ความสุข เป็นสิ่งที่ทุกคนปรารถนาและพากันแสวงหาหนทางว่าเราจะพบกับความสุขในชีวิตได้อย่างไร เพราะความสุข คือความสบายใจและกาย ความรื่นรมย์ ความอิ่มเอมใจ หากว่าเราพอใจในสิ่งที่เป็นและสิ่งที่มี เราก็จะสามารถใช้ชีวิตอยู่อย่างสบายใจ หาความสุขจากสิ่งที่มีอย่างเรียบง่ายและมีชีวิตที่ราบรื่น

เรื่องราวของคุณตา และคุณยายคู่หนึ่งในจังหวัดอุบลราชธานี ครั้นเมื่อคนทั้งสองได้เกษียณอายุลง จึงร่วมตกลงปลงใจสร้างสวนแห่งความรักเล็กๆ ให้เกิดขึ้น กับสวนผักที่ปลอดสารพิษ จุดขายของที่นี้คือ ทานแล้วสบายไร้โรคภัยมาเบียดเบียน…

มองไปเห็นเจ้าของสวนเห็นคุณยาย คุณตาอายุปูนนี้แล้วจึงมีคำถามต่อว่า “ทำไมยังแข็งแรง”

เคล็ดลับนั้นท่านไม่สงวนเลยครับ สวนผักนี้ไม่ใช่ว่าจะนำผลผลิตไปขายอย่างเดียวแต่เมื่อถึงเทศกาลบุญที่วัด ตายายก็หอบเอาไปทำบุญที่วัดด้วย อานิสงส์จึงส่งผลให้แข็งแรงแถมอิ่มบุญสบายกาย สบายใจ

แอบถามตากับยายว่า อ้าว!ขายไปแจกไปอย่างนี้จะได้กำไรเหรอตกลงได้รายได้วันละเท่าไหร่ล่ะครับ

คุณยายอมยิ้ม แล้วตอบไปว่า “ได้วันละสองแสน”

คนถามขอนิ่งแป๊บ….ตาโต งงว่าได้เยอะขนาดนั้นเลยเหรอ

ก่อนคุณยายจึงเฉลยว่า

“ที่ว่าสองแสนนั้น ไม่ได้เป็นหน่วยเป็นบาทที่เราคิดเป็นเงินกัน แต่มันคือ “แสนสุข” และ “แสนอิสระ” ต่างหาก”

คนถามกลับร้องอ๋อ แท้จริงแล้วความสุขไม่ได้จากคุณค่าของเงินแต่มาจากคุณค่าของจิตใจ ขึ้นอยู่กับเราจับแง่มุมไหนมาคิด

“สุขหรือทุกข์อยู่ที่ใจ” คุณยายคุณตาสองท่านนี้จึงเป็นแบบอย่างของผู้ที่มีความสุขที่เกิดจากให้ความรักและความแบ่งปัน

“แสนสุข แสนอิสระ” จึงเป็นสิ่งที่คนทั้งสองได้รับทุกวันจริงๆ

ขอบคุณภาพและข้อมูลจาก

เพจเมนู สุขภาพ