ความรักของหนุ่มสาว มีเรื่องราวให้เห็นทุกวัน ทั้งสมหวังและผิดหวัง ดังเพลง "รักเอย" 

ครูเพลงชื่อ เกษม ชื่นประดิษฐ์ ได้ประพันธ์ ไว้ มีความไพเราะ ร่วมสมัยให้ข้อคิด ให้สติและเตือนใจ คนที่กำลังมีความรัก จึงควรร้องเพลงนี้ ให้ขึ้นใจ... "รักเอย จริงหรือที่ว่าหวาน หรือทรมานใจคน......... รักนี่มีสุขทุกข์เคล้าไป ใครหยั่งถึงเจ้าได้ คงไม่ช้ำฤดี....." ปัญหาคือจะหยั่งถึงความรักได้อย่างไร โดยไม่ชอกช้ำใจในภายหลัง นำมาซึ่งปัญหาซึมเศร้า ฆาตกรรม และ ฆ่าตัวตาย

ความรักมีหลายรูปแบบ รักได้ทุกอย่าง ทั้งคน สัตว์ และสิ่งของ รวมถึงการรักตัวเอง ทุกอย่างที่รักถ้าสูญเสียไป ย่อมนำมาซึ่งความทุกข์ เสียดาย เสียใจ บางอย่างอาจหามาทดแทนได้ แต่เรื่องของคนรักจะทำได้ทุกอย่างเพื่อให้ได้มาตามความต้องการ "รักและเป็นเจ้าของ" ( love and belonging ) มีความ หึงหวง อยากได้มาครอบครองโดยไม่คำนึงว่า มนุษย์มีชีวิตจิตใจ ถ้าหมดรักจะยื้อยุดอย่างไรก็ไม่อยู่ เกิดการฆาตกรรมเป็นข่าวบ่อยครั้ง

ตัวอย่างของความรักระหว่างกามนิต กับ วาสิฏฐี ซึ่งเป็นนวนิยายที่อิงพุทธศาสนา ตั้งแต่ครั้งพุทธกาล กามนิต หนุ่มรูปงามเป็นพ่อค้าคุมกองเกวียนเดินทางค้าขาย ได้มาพบกับวาสิฏฐี ผู้งดงาม และเฉลียวฉลาด จนเกิดความรัก แต่รักนั้นมีอุปสรรคต้องพรากจากกัน นำมาซึ่งความเศร้าโศกและทุกข์ระทมอย่างที่สุด ก่อนจากกันวาสิฏฐี ได้ให้คำมั่นสัญญาว่าจะพบกันอีกในสวรรค์แดนสุขาวดี กามนิตที่มีแต่ความทุกข์โศกเศร้าเสียใจเพราะรักไม่สมหวังจึงได้แต่ร่ำร้องอยากพบพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อหาทางพ้นทุกข์ จนได้พบพระพุทธองค์โดยบังเอิญ แต่เพราะไม่รู้และคิดว่าเป็นพระสงฆ์ธรรมดา จึงได้เล่าความทุกข์ของตน และในช่วงเวลานั้น

พระพุทธองค์ให้โอวาทแก่กามนิตว่า "..ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ ...การพลัดพรากจากสิ่งที่รักเป็นทุกข์ ...การประสบกับสิ่งที่ไม่รักเป็นทุกข์ .." ขณะนั้นกามนิตอารมณ์เสียใจจนเตลิด และมืดมนไม่ได้ใส่ใจในธรรมอันประเสริฐที่ได้ยินได้ฟัง ได้แต่คิดตามหาพระพุทธเจ้าเท่านั้น เพื่อจะถามหาทางไปสวรรค์แดนสุขาวดี จนที่สุดก็ถูกวัวไล่ขวิดจนเสียชีวิต เรื่องนี้เป็นตัวอย่างของความรักที่เป็นทุกข์ทำให้ขาดสติและมืดมน

ความรักเป็นสิ่งดีงาม ที่มีทั้งสุขและทุกข์ รักให้เป็น โลกนี้จะสวยงาม ผิดหวังเสียใจบ้างเป็นเรื่องปกติ อาจเกิดกับใครก็ได้ แต่ชีวิตต้องเดินต่อไป คู่แท้อาจจะยังมาไม่ถึงอดทนกับมันให้ได้เดี๋ยวมันก็จะผ่านไป เหมือนนักเดินเรือถ้าคลื่นลมสงบไหนเลยจะเก่งกล้า(A smooth sea never made a skilled mariner) ปัญหาความรักในวัยรุ่นเหมือนดังเพลงชื่อเพลงบุพเพสันนิวาส..ตอนหนึ่งว่า.."รักเหมือนโคถึกที่คึกพิโรธความรักเช่นนั้นให้โทษ จะไปโกรธโทษรักไม่ได้" เพราะ อารมณ์รักจะเหนือเหตุผล

เคยมีนักศึกษาชายคนหนึ่ง รักสาวต่างสถาบัน ความห่างกันทำให้ผู้หญิงมีคนใหม่ อารมณ์หึงหวงจึงไปทำร้ายฝ่ายหญิง ทำให้ถูกกีดกันจากทุกฝ่ายไม่ให้ได้พบกัน เขาได้แต่ร้องไห้พร่ำเพ้ออยากจะพบผู้หญิงอีกสักครั้งเพื่อขอโอกาสแก้ตัว โดยมาขอร้องให้อาจารย์ช่วยเขาด้วย แต่เมื่อไม่ได้อย่างที่ขอ ก็กินยานอนหลับครั้งละหลายเม็ดและใช้มีดคัตเตอร์ กรีดเนื้อตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า ต้องส่งโรงพยาบาลจนน่าระอา 

ในที่สุดก็ยอมรับในเหตุผลที่ว่า การกระทำแบบนี้ไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมเป็นคู่ชีวิต เพราะอ่อนแอเกินไป กลับใจเรียนต่อให้จบได้ดีเดี๋ยวผู้หญิงก็มาเอง เสียเวลาเรียนไปมากแล้ว ในปีสุดท้ายก็มุมานะเรียนจนจบและมีงานทำ ผู้หญิงคนเดิมกลับมาหาตามคาดเพราะเธอว่างงาน ประกอบกับเรียนมาสาขาเดียวกัน เขายอมลาออกจากงานเพื่อให้ผู้หญิงที่เขารักได้ทำงานในตำแหน่งของตัวที่ได้ลาออกไป หลังจากนั้นก็บวชเป็นพระ

วันหนึ่งพระก็ได้มาหาอาตมาพร้อมช่อดอกไม้เพื่อขอบคุณที่ให้สติ ยังเห็นรอยแผลเป็นมากมายตามแขนที่เคยกรีดครั้งนั้น ส่วนแผลในใจคงบาดลึกยิ่งกว่า ป่านนี้ถ้ายังไม่ลาสิกขา คงเป็นสมภารไปแล้วนะ อย่าลืมบอกเรื่องความรักให้เด็กรุ่นน้องได้เห็นเป็นตัวอย่าง ว่าความรักนั้น คือการให้อย่างบริสุทธิ์ ถ้าคิดแต่จะเอามาเป็นของตัว ก็จะมีแผลทั้งกายและใจ

ที่มา: https://www.siamrath.co.th/n/30410