ศึกชิงภพ : ปฐมบท

สิ่งที่มนุษย์ทุกยุคทุกสมัยสงสัยกันมาตลอด คือ ตายแล้วไปไหนแต่เพราะไม่รู้ว่าตายแล้วไปไหน ตายเมื่อไร และทำไมต้องตายด้วย มนุษย์จึงกลัวตาย http://winne.ws/n23280

843 ผู้เข้าชม
ศึกชิงภพ : ปฐมบท

           ส่วนหนึ่งที่เป็นจุดเริ่มต้นของการบังเกิดขึ้นของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  ก็คือความสงสัยในเรื่องการ เกิด แก่ เจ็บ ตาย  นี้เช่นกันและนี่เป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้เจ้าชายสิทธัตถราชกุมารทรงสละราชสมบัติราชบัลลังก์ออกผนวช เสด็จไปแสวงหาศึกษาคำตอบจากอาจารย์ผู้มีชื่อเสียง  ว่าเป็นสุดยอดอาจารย์ด้านบำเพ็ญเพียรทางจิตแห่งชมพูทวีป  นั่นคือ ท่านอาฬารดาบสและอุทกดาบส ทั้งนี้เพื่อทรงประสงค์จะขจัดความสงสัยในการเกิด แก่ เจ็บ  ตาย ของพระองค์และผู้อื่นให้หมดสิ้น

           แต่เมื่อทรงศึกษาผ่านการฝึกฝนทฤษฎีและปฏิบัติจนสิ้นสุดความรู้จากอาจารย์ทั้งสองท่านแล้ว  พระองค์ก็ยังไม่ทรงพบคำตอบของปริศนาแห่งชีวิต  และอาจารย์ทั้งสองของพระองค์ก็ยังถึงกับออกปากประกาศคุณวุฒิของพระองค์ท่ามกลางหมู่ศิษยานุศิษย์ว่า  ความรู้ที่พรงองค์ได้เรียนรู้จากท่านนั้นเทียบเท่ากับตัวของท่านเอง  พร้อมกับเอ่ยปากชักชวนให้พระองค์ทรงช่วยสั่งสอนหมู่ศิษย์ที่เหลือด้วยกันต่อไป  แต่พระองค์ก็ทรงตอบปฏิเสธ และเสด็จออกแสวงหาทางไขปริศนาแห่งชีวิตต่อไป

           และเมื่อหมดอาจารย์จะให้ศึกษาที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าต่อไปได้แล้ว พระองค์ก็ทรงหันมาศึกษาค้นคว้าด้วยพระองค์เอง  เช่นทรงทรมานพระวรกายตามคตินิยมในสมัยนั้น เรียกว่า อัตตกิลมถานุโยค คือ การประกอบตนเองให้ลำบากอย่างสาหัส เพราะถือกันว่าใครทรมานได้ถึงขีดสุดแล้ว จะเป็นเหตุให้พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิดได้  พระองค์ทรงหันมาปฏิบัติหนทางนี้  เพราะความปรารถนาจะพ้นจากเหตุที่ทำให้เกิด แก่ เจ็บตาย อย่างแรงกล้าเป็นสิ่งสำคัญ

           โดยพระองค์ทรงลงมือบำเพ็ญทุกรกิริยาที่แสนหนักหนาสาหันเกินกว่าร่างกายมนุษย์จะทนรับไหว  และหนักขึ้นไปตามลำดับ คือ

           ขั้นที่ 1 ทรงเอาฟัน(พระทนต์)บนกดฟันล่าง  ขบกรามอย่างแน่นหนา  ส่วนในช่องปาก พระองค์ก็เอาลิ้น (พระชิวหา) ดันเพดานปาก (พระตาลุ) ไว้ให้แน่จนเหงื่อ (พระเสโท)ไหลออกมาจากรักแร้ (พระกัจฉะ) กระทำอย่างนี้อย่างต่อเนื่อง  ได้รับทุกขเวทนาอย่างหนัก เหมือนกับใครมาบีบคอไว้แน่นอยู่หลายเดือนหลายปี  กระทั่งทรงเห็นว่าการกระทำอย่างนี้ไม่ใช่ทางตรัสรู้จึงทรงเปลี่ยนวิธีอย่างอื่นต่อไป

           ขั้นที่ 2 ทรงพยายามผ่อนกลั้นลมหายใจเข้าออก  จนกระทั่งลมหายใจเดินทางผ่านช่องพระนาสิก (ช่องจมูก)และช่องพระโอษฐ์ (ช่องปาก) ไม่สะดวก ลมในพระวรกายจึงเกิดอาการหมุนเวียนไปออกที่ช่องพระกรรณ (ช่องหู) แทน  บังเกิดเสียงดังอู้ทางช่องพระกรรณ์ทั้งสองข้าง  ต้องทรงทนทรมานกับการปวดพระเศียร  เสียดพระอุทร (เสียดท้อง) ร้อนผ่าวในพระวรกายอย่างรุนแรงอยู่หลายเดือนหลายปี  ทรงทรมานพระองค์จนกระทั่งมั่นใจว่า  วิธีนี้ไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง  จึงทรงเปลี่ยนวิธิปฏิบัติอื่นต่อไป

          ขั้นที่ 3 ทรงอดอาหาร  เสวยแต่วันละน้อย  ลดปริมาณการเสวยอาหารน้อยลงไปเรื่อย ๆจนเหลือปริมาณอาหารวันละ 1เมล็ดข้าว พระวรกายที่เหี่ยวแห้ง ผิวพรรณเศร้าหมอง  พระอัฐิ(กระดูก) ปรากฏทั่วพระวรกาย  ครั้งเมื่อร่างกายขาดอาหารส่งผลให้รากขนเน่าเมื่อทรงลูบพระวรกาย  เส้นพระโลมา(ขน) กูหลุดร่วง  มีพระกำลังน้อย  จะเสด็จไปข้างไหนก็ซวนเซล้ม ทรงทรมานพระองค์อย่างหนักนี้หลายเดือนหลายปี  แต่ก็ยังไม่พบคำตอบว่า  ทำไมต้องเกิด แก่ เจ็บ ตาย

          เมื่อทรงประพฤติอัตตกิลมถานุโยคอย่างเหนือมนุษย์ขนาดนี้ก็ยังไม่พบคำตอบ  พระองค์ก็ทรงเลิก  กลับมาเสวยพระกระยาหารตามเดิม  พร้อมกับยังทรงมุ่งมั่นจะหาวิธีอื่นต่อไป

ศึกชิงภพ : ปฐมบท

           จนกระทั่งคืนวันเพ็ญวิสาขบูชา  ก่อนพุทธศักราช 45 ปี ณ ริมฝั่งแม่น้ำเนรัญชรา พระองค์ทรงประทับนั่งที่ใต้ร่มศรีมหาโพธิ์เพื่อจะหาทางออกการเกิด แก่ เจ็บตายเหล่านี้  พระองค์ได้ทรงกระทำสัจจาธิษฐานว่า“แม้เลือดเนื้อจะแห้งเหือดหายไปเหลือแต่เอ็นหนังกระดูกก็ตามที  ถ้าหากไม่บรรลุอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณแล้ว  พระองค์จะไม่ลุกขึ้นจากที่ตรงนี้” แล้วก็ลงมือบำเพ็ญเพียรทางจิตอย่างสละชีวิตเลือดเนื้อเป็นเดิมพัน

          ในที่สุด เมื่อปัจฉิมยามมาถึง  พระองค์ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณอย่างลุ่มลึกไปตามลำดับ  ขจัดรากเหง้าของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย คืออวิชชาได้หมดสิ้น  ทรงเป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยพระองค์เองอย่างสมบูรณ์  และนับตั้งแต่นั้น  โลกนี้จึงมีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าบังเกิดขึ้นใน ในวันพุธขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 ปีระกา  ก่อนพุทธศักราช 45 ปีนั้นเอง

          แล้วพระองค์ก็ทรงเผยแผ่คำสอนโปรดผู้ยังต้องตกอยู่ในวังวนของการเกิดแก่ เจ็บ ตาย ให้หลุดพ้นไปได้มากมายมหาศาลและได้ก่อกำเนิดเป็น พระพุทธศาสนา คือศาสนาของผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน ขึ้นมาในโลก

          และแน่นอน สิ่งที่พระองค์ให้คำตอบเอาไว้ เกี่ยวกับเรื่องตายแล้วไปไหนและมนุษย์ควรมีวิธีเตรียมตัวเองให้หลุดพ้นจากความตายอย่างไร มีมากมายในพระไตรปิฎก  ที่พระภิกษุสงฆ์ศึกษาสืบทอดกันมาหลายยุคสมัย

ขอบคุณบทความจาก หนังสือศึกชิงภพ

แชร์