เมื่อ 2000 ปีที่ผ่านมาขงจื้อได้กล่าวไว้ เกี่ยวกับคน 4 ประเภทดังนี้

1)คนฉลาดและขยัน ควรส่งเสริมให้เป็นใหญ่

2)คนฉลาดและขี้เกียจ ควรเลี้ยงไว้เป็นที่ปรึกษา

3)คนโง่และขี้เกียจ ยังพอบังคับให้ทำงานได้

4)คนโง่และขยัน ต้องเอาไปตัดหัวทิ้ง เพราะจะทำให้งานเสีย

ตัวอย่างเรื่องราวของคนที่โง่เขลาที่เราไม่ควรคบเป็นมิตรเพราะรังแต่จะนำความเดือดร้อนมาให้เพราะการกระทำที่โง่เชลาของเขานั้นเอง

เรื่อง มิตรที่โง่เขลา

เรื่องที่ ๑

ในอดีต ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี  ครั้งนั้นที่บ้านชายแดนแห่งหนึ่ง ในแคว้นกาสี มีพวกช่างไม้อาศัยอยู่มากด้วยกัน. 

ช่างไม้หัวล้านคนหนึ่ง ในหมู่ช่างไม้เหล่านั้น กำลังตากไม้ ขณะนั้นมียุงตัวหนึ่ง บินมาจับที่ศีรษะ ซึ่งคล้ายกับกระโหลกทองแดงคว่ำ แล้วกัดศีรษะด้วยจะงอยปาก เหมือนกับทิ่มแทงด้วยหอก. ช่างไม้จึงบอกลูกของตน ซึ่งนั่งอยู่ใกล้ ๆ ว่าไอ้หนู ยุงมันกัดศีรษะพ่อ เจ็บเหมือนถูกแทงด้วยหอก จงฆ่ามันเสีย. 

ลูกพูดว่า พ่อจงอยู่นิ่ง ๆ ฉันจะฆ่ามัน ด้วยการตบครั้งเดียวเท่านั้น. 

ครั้งนั้น พ่อค้าคนหนึ่ง กำลังเที่ยวแสวงหาสินค้าของตนอยู่ ลุถึงบ้านนั้น นั่งพักอยู่ในโรงของช่างไม้นั้นเป็น เวลาเดียวกันกับที่ช่างไม้นั้น บอกลูกว่า ไอ้หนู ไล่ยุงนี้ที

ลูกขานรับว่า จ๊ะพ่อ ฉันจะไล่มัน พูดพลางก็เงื้อขวานเล่มใหญ่คมกริบ ยืนอยู่ข้างหลังพ่อ ฟันลงมาเต็มที่ ด้วยคิดว่าจักฆ่ายุง เลยผ่าสมองของบิดาเสียสองซีก. 

ช่างไม้ถึงความตายในที่นั้นเอง. 

พ่อค้านั้นเห็นการกระทำของลูกช่างไม้แล้ว ได้คิดว่าถึงมีศัตรูที่เป็นบัณฑิตก็ยังดีกว่า เพราะเขายังเกรงอาญาแผ่นดิน ไม่ถึงกับฆ่ามนุษย์ได้ แต่มีมิตรโง่เขลาเช่นนี้ จะดีอะไร

เรื่องที่ ๒

เศรษฐีคนหนึ่งมีทาสี ชื่อว่าโรหิณี. 

วันหนึ่ง มารดาของนางทาสีซึ่งเป็นหญิงแก่ มานอนอยู่ในโรงกระเดื่อง. 

ฝูงแมลงวันรุมกันตอมมารดาของนางโรหิณีนั้นกัดเจ็บเหมือนกับแทงด้วยเข็ม นางจึงบอกกับลูกสาวว่า แม่หนูแมลงวันรุมกัดแม่ เจ้าจงไล่มันไป 

นางรับคำว่า จ๊ะแม่ ฉันจะไล่มัน เงื้อสาก คิดในใจว่า เราจักตีแมลงวันที่รุมตอมตัวของแม่ให้ตาย ให้ถึงความพินาศ แล้วก็เหวี่ยงสากตำข้าว ถูกมารดา ตายคาที่. 

ครั้นเห็นมารดาตาย ก็ร้องไห้คร่ำครวญว่า แม่ของเราตายเสียแล้ว ๆ 

เศรษฐีฟังเรื่องนั้นแล้ว ดำริว่า ถึงแม้จะเป็นศัตรูก็ขอให้เป็นบัณฑิตเถิดประเสริฐแน่ แล้วกล่าวเป็นคาถาประพันธ์ว่า

            ศัตรูเป็นคนมีปัญญา ดีกว่าคนผู้

      อนุเคราะห์ แต่เป็นคนโง่ ไม่ประเสริฐเลย จงดู

      นางโรหิณีผู้โง่เขลา ฆ่าแม่ตายแล้ว ร้องไห้อยู่เถิด 

จบเรื่อง มิตรโง่เขลา

Cr.ขุนพลไร้เงา

ขอบคุณข้อมูลจาก lifE&Soul