ศึกชิงภพ : ตายแล้วไปไหน
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสเรื่องนี้เอาไว้ถึง 3 ประเด็นใหญ่ว่า เมื่อตายแล้วไป.... http://winne.ws/n23298
1) บางพวกตกนรกหรือไปนรก
2) บางพวกไปสวรรค์
3) บางพวกหมดกิเลสแล้วก็ไปนิพพาน
เราไปดูได้ในธรรมบท พวกที่นรกกับพวกที่ไปสวรรค์ ทั้ง 2 พวกนี้ยังวนเวียนอยู่อีกนานนับไม่ถ้วน แต่พวกที่หมดกิเลสแล้ว จะไม่ไปทั้งนรก ไม่ไปทั้งสวรรค์ แต่ว่าจะไปนิพพานพวกนี้ไม่ย้อนกลับมาเกิดอีกแล้ว พระสัมมาสัมพุทธเจ้าปรินิพพานไปแล้ว ไม่ย้อนกลับมาเกิดอีก พระโมคคัลลานะ พระสารีบุตร พระอานนท์ พระโกณฑัญญะ ท่านเหล่านี้หมดกิเลสแล้ว เข้านิพพานไปแล้ว ไม่ย้อนกลับมาเกิดอีก แต่พวกที่กิเลสยังไม่หมดยังต้องเกิดเวียนตายอยู่
บางพวกทำความชั่วเอาไว้มาก ตายแล้วไปนรก ไปตกนรกหมกไหม้อยู่ตั้งนาน พอหมดเวรหมดกรรมก็กลับมาเกิดเป็นคนอีกส่วนพวกที่ไปสวรรค์ เป็นพวกที่บาปก็ยังมีอยู่บ้างเหมือนกัน แต่ว่าบุญเยอะกว่า ละโลกเสร็จก็ไปสวรรค์ พอหมดกำลังบุญส่วนหยาบบุญส่วนที่ยังเหลืออยู่ก็ส่งกลับมาเกิดเป็นคนอีก เพราะยังไม่หมดกิเลส ไปนิพพานไม่ได้ กลับมาเกิดมาเป็นคน
แล้วมันต่างกันอย่างไร ระหว่างพวกที่มาจากสวรรค์กับพวกที่มาจากนรกเหมือนกันไหม เป็นคนเหมือนกัน แต่ต่างกันตรงนี้
1.1 พวกที่มาจากนรก
เศษกรรมยังติดมา บางคนเศษกรรมมากหน่อย ตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ก็ลำบากแล้ว พ่อแม่ก็พลอยลำบากเพราะมันด้วย ลำบากอย่างไร สมมติพวกกรรมสุรา ดื่มสุรามาเยอะข้ามชาติ พอพ้นกรรมจากนรก กลับมาเกิดอีกทีเข้าสู่ท้องแม่ ไปเกิดในท้องแม่ที่ดี ๆ ก็ไม่ได้ กรรมสุราที่มีอยู่บีบคั้นต้องไปหาแม่ที่ขี้เหล้า เข้าไปเกิดในท้องแม่ที่ขี้เหล้า
แม่ก็ขี้เมาเก่า พอเข้าไปเกิดเท่านั้นแม่เริ่มแพ้ท้อง แม่แพ้ท้องแล้วยิ่งอยากกินเหล้าหนักเข้าไปอีก พอแม่กินเหล้าเข้าไปลูกที่อยู่ในท้องก็เลยเมาตั้งแต่อยู่ในท้องอีกเหมือนกัน เพราะกรรมบีบคั้น
แล้วถ้าสมมติตัวลูกมีกรรมฆ่าสัตว์ตัดชีวิต เมื่อเป็นคนชอบฆ่าสัตว์ตัดชีวิต พอจะเข้าไปอยู่ในท้องแม่ ก็ต้องเป็นแม่ที่ชอบฆ่าสัตว์อีกเหมือนกันจึงจะไปอยู่ด้วยกันได้ ไปเข้าท้องเขาได้ไม่อย่างนั้นเข้าไม่ได้ ต้องพวกเดียวกัน พอเข้าไปแล้วแม่แพ้ท้องแม่ก็อยากฆ่าสัตว์ บางพวกแม่แพ้ท้องแล้วอยากจะกินเลือดสด ๆ ไม่ได้กินเลือดสด ๆไม่หายแพ้ท้อง บางพวกหนักข้อเข้าไปอีกพอแพ้ท้อง แม่อยากจะทำอย่างไร แม่อยากจะรีดลูกออก ทำแท้ทิ้งเสียเลย นี่กรรมหนักเข้าไปอีก ดูภาพความจริงให้ชัด
ตอนนี้จะเห็นว่า หลายปีที่ผ่านมามีการเอากฎหมายทำแท้งออกมาใช้กัน แม้แต่แม่ก็ไม่อยากได้ แม่ให้นึกรังเกียจ แม่อยากจะทำแท้งฆ่าเสีย ทำไมเป็นอย่างนั้น ถ้าไม่เจอพระพุทธศาสนาเรื่องนี้เราจะมองไม่ออก เพราะคนประเภทที่มีกรรมฆ่าสัตว์นั้นมีเยอะ เมื่อคนทำปาณาติบาตมาเกิดมากเข้า แล้วเข้าไปในท้องพ่อท้องแม่ ส่งผลให้มีการพยายามจะเขียนกฎหมายฆ่า เพื่อจะทำแท้งออกมาให้ได้ นี่คือความจริง เวลากรรมของคนจำนวนมาก ๆ เข้ารวมกันแล้ว บังเกิดผลอย่างนี้ออกมา มันแปลก
1.2 ลักษณะคนมีบุญมาเกิด
ขณะที่คนมีบุญมาเกิดเป็นอย่างไร แน่นอน แม่รอวันรอคืนเมื่อไรหนอเราจะมีลูกกับเขาบ้าง ทำบุญทำทานก็จุดธูปเทียนอธิษฐาน เจ้าประคุณได้ลูกดี ๆ มาเกิดเถอะ พอใครเขาจุติจากสวรรค์ เมื่อถึงคราวจะต้องมาเกิด ก็เลือกแม่ได้อย่างดีเยี่ยมเลยเลือกแม่ใจบุญ พอเข้ามาอยู่ในท้องเท่านั้น ดีทั้งแม่ทั้งลูก
กำลังบุญนั้นก็แปลก พอเข้ามาอยู่ในท้องแม่ แม่นึกอย่างไรเวลาแม่แพ้ท้องทำอย่างไรก็ไม่หาย ยกเว้นถ้าได้ตักบาตรละก็หายแพ้ท้องทันที ก็ฟ้องว่า เด็กที่มาเกิด ภพที่แล้วเขาก็นักทำทาน พอเข้าในท้องแม่ แม่แพ้ท้องแต่ถ้าได้ตักบาตรแล้วก็หายแพ้ได้กินขนมนมเนยก็หาย ไม่นึกอยากกินเลือดสดอย่างกับบางคน
พวกที่สวดมนต์ภาวนามามาก พอเข้าท้องแม่ปั๊บละก็ แม่แพ้ท้องแล้วรู้สึกอย่างไร ก็ถ้าได้สวดมนต์ นั่งสมาธิแล้วจะหาย แม่สวดมนต์ไปนั่งสมาธิไป ลูกที่อยู่ในท้องก็ชุ่มหัวอกหัวใจตามเข้าไปด้วยทั้งแม่ทั้งลูก
ขณะที่เวลาเจ้าขี้เมามาเกิด แม่แพ้ท้องต้องกินเหล้า ก็เมาตัวตำดินด้วยกันทั้งแม่ทั้งลูก มันแปลกอย่างนี้ มองภาพความจริงให้ชัด ๆ
เพราะฉะนั้น ตายแล้วไปไหน มี 3 พวก พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ชัดว่า
พวกที่ 1 ไปนรก
พวกที่ 2 ไปสวรรค์
พวกที่ 3หมดกิเลสแล้วไปนิพพาน
พวกแรกไปนรกแล้ว พอพ้นจากนรก กรรมบีบครั้นส่วนหยาบ ทำให้กลับมาเกิดเป็นคน แต่ว่าเป็นคนที่ไม่ค่อยจะสมบูรณ์ส่วนที่ทำบุญมามาก ละโลกไปแล้วไปสวรรค์ พอหมดกำลังบุญส่วนนั้น กำลังบุญส่วนละเอียดส่งให้มาเกิดเป็นคน เป็นคนที่สมบูรณ์ตั้งแต่อยู่ในท้องพ่อท้องแม่ แม่ก็รัก คลอดออกมา ปู่ย่าตาทอดก็ช่วยกันประคบประหงม เตรียมสมบัติ เตรียมทุกอย่างเอาไว้ให้ สติปัญญาก็เฉียบแหลมมาตั้งแต่เด็ก เลี้ยงก็ง่าย ไม่งอแงไม่เป็นโรค ไม่มีใครคิดอยากจะไปทำร้าย นี่มันมากันอย่างนี้
เรื่องของศึกชิงภพยังไม่จบเพียงเท่านี้ติดตามได้ในตอนต่อไป
ขอบคุณบทความจาก หนังสือศึกชิงภพ