จากคอลัมน์ริ้วผ้าเหลือง แสดงความเห็นเกี่ยวกับวงการสงฆ์ในขณะนี้ว่า เป็นไปดังคาด สิ่งใดที่เกิดจากแหล่งอำนาจชนชั้นนำสั่งหรือทำ  หากไม่มีผู้ “เปิดทาง” ให้เดินประชาชนไปไม่ถึงแน่ แม้จะรวมกันได้มากขนาดไหนก็ตาม

กรณี 3 เจ้าคณะจังหวัดที่ถูกปลด “กำลังจะจบเกม ” คณะกรรมาธิการศาสนา ประธานออกมาพูดเองว่า “ไม่มีอำนาจ” ส่วน คณะกรรมาธิการกฎหมาย เช่นกัน บอกว่า เป็นเรื่องของคณะกรรมาธิการศาสนา ทั้ง ๆ ที่ตอน บุญเลิศ ไพรินทร์ จะยื่นให้กับคณะกรรมาธิการศาสนา มีการ “ล๊อบบี้”  ให้ไปยื่นกับคณะกรรมาธิการกฎหมาย

ใครล๊อบบี้ใคร? ฝากเป็นการบ้านให้ชาวพุทธไปสืบเสาะเอาเอง  กลายเป็นเกม การเมือง ล้วนๆ  

คนที่รับชะตากรรมคือ เจ้าคณะจังหวัด 3 รูปที่ถูกปลดโดยไม่ชอบธรรมทั้งทางพระวินัย และกฎหมาย  ซ้ำชาวพุทธที่อุตส่าห์ไปยื่นเรียกร้องก็พลอยอาจถูกหลอกไปด้วย เพราะฟังจากข่าว ประธานคณะกรรมธิการทั้ง 2 คณะบอกว่า “จบแล้ว”  รองรับกับคำสัมภาษณ์ของ อนุชา นาคาสัย รัฐมนตรีที่กำกับสำนักงานพุทธ ที่บอกว่า “จบแล้ว” เช่นกัน        

สรุปง่าย ๆ ชาวพุทธถูก “นักการเมือง” หลอก 

ชาวพุทธหลอกง่าย  เพราะส่วนใหญ่พวกเราไปเชื่อ  “ตัวบุคคล” มากกว่า “ระบบ” หรือ “กฎหมาย” ใครยิ้ม ใครจับมือทักทาย เชื่อเขาไม่หมด มองไม่เห็น “มีด” ที่ซ่อนอยู่ด้านหลังรอยยิ้ม

“เปรียญสิบ” ไม่รู้ว่า ใครเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง “เกมศาสนา” ในรอบ 7-8 ปีมานี้ ที่พยายามเข้ามา “จัดการ” กับคณะสงฆ์

ทั้งเรื่องปิดวิทยุธรรมะ ทั้งเรื่องไล่พระออกจากป่า เรื่องจับกุมพระเงินทอนวัดหรือแม้กระทั้งการวางแผนให้เกิด “สังฆเภท” รอบหลังสุดนี้

ทั้งหมดทั้งมวล “เหมือนแยกปลาออกจากน้ำ” แยกพระสงฆ์และประชาชนออกจาก “สถาบันหลัก” ของชาติ

ทั้ง ๆ ที่ในอดีตก่อนปี 2559 ไม่เคยเกิดเหตุการณ์ใหญ่ในลักษณะนี้มาก่อน หรือ ศาสนาพุทธในเมืองไทย ไม่จำเป็นต่อ “ชนชั้นนำ” อีกต่อไปแล้ว ใช่หรือไม่??

หลายปีมานี้มีการพูดถึงการรุกคืบของ “คนต่างศาสนา” ค่อนข้างมาก 

“เปรียญสิบ” ฟังมากับหูทั้งระดับรัฐมนตรีและปลัดกระทรวง แต่ “ทำอะไรไม่ได้”  ซ้ำบางคนพูดทำนองว่าด้าน “กายภาพ” เราสู้คนต่างศาสนาเขาไม่ได้

คนต่างศาสนา ไม่เชื่อตัวบุคคล แต่พวกเขาเชื่อ “รัฐธรรมนูญและกฎหมาย”  เท่านั้น เวลาจะเรียกร้องอะไรจะเน้นไปที่โครงสร้าง กฎหมาย เป็นหลัก

คือ วิ่ง ล๊อบบี้ แก้ไข กฎหมาย ทำเงียบ ๆ แต่ได้ผลชมัด!! เมื่อเปลี่ยนกฎหมายแล้วไม่ได้ดังข้อเรียกร้องจะมี “ทีมงาน” คอยรับรู้ฟ้องร้องต่อ ทำงานเป็นทีม ครบ ทั้งคน เงิน เป้าหมาย

ในขณะที่ชาวพุทธเรา “เชื่อตัวบุคคล” มากกว่า “กฎหมาย” วันหนึ่ง “จิตใจบุคคล” เปลี่ยน สถานการณ์พุทธศาสนาก็อาจเปลี่ยนตาม   ตอนนี้เหมือนชาวพุทธจึงตกอยู่ในสถานการณ์เช่นปัจจุบันนี้ คือ “วิกฤติ”  เพราะเราพึ่งกฎหมายเขา “ล๊อค” ไว้หมดแล้ว หวังพึ่ง “ตัวบุคคล” ตัวบุคคลที่มีอำนาจก็บอกว่า “จบเกม” แล้ว

ตอนนี้ชาวพุทธในประเทศไทยตั้งแต่เกิดเหตุการณ์เงินทอนวัด จนกระทั้งปลด 3 เจ้าคณะจังหวัดล่าสุด จึง “ว้าเหว่ และเดี่ยวดาย” ไร้ที่พึ่ง

ซ้ำชาวพุทธกำลังจะฆ่ากันเอง ในขณะที่ต่างศาสนายิ้ม เพราะ “บรรลุเป้า” 

ขอบคุณเนื้อหา คอลัมน์ : ริ้วผ้าเหลือง

โดย…“เปรียญสิบ” : [email protected]