชีิวิตบนโลกนี้ ไม่มีอะไรที่แตกต่างกันมากนัก เพราะธรรมชาติสอนให้เรารู้ว่า เราต้องเอาชีวิตรอด แต่การดำรงอยู่ของชีวิตจำกัดด้วยเวลา ที่ทุกคนมี 24 ชั่วโมงเท่ากัน 

       ดังนั้นก่อนอื่นต้องมองให้ออกก่อนว่า ในชีวิตของคนเรา อะไรที่เป็นเรื่องเล็ก(สำคัญน้อย) และอะไรเป็นเรื่องใหญ่(สำคัญมาก)บ้าง เพราะชีวิตเกิดมาเพื่อสร้างความดี บุญบารมี เราควรจะให้เวลากับสิ่งใด ก็ขึ้นอยู่กับใจของตัวเราเองนั่นแหละ

ยกตัวอย่างการมองเห็นเรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่

       การเล่นกีฬา แท้จริงเป้าหมายการเล่นกีฬา ก็เพื่อออกกำลังกาย เพื่อสร้างความสามัคคี แต่เราจะเห็นว่า ทุกการแข่งขันกีฬานั้น เราจะถูกฝึกให้เล่นแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ให้เวลากับการฝึกซ้อมมากกว่าการดูแลในกิจวัตรประจำวัน เช่น ความสะอาดบ้าน ให้เวลากับครอบครัว หรือการดูแลพ่อแม่เสียอีก ใช่หรือไม่

        การทะเลาะเบาะแว้งกัน เราจะพบว่า ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็มีทะเลาะกัน ขัดใจกัน แต่ก็มีชีวิตบางคนไม่เคยทะเลาะกันเลย บางคนทะเลาะกันไม่เข้าใจกันก็แค่เดี๋ยวเดียว แต่บางคนกลายเป็นเรื่องต้องล้างแค้น ขู่อาฆาต หมายเอาชีวิตกันเลย ทั้งที่ ไม่ว่ามนุษย์จะเกิดอยู่มุมใดของโลก ก็ล้วนรักชีวิตตนเองและคนที่เรารัก และไม่อยากมีศัตรู เพราะนั่นเป็นความทุกข์ที่ใหญ่หลวงของชีวิต ในครอบครัวที่เป็นหน่วยเล็กสุดของสังคม

       การรับประทานอาหาร ในทางพระพุทธศาสนา มีการรับประทานอาหาร 1 มื้อ สำหรับพระสงฆ์บางวัด  2 มื้อสำหรับพระสงฆ์ทั่วไปและญาติโยมที่รักษาศีล 8 และ 3 มื้อสำหรับญาติโยมที่ถือศีล 5 และมากกว่า 3 มื้อ สำหรับบุคคลบางกลุ่ม ที่นัดพบปะสังสรรค์ยามค่ำคืน แม้กระทั่งการดื่มเครื่องดองของเมา โดยไม่ยั้งคิดว่า สิ่งเหล่านั้นต้องเสียเงินที่หาด้วยความยากลำบากและนำมาทำลายสุขภาพตนเอง ซึ่งมันไม่คุ้มกันเลย ใช่หรือไม่

แหล่งภาพจาก BlogGang.com

ตัวอย่างการมองเห็นเรื่องใหญ่กลายเป็นเรื่องเล็ก

       การสั่งสมบุญบารมี ในชีวิตคนเราเบื้องหลังความสุขความสำเร็จก็เพราะมีบุญเก่า บุญใหม่หนุนนำ ถ้าบุญน้อยปัญหาอุปสรรคก็มาก ถ้าบุญมากปัญหาอุปสรรคก็น้อย การสั่งสมบุญบารมีทำได้ไม่ยาก เพียงการสวดมนต์ไหว้พระ ทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิ บุญกริยาวัตถุ 10 ฯลฯ

       การดูแลพ่อแม่ ลูกหญิงลูกชาย จำนวนไม่น้อย ที่ต้องทำงานในเมือง และได้ปล่อยให้พ่อแม่ที่อยู่ห่างไกลอยู่กันตามลำพัง และมีไม่น้อยที่พ่อหรือแม่ ต้องอยู่คนเดียว ซึ่งการเก็บเกี่ยวบุญกับพ่อแม่นั้น ในพระพุทธศาสนาถือว่าได้บุญมาก แต่ลูกมักหลงลืมกันไปแล้ว

แหล่งภาพจาก อีการ์ด - DMC.tv

       การศึกษาหาความรู้ การมีชีวิตที่พัฒนา ย่อมมาจากการศึกษาหาความรู้ให้กับชีวิตด้วยเช่นกัน เพราะมนุษย์เกิดมาพร้อมกับความไม่รู้ ดังนั้น คุณภาพการศึกษา คือคุณภาพชีวิต ก็ว่าได้ แต่ก็มีเยาวชนจำนวนมาก ต้องออกกลางคัน เรียนไม่จบ ทำให้กลายเป็นปัญหาสังคมในภายหลัง

       การแก้ไขนิสัยที่ไม่ดีของตนเอง ในพระพุทธศาสนา สอนให้รู้ว่า เกิดมาเป็นมนุษย์ นั้น เป้าหมายคือแก้ไขนิสัยตนเอง ที่ไม่ดีให้ลดและค่อย ๆ หมดไป ดังเช่นพระโพธิสัตว์ ที่พยายามสร้างบุญบารมีและแก้ไขนิสัยตนเองไปด้วย ในทุกชาติไม่ว่าเกิดเป็นอะไร ก็จะเร่งสร้างบุญบารมี แก้ไขข้อบกพร่องของตนเอง จนเหลือแต่สิ่งที่ดีงามสะอาดบริสุทธิ์ จนกระทั่งเป็นพระบรมครูของมนุษย์และเทวดาในเวลาอย่างน้อย 20 อสงไขย เศษแสนมหากัป 

แหล่งภาพจาก Wedding Creation

         การแต่งงาน การแต่งงานในพระพุทธศาสนา สอนให้มีคู่สามีภรรยาเพียงคู่เดียว มีหลักเรื่องการปฏิบัติต่อคู่ครองที่เหมาะสม จะได้มอบชีวิตให้กันและกัน ให้กลายเป็นสมรส สมรัก จะได้ไม่ต้องหย่าร้างกัน และเป็นตัวอย่างที่ดีให้กับลูกหลาน แต่ปัจจุบันสังคมเปลี่ยนไป การแต่งงานหลายคู่ที่ต้องแยกทางกันและมีคู่ใหม่อย่างง่ายดาย และกลายเป็นปัญหาครอบครัวในเวลาต่อมา อีกด้วย

        นี่เป็นเพียงตัวอย่าง ที่อาจเรียกได้ว่า เส้นผมบังภูเขา ทำให้เห็นเรื่องใหญ่กลายเป็นเรื่องเล็ก เห็นเรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่.

ใครเป็นแบบนี้บ้าง ก็ลองพิจารณาตนเองกันบ้างนะครับ

ต้นไม้ใกล้ฝั่ง

7 ม.ค. 2561

เผยแพร่โดยกองบรรณาธิการ winnews