แต่งตัวพองาม : ไม่ฟุ้งเฟ้อเห่อแฟชั่น  ซึ่งตามเท่าไหร่ก็ไม่มีทันซะที  แต่ถ้าปล่อยตัวรุ่มร่ามเกินไปอีก  ก็จะไม่งาม จึงให้แต่งแต่พองาม

กินพออิ่ม : รู้จักคัดเลือกอาหารทั้งคุณภาพ  และปริมาณให้พอสมควรแก่ฐานะ  และไม่เห็นแก่กินจนไม่เป็นอันทำอะไร

พูดน้อย :เป็นมหาเสน่ห์อย่างหนึ่งของผู้หญิง  (ไม่เชื่อลองเปลี่ยนจากนักพูดเป็นนักยิ้มดูซิ)

ขยันมาก : บางพวกไม่ชอบทำอะไร เอาแต่นอนกับเที่ยวเตร่ ถ้าเป็นแบบนี้ แม้เป็นเศรษฐีก็คงมีวาสนาไปได้ไม่ไกลจึงให้ขยันมากในหน้าที่ของตน

มารยาทงาม : มีทั้งมารยาททางกายทางวาจา  ซึมเข้าถึงใจแต่อย่าคิดว่าคนที่มีมารยาทงามจะต้องเป็นคนเชื่องช้า  ติ๋ม ๆ ไม่พูดคุยแต่หมายถึงความไม่รุ่มร่าม ลุกลี้ลุกลน หลุกหลิกและทำถูกต้องต่างหาก

        ให้แต่งตัวแต่งกายให้พองาม

ให้สมนาม  สตรีมิมีหมอง

       กินพออิ่ม  จะพริ้มเพริศเลิศกว่าทอง

ใครก็ต้องชมนิ้งว่าหญิงงาม

       เจรจาพาทีมีสง่า

ขยันกว่าใคร ๆ ไม่เกรงขาม

       จะเยื้องย่างยิ้มย่องมรรยาทงาม

ทั่วเขตคามขานนามให้ระบือไกล

ขอบคุณบทความจากเว็บ กัลยาณมิตร