"อะเสวนา จะ พาลานัง" มงคลชีวิตที่1ไม่คบคนพาล อย่าให้ยศอย่าให้อำนาจคนพาลบริหารบ้านเมืองจะล่มจม

Tags :

มงคลชีวิตที่1สอนให้เราไม่คบคนพาลคนพาลมีลักษณะอย่างไร คบแล้วมีโทษอย่างไร ?

เราจะเอามาตรฐานอะไรไปวัดว่าคนนี้เป็นพาล คนนั้นเป็นบัณฑิต โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มาตรฐานทางโลก

ยกตัวอย่างจะเอามาตรฐานทางรูปร่างหน้าตา ว่าคนหล่อ คนสวย ไม่เป็นคนพาลก็ไม่ได้ เพราะคนหล่อคนสวย ที่เป็นพาลก็เยอะ

จะเอามาตรฐานทางด้านการศึกษามาวัดก็ไม่ได้เพราะด็อกเตอร์บางคนเป็นโจรก็มี

จะเอาความเป็นคนรวยคนจน มาเป็นมาตรฐานตัดสินก็ไม่ได้ เพราะว่าเศรษฐีพาลก็มี เศรษฐีดีก็มี คนจนพาลก็มีคนจนดีก็มี

ลักษณะของคนพาลที่แท้จริง

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงให้มาตรฐานทางธรรมไว้ว่า ให้เอากรรมหรือการ กระทำนั่นแหละมาเป็นมาตรฐานคือคนที่ทำกรรมดี ก็เรียกว่าคนดี คนที่ทำกรรมชั่ว ก็เรียกว่าคนชั่ว

ส่วนคนพาลคือคนที่ชอบคิดชั่ว ชอบพูดชั่ว ชอบทำชั่วเป็นปกติ เป็นอาจิณ ไม่ใช่นานๆถึงจะเผลอไปทำสักครั้งหนึ่ง

คิดชั่ว ได้แก่ คิดโลภ คิดพยาบาทคิดเห็นผิดเป็นชอบ

พูดชั่ว ได้แก่ พูดโกหก พูดส่อเสียดพูดคำหยาบ พูดเพ้อเจ้อ

ทำชั่ว ได้แก่ ฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์เจ้าชู้

นี่คือลักษณะทั่วไปของคนพาลหรือที่ภาษาชาวบ้านเรียกว่าคนชั่ว ซึ่งพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงให้ใช้กรรมของเขาเองนั่นแหละเป็นเครื่องตัดสิน

โทษของการคบคนพาล

ถ้าหากเราหลงไปคบกับคนพาลเข้า อุปมาก็เหมือนอย่าง กับเอาของแห้งไปวางไว้ใกล้ ๆ ของเปียกแล้วไม่ระมัดระวังให้ดี เดี๋ยวของเปียกก็จะซึม เข้าไปในของแห้ง ของแห้งก็จะกลายเป็นของเปียกไป

หรือเหมือนอย่างกับเอาอาหารที่มีรสจืดมาวางไว้ใกล้ๆอาหารที่มีรสขม เดี๋ยวอาหารรสจืดก็จะพลอย มีรสขมตามไปด้วย

คนเราก็เหมือนกันถ้าไปอยู่ใกล้ ๆ คนพาล เดี๋ยวก็จะติดนิสัยพาล ติดนิสัยชั่วของเขามา

เมื่อเข้าใกล้คนพาล คบกับคนพาลสิ่งแรกที่จะทำให้เราเสียคือ วินิจฉัย หรือการตัดสินใจ ว่าสิ่งใดดี สิ่งใดชั่วสิ่งใดผิด สิ่งใดถูก สิ่งใดควรสิ่งใดไม่ควร เราจะตัดสินไม่ออก แล้วจะมีความเห็นผิด เป็นชอบตามเขาไปด้วย เพราะว่าคนพาลจะมีวิธีการ ตัดสินใจไม่เหมือนคนดี หลังจากที่เราคิดผิด ๆ ก็จะพูดผิด ๆ ทำผิดๆ ตามมา

เพราะฉะนั้นสังคมใดมีคนพาลเข้าไปอยู่ จึงมักจะเกิดความวุ่นวายและไม่ใช่เฉพาะแต่ประเทศไทยของเราเท่านั้น แม้ประเทศอื่น ๆ ก็เหมือนกันถ้าครั้งใดได้คนพาล เข้ามาบริหารบ้านเมือง ไม่ว่าจะในระดับไหน ก็มักจะทำให้เกิดความวุ่นวายตามมาทั้งนั้น

บางครั้งทำให้เกิดสงครามตั้งแต่ระดับหมู่บ้านจนกระทั่งถึงระดับโลกก็มี เพราะฉะนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจึงทรงสอนนักหนาว่าอย่าคบคนพาล

ประเภทของคนพาล คนพาลแบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ

1.พาลภายนอก ได้แก่ คนเลว คนชั่วทั้งหลายที่กล่าวมาแล้วข้างต้น

2.พาลภายใน ได้แก่ ตัวเราเองถ้าครั้งใดเผลอไปคิดชั่ว พูดชั่ว ทำชั่ว เข้า เราก็คือคนพาลเหมือนกัน

เมื่อรู้อย่างนี้แล้วรีบแก้ไขเสียไม่ใช่มัวแต่ผัดผ่อนรอ ให้คนอื่นเขาแก้ไขกันเสียก่อน แล้วเราจะแก้ไขตัวเองเป็นคนสุดท้าย ถ้าอย่างนี้เราก็คือ คนพาลตัวจริง และจะเป็นพาลไปข้ามภพข้ามชาติทีเดียว

คบคนพาล พาลพาไปหาผิด

ปราชญ์ทั้งหลายสอนไว้ว่า"คบคนพาลพาลพาไปหาผิด" นิสัยของคนพาลนนั้น ชอบการทะเลาะวิวาท ชกต่อย ชอบความรุนแรงแก้ปัญหาด้วยพละกำลังเหมือนสัตว์ป่า การคบคนพาลจึงเป็นเหตุแห่งทุกข์

1. ทำให้ทำชั่วทำผิด อันนำมาซึ่งโทษภัย

2. ทำให้เสียชื่อเสียงถูกติฉินนินทาว่าร้ายต่าง ๆ นานา

3. ถูกดูหมิ่นดูแคลน ดูถูกเหยียดหยามจากผู้อื่น

4. พาทำในสิ่งที่ไม่ใช่ธุระทำตัวเกเร ประพฤติตัวเหลวไหล ไร้สาระ

5. หมดคนนับถือไม่มีสง่าราศี ไม่อาจหาญในที่ชุมชน

6. หมดที่พึ่งทั้งทางโลกนี้และโลกหน้า

7. ทำลายชื่อเสียงวงศ์ตระกูล

8. เมื่อละโลกไปแล้วย่อมไปสู่อบายภูมิอย่างแน่นอน

9. ย่อมเป็นทุกข์ทุกเมื่อแม้หลับก็ฝันร้าย

10. เป็นที่เกลียดชังของคนทั่วไป

คนพาล หมายถึง คนที่มีใจขุ่นมัวเป็นปกติ เป็นผลให้มีความเห็นผิดยึดถือค่านิยมผิดๆ และมีวินิจฉัยเสีย คือไม่รู้ว่าอะไรดี อะไรชั่ว อะไรควรอะไรไม่ควร

เมื่อทราบลักษณะละอาการของคนพาลแล้วท่านทั้งหลายก็คงจะเข้าใจได้โดยปราศจากความลังเลสงสัยว่า คนพาลนั้นชอบทำลายอย่างไรสังเกตได้จากอาการที่หนึ่งว่า คนพาลชอบคิดชั่วเป็นนิสัยสันดานคิดชั่วคือคิดอย่างไร คิดชั่วก็คือคิดโลภอยากได้ของคนอื่นมาเป็นของตนคนที่คิดอยากได้ของคนอื่นนั้น มันเป็นการทำลายกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินของคนอื่นเมื่อคิดอยากได้ของเขาก็หาวิธีจะเอาให้ได้ไม่ว่าโดยวิธีใดถ้าไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องเอาด้วยกลไม่ได้ด้วยมนต์ก็ต้องเอาด้วยคาถา หาทางคดโกงคอรัปชั่นทำมันทุกอย่างขอให้ได้ทรัพย์มาเป็นองตน คนที่ทำเช่นนี้จะไม่เรียกว่าเป็นคนชอบทำลายแล้วจะเรียกว่าอย่างไร

คนพาลนอกจากจะคิดโลภอยากได้ของเขาแล้วยังคิดที่ประทุษร้าย ทำลายล้างผลาญคนอื่นอีกด้วย ช่วยบอกหน่อยชิว่าการกระทำเช่นนี้ของคนพาล เป็นการทำลายไหม แน่นอน คนพาลชอบทำลายทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า ยุคไหน สมัยไหน ถ้ามีคนพาล อาศัยอยู่ในสังคมมากยุคนั้นสมัยนั้น หาความปลอดภัยในชีวิตไม่ค่อยจะได้ สุจริตชนคนดีๆ ในสังคมต่างก็มีความระทมทุกข์กันไปทุกหย่อมหญ้าเพราะว่าคนพาลชอบทำลาย ร้ายไหมละท่าน! นี่แหละคนพาลชอบทำลายเป็นนิสัยสันดานยิ่งถ้าคนพาลได้ยศ ได้อำนาจเป็นใหญ่ในแผ่นดินด้วยแล้ว สังคมมนุษย์ก็จะร้อนเป็นไฟเพราะคนพาลย่อมประพฤติแต่สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์แก่ตน ย่อมปฏิบัติเพื่อเบียดเบียนตนและคนอื่นให้เดือนร้อน ดังคำสอนที่พระพุทธองค์ตรัสว่า

ยสํ ลทฺธาน มุมฺเมโธ อนตฺถํ จรติ อตฺตโน

อตฺตโนจปเรสญฺจ หิ สาย ปฏิชฺชติ

คนทรามปัญญา(คนพาล) ได้ยศแล้วย่อมประพฤติสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์แก่ตนย่อมปฏิบัติเพื่อเบียดเบียนตน – คนอื่น คนพาลได้ยศได้อำนาจแล้วมักจะลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ลืมตัวเอง ลืมหน้าที่การงาน ลืมบริวารเพื่อนฝูงลืมบ้านเกิดเมืองนอน ลืมประเพณีวัฒนธรรมอันดีงามของชาติ ลืมศาสนา ลืมความเป็นธรรมความยุติธรรม ความเสมอภาคพฤติกรรมของคนพาลที่ได้ยศได้อำนาจ ตามที่กล่าวมาโดยย่อนี้ชี้ให้เห็นอย่างเด่นชัดโดยไม่ต้องสงสัยว่า “คนพาลชอบทำลาย”

หลักคำสอนในทางพระพุทธศาสนาพระพุทธองค์ทรงเตือนว่า อย่าให้ยศ อย่าให้อำนาจแก่คนพาล อย่ายกย่อง อย่าสรรเสริญ คนพาลอย่ามอบอำนาจให้คนพาลเป็นใหญ่ในการบริหารประเทศชาติบ้านเมืองเพราะจะก่อความเสียหายทำลายประเทศชาติบ้านเมืองให้ประสบกับความหายนะล่มจมในบั้นปลายเพราะเรื่องเคยมีมาแล้วควรระวังกันให้ดีอย่าผลีผลามมอบความเป็นใหญ่ให้คนพาลเป็นอันขาดถ้ามาตแม้นว่าคนพาลที่เป็นคนธรรมดาสามัญชาวบ้านทั่วไปภัยอันตรายที่เกิดจากคนพาลประเภทนี้ ก็อยู่ในวงแคบอยู่ขอบเขตจำกัด จัดว่าเป็นภัยอันตรายเป็นการทำลายกันในสังคมของคนที่ไม่มีอำนาจแม้จะเป็นเรื่องที่ไม่ดีแต่ก็ยังพอทำเนาไม่เท่ากับคนพาลที่มียศมีอำนาจเป็นใหญ่ในแผ่นดินคนพาลประเภทนี้มีพิษสงร้ายกาจมากอยากจะพูดว่าทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง ทั้งด้านเศรษฐกิจ ทหาร การเมือง เรื่องการศึกษาการปกครอง เรื่องสังคมวัฒนธรรมประเพณี หนีไม่พ้นกระทั่งสิ่งแวดล้อมก็พร้อมถูกทำลาย ด้วยฝีมือของคนพาลได้ยศ ได้อนาจเป็นใหญ่ในแผ่นดินทั้งนั้น โอ!ขอให้ยุคของคนพาลได้ยศได้อำนาจ ปราสนาการไปจากสังคมไทยในเร็ววันนี้เทอญ