คำถวายสังฆทานอุทิศกุศลถวายเป็นพระราชกุศล แด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช (ที่ควรจะใช้)

ลำดับพิธี

เมื่อเตรียมการทุกอย่างพร้อมแล้วผู้ถวายพึงเริ่มพิธี (หรือทำตามที่พระสงฆ์แนะนำ) ดังนี้

๑. กล่าวคำบูชาพระรัตนตรัย 
- อิมินา สักกาเรนะพุทธัง อะภิปูชะยามะ ฯ (คนเดียวใช้ ..มิ) 
- อิมินา สักกาเรนะธัมมัง อะภิปูชะยามะ ฯ (คนเดียวใช้ ..มิ)
- อิมินา สักกาเรนะ สังฆังอะภิปูชะยามะ ฯ (คนเดียวใช้ ..มิ)
(คำแปล ข้าพเจ้าทั้งหลายขอบูชาอย่างยิ่ง ซึ่งพระพุทธ… พระธรรม… พระสงฆ์ ด้วยเครื่องสักการะนี้)

๒. กราบพระรัตนตรัย (แต่ละคนกล่าวพร้อมกัน)
- อะระหัง สัมมาสัมพุทโธภะคะวา พุทธัง ภะคะวันตัง อะภิวาเทมิ ฯ (กราบ ๑ ครั้ง)
- ส๎วากขาโต ภะคะวะตาธัมโม ธัมมัง นะมัสสามิ ฯ (กราบ ๑ ครั้ง)
- สุปะฏิปันโน ภะคะวะโตสาวะกะสังโฆ สังฆัง นะมามิ ฯ (กราบ ๑ ครั้ง)

๓. กล่าวคำนมัสการพระพุทธเจ้า ดังนี้
- นะโม ตัสสะ ภะคะวะโตอะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ จบ)

๔. อาราธนาศีล /สมาทานศีล (ศีล ๕ หรือ ๘ ตามความเหมาะสม)

๕. กล่าวคำถวายสังฆทานดังนี้

ภาษาบาลี(พยัญชนะไทย)

         อิมานิมะยัง ภันเต มะตะกะภัตตานิ สะปะริวารานิ ภิกขุสังฆัสสะ โอโณชะยามะ ฯ สาธุ โน ภันเตภิกขุสังโฆ อิมานิ มะตะกะภัตตานิ สะปะริวารานิ ปะฏิคคัณหาตุ สัคคะคะตัสสะปะระมินทะมะหาภูมิพะละอะตุละเตชะมหาราชัสสะ เจวะ เปตานัง ญาตะกานัญจะ อัมหากัญจะทีฆะรัตตัง หิตายะ สุขายะ ฯ

คำแปล(มีคำเพิ่มเติม เพื่อให้เหมาะสม)

         ข้าแต่พระภิกษุสงฆ์ผู้เจริญข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอน้อมถวาย มตกภัตตาหาร พร้อมกับของบริวารทั้งหลายเหล่านี้แด่พระภิกษุสงฆ์ ขอพระภิกษุสงฆ์ จงรับมตกภัตตาหาร พร้อมกับของบริวารทั้งหลายเหล่านี้ของข้าพเจ้าทั้งหลาย เพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข เพื่ออุทิศถวายเป็น พระราชกุศลแด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช ผู้เสด็จสู่สวรรคาลัยแก่ญาติทั้งหลายที่ล่วงลับไปแล้ว และแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย ตลอดกาลนาน เทอญ ฯ

*การกล่าวถวายจะกล่าวเฉพาะภาษาบาลี หรือภาษาไทย อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือทั้งบาลีและไทยก็ได้

๖. นำสังฆทานถวายพระ กรวดน้ำ รับพร เป็นเสร็จพิธี

หมายเหตุ: ขอกราบเรียนเพิ่มเติม เพื่อความเข้าใจตรงกัน ดังนี้

๑. สังฆทาน แปลว่า สิ่งของที่ถวายแก่สงฆ์ การถวายแก่สงฆ์ โดยไม่เจาะจงรูปใดรูปหนึ่ง(กรณีรูปเดียว) หรือ ๔ รูป ขึ้นไป จึงเรียกว่า “สังฆทาน”

          สิ่งที่ถวายส่วนใหญ่จะถวายเป็นอาหาร จึงเรียกว่า “ภัตตาหาร” เป็น “ภัตตานิ” หากไม่ใช่อาหารเช่น ผ้าไตรจีวร พร้อมกับสิ่งของอื่นๆ ที่ควรแก่พระภิกษุสามเณร จะใช้คำว่า“สังฆะทานัง” (ของชนิดเดียว) หรือ “สังฆะทานานิ” (ของหลายชนิด) แทนก็ได้(เป็นคำรวม)

          ส่วนสิ่งของอื่นๆที่ถวายพร้อมอาหาร เช่น ผ้าไตร ดอกไม้ ปัจจัย ฯลฯ เรียกรวมว่า “บริวาร” ของอาหารเป็น สะปะริวารานิ (พร้อมกับบริวาร)

          หากเป็น“สังฆะทานัง” จะใช้เป็น สะปะริวารัง หรือไม่ใช้ก็ได้ เพราะ สังฆะทานังเป็นคำรวมถึงทั้งหมดอยู่แล้ว

๒. การถวายนี้ เรียกว่า ถวายมตกภัตร(ภัตตาหารที่ถวายเพื่ออุทิศส่วนกุศลให้ผู้ล่วงลับไปแล้ว)ไม่ใช่การถวายสังฆทานทั่วไป ที่ใช้กันอยู่ทั่วไป การถวายทานนี้จะเน้นการอุทิศส่วนบุญกุศลให้ผู้ที่เสียชีวิตไปแล้ว (มะตะกะ - ตายแล้ว)

๓. สัญลักษณ์บนอักษร “ส” ในศัพท์ว่า “ส๎วากขาโต” เรียกว่า ยามักการ เป็นเครื่องกำกับเพื่อให้รู้ว่า ต้องออกเสียง ตัวที่กำกับไว้ เพียงครึ่งเสียง ไม่ออกเต็มเสียงว่า“สะหวากขาโต” แต่ออกเสียง “ส” เร็ว เพียงครึ่งเสียง

๔. คำว่า “สัคคะคะตัสสะ” เป็นศัพท์เดียวกับคำว่า “สวรรคต” (สัคคะ - สวรร /คะตัสสะมาจากศัพท์ว่า คะตะ - คต) ควรใช้ศัพท์เดียว เพราะมุ่งถึงการอุทิศส่วนกุศลมากกว่าจึงไม่นิยมแต่งพรรณนาคุณงามความดีใดๆ ในคำถวายไม่เหมือนการแต่งคำเพื่อเทิดพระเกียรติ ซึ่งจะใช้ศัพท์ที่หลากหลาย

๕. ศัพท์ว่า “ปะระมินทะมะหาภูมิพะละอะตุละเตชะมหาราชัสสะ” อาจยาวไป อ่านไม่ครบหรือไม่ทัน ให้แยกศัพท์ เป็นช่วงๆ ก็ได้ ดังนี้ “ปะระมินทะ-, มะหาภูมิพะละ-, อะตุละเตชะ-, มหาราชัสสะ”

         อนึ่งในวาระพิเศษเช่นนี้ หาก สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะนำเสนอมหาเถรสมาคม เพื่อมอบกรรมการมหาเถรสมาคมยกร่าง แต่งคำถวายทานเป็นการเฉพาะเพื่อถวายเป็นพระราชกุศล แด่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดชเป็นกรณีพิเศษ ก็จะเป็นประวัติศาสตร์ที่เหมาะสมยิ่ง

เรียบเรียงโดย พิศาฬเมธ แช่มโสภา ป.ธ.๙ นักวิชาการอิสระ 

เครดิตรูปภาพ: ผู้ที่จงรักภักดีทุกท่านส่งกันในไลน์และสื่อต่างๆ ขออนุญาตนำเผยแพร่ต่อ

ขอบคุณข้อมูลจาก https://www.facebook.com/people/พิศาฬเมธ แช่มโสภา//100008694968507