เมื่อ 9 ปีก่อนเฉิน หง จือ ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ทำให้สมองส่วนที่เกี่ยวข้องกับระบบความทรงจำของเขา หรือที่เรียกว่า Hippocampusได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง

      เฉิน หนุ่มวัย 26 ปีผู้นี้สูญเสียความสามารถในการเก็บความทรงจำระยะสั้นแต่เขาพยายามจดสิ่งที่เกิดขึ้นในแต่ละวันไว้ในสมุดบันทึกด้วยปากกาหมึกสีน้ำเงิน

      เฉินเล่าว่า เขาใช้สมุดบันทึกในการช่วยจดจำสิ่งต่าง ๆ เช่นในวันนี้เขาได้ช่วยเหลือใครบ้าง? ทำงานในไร่นามากน้อยแค่ไหน?วันนี้ฝนตกหรือไม่? รวมทั้งจดกิจวัตรที่เข้าทำในแต่ละวัน

      และสมุดเล่มนี้ คือ สมองอีกส่วนหนึ่งของเขา อย่างกรณีเมื่อวันที่ 26 ตุลาคม เฉินบันทึกไว้ว่าเขาตามหาโทรศัพท์มือถือที่หายไปและสิบวันต่อมาเมื่อเจอโทรศัพท์ เขาก็ไม่ลืมที่จะบันทึกไว้ว่าได้โทรศัพท์คืนมาแล้วเพื่อช่วยเตือนความจำ

      พูดง่ายๆ ก็คือสมุดบันทึก คือ ความทรงจำทั้งหมดที่เขามีอยู่นั่นเอง

      เฉินอาศัยอยู่กับนาง หวัง เมียว คยอง แม่เลี้ยงวัย 65 ปี ที่หมู่บ้านในเมืองซินจู ทางตะวันตกเฉียงเหนือของไต้หวัน

       ตั้งแต่พ่อของเขาเสียชีวิตลงเมื่อ 4 ปีที่แล้วเฉินและแม่เลี้ยงของเขาก็ดำรงชีวิตด้วยเงินช่วยเหลือคนพิการจากรัฐบาลไต้หวันและรายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ จากการทำสวนผักและผลไม้ซึ่งนำไปซื้อขายแลกเปลี่ยนกับเพื่อนบ้าน บางคนถึงกับตั้งฉายาให้เฉินว่า “NotebookBoy”

      คุณหมอ หลิน หมิง เต็งหัวหน้าแผนกจิตเวชของโรงพยาบาลทหารผ่านศึกไทเป กล่าวว่าแม้ว่าสมองของเฉินจะได้รับความเสียหายอย่างมากแต่อาการของเขากลับดีขึ้นอย่างน่าประหลาดใจ

       จากภาพถ่าย X-ray สมองของเขาปรากฏพื้นที่ส่วนใหญ่ในสมองเป็นสีดำซึ่งเป็นส่วนของสมองที่ได้รับการผ่าตัดหลังจากที่ประสบอุบัติเหตุทำให้เฉินสามารถจดจำเฉพาะสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงห้าถึงสิบนาทีที่ผ่านมาเท่านั้นเอง

      นอกจากนี้ความเสียหายดังกล่าวนี้ยังส่งผลต่อความสามารถในการรับและประมวลผลข้อมูลต่าง ๆ และยังมีผลกระทบต่อความสัมพันธ์ระหว่างเขากับแม่ด้วยเพราะในบางครั้งแม่ของเขามักจะลืมไปว่าเฉินไม่สามารถจำอะไรได้เลย

     นางหวังแม่เลี้ยงของเฉินต้องการจะกลับไปใช้ชีวิตบั้นปลายที่บ้านเกิดในอินโดนีเซียแต่ก็ไม่สามารถทำได้เพราะห่วงว่าใครจะดูแลเฉินเมื่อเธอจากไป

ขอบคุณบทความจาก VOA