หากได้ศึกษาประวัติการสร้างบารมีของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าจากหลาย ๆชาติเราจะพบว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ความสำคัญกับเรื่องการทำทานมาก ถึงขนาดทรงเอาคำสอนเรื่องการทำทานไว้เป็นเรื่องแรกในหมวดคำสอนเรื่องบารมี 10 ทัศ เพราะการทำทานเป็นเสมือนพื้นฐานที่ทำให้สามารถบำเพ็ญบารมีข้ออื่นได้ง่ายขึ้น

         เมื่อมาค้นดูก็พบว่าการทำทานของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอย่างยิ่งยวดมีจำนวนหลายชาติ แต่ในที่นี้จะขอยกตัวอย่างในชาติที่คนได้ยินกันมากที่สุด  ซึ่งพบใน  อรรถกถา มหาเวสสันดร  ว่าด้วยพระเวสสันดรทรงบำเพ็ญทานบารมี  ที่ได้ระบุไว้ชัดเจนถึงเรื่องทำทานในชาติที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงเกิดเป็นพระเวสสันดร  ที่พระองค์ทรงทำบุญมากจนชาวเมืองไม่พอใจ  แล้วไปฟ้องพระราชา  จนตอนหลังพระราชาต้องจำใจขับไล่โอรสของตนเองออกจากเมือง  แต่ถึงแม้จะโดนขับไล่ พระองค์ก็ยังขอโอกาสเป็นครั้งสุดท้ายที่จะบริจาคทานครั้งยิ่งใหญ่กว่าทุกครั้งที่เรียกว่า  สัตตสตกมหาทาน คือ บริจาคทาน 7 สิ่ง สิ่งละ 700ให้กับชาวเมืองของพระองค์ ต่อมาครั้นพอพระองค์ต้องออกจากเมืองไปประทับอยู่ในป่า แม้แทบไม่เหลืออะไรจะให้บริจาคแล้ว  พระองค์ก็ทรงบริจาคบุตรและภรรยาเป็นทานอีก

       ตรงนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า  พระองค์ทรงทำบุญยิ่งกว่าหมดเนื้อหมดตัวเสียอีกซึ่งไม่ใช่เฉพาะในชาตินี้เท่านั้น ที่พระองค์ทรงทำแบบนี้  เพราะตลอดการเวียนว่ายตายเกิดหลายภพหลายชาติที่ผ่านมา  พระองค์ก็ทรงสละทรัพย์  สละราชสมบัติ สละอวัยวะ และสละชีวิตเพื่อทำทาน มานับภพนับชาติไม่ถ้วน

         ที่สำคัญ…ไม่ใช่แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าของเราที่ทรงทำเช่นนี้  เพราะหากได้ศึกษาประวัติพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์ก่อนๆ ก็จะพบว่า ทุกพระองค์ทรงบริจาคทานแบบเอาชีวิตเป็นเดิมพัน  และสละสิ่งที่สละที่ยากด้วยกันทั้งนั้น เช่นพระมังคลพุทธเจ้า ที่ทรงบริจาคลูกให้ยักษ์ที่แปลงตัวมาเป็นพราหมณ์  แล้วยักษ์เคี้ยวกินไปต่อหน้าต่อตา การที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ทรงบริจาคทานมากขนาดนี้ เพราะพระองค์ทรงต้องการทำให้บุญในตัวมากพอที่จะหมดกิเลสเพื่อตรัสรู้เป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้วจะได้กลับมาโปรดสรรพสัตว์จำนวนมหาศาลให้หมดกิเลสตามพระองค์ไปด้วย

         ดังนั้นการทำบุญมาก ๆ แบบทุ่มเทเอาชีวิตเป็นเดิมพัน สละสิ่งที่สละได้ยากขนาดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่ผิดแต่ประการใดเพราะยิ่งทำบุญมาก ยิ่งขัดเกลากิเลสได้มาก จนสุดท้ายสามารถละกิเลสได้จนหมดสิ้นแล้วเข้านิพพานดังที่พระพุทธองค์ทรงทำให้ดูนั่นเอง

ขอบคุณบทความจาก หนังสืออยู่ในบุญ

ขอบคุณภาพจากเว็บ https://www.dmc.tv