1) บางพวกตกนรกหรือไปนรก

         2) บางพวกไปสวรรค์

         3) บางพวกหมดกิเลสแล้วก็ไปนิพพาน

          เราไปดูได้ในธรรมบท  พวกที่นรกกับพวกที่ไปสวรรค์  ทั้ง 2 พวกนี้ยังวนเวียนอยู่อีกนานนับไม่ถ้วน  แต่พวกที่หมดกิเลสแล้ว  จะไม่ไปทั้งนรก  ไม่ไปทั้งสวรรค์  แต่ว่าจะไปนิพพานพวกนี้ไม่ย้อนกลับมาเกิดอีกแล้ว  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว  ไม่ย้อนกลับมาเกิดอีก  พระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร พระอานนท์ พระโกณฑัญญะ ท่านเหล่านี้หมดกิเลสแล้ว เข้านิพพานไปแล้ว ไม่ย้อนกลับมาเกิดอีก แต่พวกที่กิเลสยังไม่หมดยังต้องเกิดเวียนตายอยู่

          บางพวกทำความชั่วเอาไว้มาก  ตายแล้วไปนรก ไปตกนรกหมกไหม้อยู่ตั้งนาน พอหมดเวรหมดกรรมก็กลับมาเกิดเป็นคนอีกส่วนพวกที่ไปสวรรค์  เป็นพวกที่บาปก็ยังมีอยู่บ้างเหมือนกัน  แต่ว่าบุญเยอะกว่า  ละโลกเสร็จก็ไปสวรรค์  พอหมดกำลังบุญส่วนหยาบบุญส่วนที่ยังเหลืออยู่ก็ส่งกลับมาเกิดเป็นคนอีก  เพราะยังไม่หมดกิเลส  ไปนิพพานไม่ได้  กลับมาเกิดมาเป็นคน

          แล้วมันต่างกันอย่างไร ระหว่างพวกที่มาจากสวรรค์กับพวกที่มาจากนรกเหมือนกันไหม  เป็นคนเหมือนกัน  แต่ต่างกันตรงนี้

         1.1   พวกที่มาจากนรก 

           เศษกรรมยังติดมา บางคนเศษกรรมมากหน่อย ตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ก็ลำบากแล้ว พ่อแม่ก็พลอยลำบากเพราะมันด้วย ลำบากอย่างไร สมมติพวกกรรมสุรา ดื่มสุรามาเยอะข้ามชาติ พอพ้นกรรมจากนรก กลับมาเกิดอีกทีเข้าสู่ท้องแม่ ไปเกิดในท้องแม่ที่ดี ๆ ก็ไม่ได้ กรรมสุราที่มีอยู่บีบคั้นต้องไปหาแม่ที่ขี้เหล้า  เข้าไปเกิดในท้องแม่ที่ขี้เหล้า

         แม่ก็ขี้เมาเก่า  พอเข้าไปเกิดเท่านั้นแม่เริ่มแพ้ท้อง แม่แพ้ท้องแล้วยิ่งอยากกินเหล้าหนักเข้าไปอีก พอแม่กินเหล้าเข้าไปลูกที่อยู่ในท้องก็เลยเมาตั้งแต่อยู่ในท้องอีกเหมือนกัน  เพราะกรรมบีบคั้น

        แล้วถ้าสมมติตัวลูกมีกรรมฆ่าสัตว์ตัดชีวิต  เมื่อเป็นคนชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต  พอจะเข้าไปอยู่ในท้องแม่ ก็ต้องเป็นแม่ที่ชอบฆ่าสัตว์อีกเหมือนกันจึงจะไปอยู่ด้วยกันได้ ไปเข้าท้องเขาได้ไม่อย่างนั้นเข้าไม่ได้ ต้องพวกเดียวกัน พอเข้าไปแล้วแม่แพ้ท้องแม่ก็อยากฆ่าสัตว์ บางพวกแม่แพ้ท้องแล้วอยากจะกินเลือดสด ๆ ไม่ได้กินเลือดสด ๆไม่หายแพ้ท้อง บางพวกหนักข้อเข้าไปอีกพอแพ้ท้อง แม่อยากจะทำอย่างไร แม่อยากจะรีดลูกออก  ทำแท้ทิ้งเสียเลย  นี่กรรมหนักเข้าไปอีก  ดูภาพความจริงให้ชัด

          ตอนนี้จะเห็นว่า หลายปีที่ผ่านมามีการเอากฎหมายทำแท้งออกมาใช้กัน  แม้แต่แม่ก็ไม่อยากได้  แม่ให้นึกรังเกียจ  แม่อยากจะทำแท้งฆ่าเสีย  ทำไมเป็นอย่างนั้น  ถ้าไม่เจอพระพุทธศาสนาเรื่องนี้เราจะมองไม่ออก  เพราะคนประเภทที่มีกรรมฆ่าสัตว์นั้นมีเยอะ  เมื่อคนทำปาณาติบาตมาเกิดมากเข้า  แล้วเข้าไปในท้องพ่อท้องแม่  ส่งผลให้มีการพยายามจะเขียนกฎหมายฆ่า  เพื่อจะทำแท้งออกมาให้ได้  นี่คือความจริง  เวลากรรมของคนจำนวนมาก ๆ เข้ารวมกันแล้ว  บังเกิดผลอย่างนี้ออกมา  มันแปลก

1.2   ลักษณะคนมีบุญมาเกิด

          ขณะที่คนมีบุญมาเกิดเป็นอย่างไร แน่นอน แม่รอวันรอคืนเมื่อไรหนอเราจะมีลูกกับเขาบ้าง  ทำบุญทำทานก็จุดธูปเทียนอธิษฐาน  เจ้าประคุณได้ลูกดี ๆ มาเกิดเถอะ  พอใครเขาจุติจากสวรรค์  เมื่อถึงคราวจะต้องมาเกิด ก็เลือกแม่ได้อย่างดีเยี่ยมเลยเลือกแม่ใจบุญ  พอเข้ามาอยู่ในท้องเท่านั้น  ดีทั้งแม่ทั้งลูก

          กำลังบุญนั้นก็แปลก  พอเข้ามาอยู่ในท้องแม่ แม่นึกอย่างไรเวลาแม่แพ้ท้องทำอย่างไรก็ไม่หาย  ยกเว้นถ้าได้ตักบาตรละก็หายแพ้ท้องทันที  ก็ฟ้องว่า เด็กที่มาเกิด ภพที่แล้วเขาก็นักทำทาน พอเข้าในท้องแม่  แม่แพ้ท้องแต่ถ้าได้ตักบาตรแล้วก็หายแพ้ได้กินขนมนมเนยก็หาย  ไม่นึกอยากกินเลือดสดอย่างกับบางคน

        พวกที่สวดมนต์ภาวนามามาก พอเข้าท้องแม่ปั๊บละก็ แม่แพ้ท้องแล้วรู้สึกอย่างไร ก็ถ้าได้สวดมนต์ นั่งสมาธิแล้วจะหาย  แม่สวดมนต์ไปนั่งสมาธิไป ลูกที่อยู่ในท้องก็ชุ่มหัวอกหัวใจตามเข้าไปด้วยทั้งแม่ทั้งลูก

            ขณะที่เวลาเจ้าขี้เมามาเกิด แม่แพ้ท้องต้องกินเหล้า ก็เมาตัวตำดินด้วยกันทั้งแม่ทั้งลูก มันแปลกอย่างนี้ มองภาพความจริงให้ชัด ๆ

     เพราะฉะนั้น  ตายแล้วไปไหน มี 3 พวก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดว่า

      พวกที่ 1 ไปนรก

      พวกที่ 2 ไปสวรรค์

      พวกที่ 3หมดกิเลสแล้วไปนิพพาน

          พวกแรกไปนรกแล้ว  พอพ้นจากนรก กรรมบีบครั้นส่วนหยาบ ทำให้กลับมาเกิดเป็นคน แต่ว่าเป็นคนที่ไม่ค่อยจะสมบูรณ์ส่วนที่ทำบุญมามาก  ละโลกไปแล้วไปสวรรค์  พอหมดกำลังบุญส่วนนั้น  กำลังบุญส่วนละเอียดส่งให้มาเกิดเป็นคน  เป็นคนที่สมบูรณ์ตั้งแต่อยู่ในท้องพ่อท้องแม่  แม่ก็รัก คลอดออกมา  ปู่ย่าตาทอดก็ช่วยกันประคบประหงม  เตรียมสมบัติ เตรียมทุกอย่างเอาไว้ให้ สติปัญญาก็เฉียบแหลมมาตั้งแต่เด็ก เลี้ยงก็ง่าย  ไม่งอแงไม่เป็นโรค ไม่มีใครคิดอยากจะไปทำร้าย นี่มันมากันอย่างนี้

 เรื่องของศึกชิงภพยังไม่จบเพียงเท่านี้ติดตามได้ในตอนต่อไป

ขอบคุณบทความจาก หนังสือศึกชิงภพ