คนบางคนอยู่ในสภาพที่น่าจะสุข  แต่กลับมีความทุกข์คนบางคนอยู่ในสภาพที่น่าจะทุกข์  แต่กลับมีความสุข  อยู่ที่ว่าคน ๆ นั้น  จะแบกโลกหรือวางโลกเอาไว้

       คนแบกโลกคือ คนที่ไม่รู้จักพอไม่รู้จักคิด  จะแบกทุกเรื่องราวจนคิ้วย่น  จมูกยู่  ปากแบะ หาคนทั้งโลกที่ถูกใจสักคน ยากเต็มที มีแต่ความหวาดระแวงผูกโกรธ อิจฉา  จ้องจับผิดผู้อื่น  มักหาทุกข์หาโทษหาศัตรูใส่ตัวเองเสมอ

       ไฟย่อมเผาตัวเองของมันก่อน  แล้วค่อยเผาสิ่งรอบข้างให้มอดไหม้ฉันใด  คนแบกโลกก็จะเผาตัวเองก่อน  แล้วเผาลามไปสู่คนรอบข้างฉันนั้น

      ได้โปรดเถิด…อย่าแบกโลกเอาไว้เลย  ปลดโลกลงเสียเถิด  วางโลกลงเบา ๆแล้วอยู่บนโลกอย่างคนวางโลกทั่วไป

       ปรับตัวปรับใจกับผู้คนการงานและสิ่งแวดล้อมเสียใหม่ยอม  รับเรื่องความไม่เที่ยง  ความไม่เท่า ความไม่แท้ของสรรพสิ่ง ฝึกให้เป็นคนรู้จักพอใจ  อดทน  พร้อมที่จะให้อภัยแก่ทุก ๆ คน

       ควรหมั่นรักษาใจให้เป็นปกติ รู้จักข่มใจไม่ให้กระเพื่อมแม้จะได้สุขหรือทุกข์มากระทบ  ก็ไม่แสดงอาการขึ้น ๆ ลง ๆมีใจมั่นคงอยู่เสมอ  แล้วจะรู้ว่าในสภาพที่น่าจะทุกข์  ทำไมถึงมีความสุขได้

       “….อยากมีสุขไหม มันง่ายนิดเดียว อย่าไปเกี่ยวทุกข์เอามาใส่ใจ…

        คนแบกโลก             มักโชคร้าย              ตายก่อนเขา

เพราะมัวเอา                    ความทุกข์               จากทุกหน

คนวางโลก                      มีความสุข                ในกมล

เพราะรู้ตน                       รู้ปรับใจ                   อภัยเป็น

ขอบคุณธรรมะจากเว็บ กัลยาณมิตร