การค้นพบที่ยิ่งใหญ่...คือค้นพบข้อบกพร่องของตนเอง

บทฝึกของการเป็นคนดี คุณครูไม่เล็กได้ให้แง่คิดดังนี้ http://winne.ws/n25003

9.2 พัน ผู้เข้าชม
การค้นพบที่ยิ่งใหญ่...คือค้นพบข้อบกพร่องของตนเอง

1. หมั่นเข้าวัดฟังธรรมปรับทิฐิให้ตรงวัตถุประสงค์ใหญ่ของการเข้าวัดฟังธรรม คือ

    1.บุญ บาป มีจริง

     2.ตายแล้วไม่สูญยังมีการเวียนว่ายตายเกิดต่อไป

     3.นรกสวรรค์มีจริงทั้ง 3 เรื่องนี้ สรุปย่อ ๆ สั้นๆ ได้ว่า “กฎแห่งกรรม”มีจริง

2. หมั่นนั่งสมาธิ ดึงใจกลับมาไว้ในตัว คือการหมั่นทบทวนตัวเอง จับผิดตัวเราเอง และมุ่งมั่นแก้ไขตัวเองเป็นหลัก

3. หมั่นวัดใจตัวเอง โดยฝึกหัดเอาใจกลับมาไว้ที่ตัวเองบ่อย ๆ “คุณครูไม่ใหญ่” จะสอนเสมอว่า “ให้นึกถึงดวงแก้ว หรือองค์พระบ่อย ๆ แล้วตรวจสอบดูว่าใจเราอยู่กับองค์พระ หรือว่าหนีเที่ยวมากกว่ากัน ถ้าหนีเที่ยวมากกว่าให้รู้เถิดว่าเชื้อพาลของเรายังมีมาก ถ้าใจนึกถึงองค์พระ นึกถึงดวงแก้วได้บ่อย ๆมากกว่า แสดงว่าเรามีเชื้อบัณฑิตอยู่มาก บัณฑิตต้องตั้งใจฝึกฝนตนเองมากกว่าจับผิดคนอื่น

 4. รักษาใจให้ใส เมื่อเกิดเหตุวุ่นวาย เมื่อน้ำใสมองเห็นกุ้งหอย ปูปลาได้ชัดเจน เพราะฉะนั้นในสังคมที่วุ่นวาย ต้องทำให้ใสเป็นพิเศษอย่าปล่อยตามกระแส เพราะเมื่อใจขุ่นมัวจะมองเห็นปัญหาไม่ออก เมื่อมองไม่ออกมองโลกไม่เป็นตามความจริง ก็จะตัดสินปัญหาด้วยอารมณ์ทำให้ปัญหาปานปลายต่อไปไม่สิ้นสุด ดังนั้นจึงต้องรักษาใจใส ๆคือไม่ขุ่นมัวทุกสถานการณ์

5. ปล่อยวาง ถ้ายังแก้ไขปัญหาไม่ได้เมื่อใครใจหมองขุ่นมัวตลอดก็จะมุ่งแต่เอาชนะกันทุกกรณีเมื่อทำอะไรผิดพลาดก็จะยิ่งเกิดปัญหาบานปลาย เหมือนเดินวนใต้ทะเลดังนั้นต้องมองให้ออกก่อนว่าจะต้องทำอย่างไร โดยปล่อยวางก่อนปล่อยมือจากเชือกที่ผูกมัดหรือการทะเลาะเบาะแว้งกันก่อน จะปลอดภัย เป็นการลดความกระทบกระทั่งหรือหลีกเลี่ยงการสร้างบาปก่อเวรก่อกรรมได้อย่างนุ่มนวล

6. จับแง่คิดเป็น เพื่อหลีกเลี่ยงการทะเลาะวิวาทเวลาทะเลาะกันไม่มีฝ่ายไหนถูก 100% จับแง่คิดให้ดี ๆทั้งฝ่ายถูกและฝ่ายผิด

7. ไม่ว่าเหตุร้ายหรือดี ต้องเห็นคุณค่าและขวนขวายสร้างบุญอีกอย่างไม่ว่าอยู่ที่ไหน เวลาใด อย่างไรต้องทำบุญต่อเนื่องบ้านเมืองของเราเกิดปัญหาทุกวันนี้เพราะบุญหย่อน ต้องรีบเติมบุญ           

8. มีข้อบกพร่องรีบแก้ไข มีข้อดีให้ทำยิ่งขึ้นไปโดยการสำรวจว่า

     1.เรายังมีข้อบกพร่องอะไรบ้างแล้วรีบแก้ไข

     2.เรามีข้อดีอะไรบ้าง รีบพัฒนาให้ดียิ่งๆ ขึ้นไป         

     เพราะบัณฑิตมีการพิจารณาแก้ไขตนเองเป็นหลักไม่เพ่งโทษใคร มีแต่เพ่งโทษตนเอง และแก้ไขตนเองยิ่ง ๆ ขึ้นไป ไม่มีโทษ ไม่มีพิษไม่มีภัย แต่คนพาลมีแต่เพ่งโทษผู้อื่น จับผิดผู้อื่นเป็นกำลัง เมื่อเราลดข้อเสียของตนเองได้เหมือนเราชักฝืนออกจากเตาโลกที่วุ่นวาย ลดกระแสกิเลสและกรรมเป็นการเติมบุญให้ตนเองและเติมบุญให้แก่โลกด้วย       

9. ปฏิบัติตามความดีสากล คือฝึกนิสัยมีความรับผิดชอบต่อความสะอาด มีความรับผิดชอบต่อความเป็นระเบียบมีความรับผิดชอบต่อความสุภาพ มีความรับผิดชอบต่อความตรงเวลาและมีความรับผิดชอบต่อความเป็นสมาธิ

        ความดีสากลต้องเริ่มต้นที่ความสะอาดและต้องรักษากันตลอดชีวิต เมื่อรักษาความสะอาดได้จะเป็นผลให้สามารถฝึกความเป็นระเบียบ ตรงเวลาและฝึกสมาธิได้ ทำไมต้องรักษาความสะอาด เพราะความสกปรกโสโครกออกจากตัวมนุษย์ทุกวัน ทุกอนุวินาที พอสกปรกก็ไม่มีระเบียบ รกรุงรังมากขึ้นตราบใดที่เราอยู่บนโลก ต้องปฏิบัติต่อกันด้วยความสุภาพ และต้องรักษาเวลาให้ดีถ้าไม่ตรงเวลา ก็จะมีข้ออ้าง มีข้อแก้ตัว โกหก คำพูดพัง ความสุภาพก็พังแต่กิเลสในใจโตวันโตคืน

       ดังนั้นเราต้องฝึกความดีสากลตลอดชีวิตหนีไม่ได้ ต้องทำเป็นนิสัย พัฒนาเป็นคุณธรรม ศีลธรรม เป็นธรรมะ เป็นบารมีที่ยิ่ง ๆขึ้นไป กลายเป็นบัณฑิตที่มีความชำนาญในการรักษาใจให้ผ่องใสเป็นปกติฝังอยู่ในใจข้ามภพข้ามชาติ นี่คือความสำคัญของความดีสากลแต่ละข้อ

        ดังนั้นการทำบุญทำความดีเราทำได้ทุกที่ ไม่เฉพาะในวัด และทำได้หลายอย่าง แต่เรามักไม่ค่อยทราบเลยไม่สนใจที่จะนำมาใช้ประโยชน์แล้วก็โทษว่า “บุญไม่ช่วย” ดูกระไรอยู่

ธรรมะคุณครูไม่เล็ก

แชร์