เมื่อหวนนึกถึงความหลังในเรื่องดี  ก็จะเกิดความปลื้มใจ

        เมื่อหวนนึกถึงความหลังในเรื่องเสีย  ก็จะเกิดความเศร้าใจ

        “ความหลัง” จึงมีทั้งน่าหวนรำลึกถึงความควรลืมเสียแต่มีเรื่องน่าแปลกเกี่ยวกับความหลังว่า“อยากจำกลับลืมอยากลืมกลับจำ”

          ถ้ามีความหลังในทางดี  แล้วลุ่มหลง ชีวิตก็จะไม่พัฒนา

        ถ้ามีความหลังในทางเสีย แล้วลุ่มหลง  ชีวิตก็จะตรอมตรม  คิดไปก็ช้ำไปเปล่า  ให้ทำใจเสียว่าทุกครั้งที่เราผิดพลาดผิดหวังเราจะเข้าใจชีวิตและโลกดีขึ้น

        แล้วจงลืมความหลังเหล่านั้นสักครู่  ทิ้งความหลังสู่ความจริง สร้างแต่คุณงามความดีที่มีคุณค่าให้เป็นความดี  ในปัจจุบัน ซึ่งจะเป็น  “ความหลังที่ดี”  ในอนาคต…เมื่อใจอยากจะหวนรำลึกถึง

               ความหลังฝังใจแนบแน่น

        มีรักมีแค้นมีหรรษา

        มีสุขมีโศก  มีน้ำตา

        อย่าเสียเวลากับความหลังเลย

                ลืมความหลังฝังใจเสียสักครู่

        แล้วหยุดอยู่ปัจจุบันกันเถิดเอ๋ย

          สร้างความดีมีคุณค่ามาชดเชย

        จักเฉลย  สุขล้ำค่า  ชั่วฟ้าดิน

ขอบคุณบทความจากเว็บ กัลยาณมิตร