04 สามเณรปิโลติกะ

ในสมัยพุทธกาลมีเด็กขอทานคนหนึ่งชื่อว่า ปิโลติกะ นุ่งผ้าเก่าๆ ขาดวิ่นถือชามกระเบื้องเดินขอทานไปมา  พระอานนท์เห็นเข้าจึงเกิดความเมตตาชวนให้เด็กขอทานได้บวชในพระพุทธศาสนา  

อยู่มาวันหนึ่งสามเณรเกิดกิเลสกำเริบรู้สึกอยากสึก  จึงเดินไปยังต้นไม้ต้นที่พาดผ้าที่ตนเคยนุ่งตอนยังเป็นขอทาน  พอสามเณรเห็นผ้าเก่านั้นก็สลดใจ คิดขึ้นได้ว่า

เรานี่ช่างไม่อายญาติโยมที่ถวายผ้าอย่างดีให้ด้วยศรัทธา"

พอเตือนตัวเองดังนั้นสติก็กลับมา ใจผ่องใสขึ้น

แต่วันต่อมาก็คิดจะสึกอีก สามเณรปิโลติกะเดินกลับไปกลับมาที่ต้นไม้นั้นอยู่หลายวันแต่ก็เตือนตนให้ได้สติทุกครั้ง

จนกระทั่งวันหนึ่งสามเณรได้บรรลุเป็นพระอรหันต์จึงบอกกับพระทุกรูปว่าตนเลิกเดินไปยังต้นไม้ต้นนั้นแล้ว  พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ฟังดังนั้นจึงกล่าวกับพระภิกษุทั้งหลายว่าผู้ที่สามารถห้ามตัวเองจากความคิดอกุศลได้มีน้อยคนนัก ผู้มีศีลไม่ด่างพร้อยก็เหมือนกับได้นุ่งผ้าสะอาดหมดจดไร้มลทิน  จิตใจก็แช่มชื่น

ขอขอบคุณข้อมูลและรูปภาพ: https://www.d