เรื่องเล่าจากแก่งกระจาน น้ำอัดลมจากในหลวง ร.9 ลุงจิตรปีติปลื้มใจมิรู้หาย

“ลุงจิตร” ชาวแก่งกระจาน เล่าความหลังที่จำได้ฝังใจ ถวายน้ำอัดลม “พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9” http://winne.ws/n9812

2.2 พัน ผู้เข้าชม
เรื่องเล่าจากแก่งกระจาน น้ำอัดลมจากในหลวง ร.9  ลุงจิตรปีติปลื้มใจมิรู้หายแหล่งภาพ : http://www.thairath.co.th/

พระราชทานครึ่งขวดที่เหลือให้ดื่ม

            “ลุงจิตร” ชาวแก่งกระจาน เล่าความหลังที่จำได้ฝังใจ ถวายน้ำอัดลม “พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9” ขณะเสด็จประพาส จ.เพชรบุรี เมื่อปี 2502 ดีใจถึงที่สุด ทรงพระราชทานน้ำอัดลมครึ่งขวดให้ดื่มต่อ เผย พระองค์ทรงงานตลอดเวลา

           นายจิตร ทองแย้ม หรือ ลุงจิตร อายุ 74 ปี อยู่บ้านเลขที่ 65/2 หมู่ 1 ต.แก่งกระจาน อ.แก่งกระจาน จ.เพชรบุรี ที่ครั้งหนึ่งในชีวิตได้มีโอกาสเข้าเฝ้าฯ ถวายงาน พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2502 ก่อนการสร้างเขื่อนแก่งกระจาน เป็นอีกเรื่องราวหนึ่งที่แสดงให้เห็นถึงพระราชจริยวัตรที่น่าประทับใจและทรงไม่ถือพระองค์อีกด้วย

            ลุงจิตร เล่าย้อนอดีตให้ฟังว่า ขณะนั้นอายุ 17 ปี พระองค์ พร้อมด้วย สมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ และ สมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี เสด็จประพาสที่วังเจ้า ริมแม่น้ำเพชรบุรี ต.สองพี่น้อง อ.ท่ายาง (ปัจจุบัน อ.แก่งกระจาน) ทรงโปรดให้ ลุงจิตร เฝ้าฯ ถวายงานใกล้ชิด ดูแลเรื่องยกเสบียงอาหาร น้ำดื่ม และเสื่อพระที่นั่ง ขณะนั้นเวลาประมาณ 11.00 น. พระองค์ทรงดนตรีบริเวณโขดหินริมแม่น้ำเพชรบุรี ทรงกระหายน้ำ ตรัสให้ ลุงจิตร เปิดน้ำอัดลมมาถวาย แต่เมื่อนำมาพระองค์ทรงไม่รับ พร้อมตรัสว่า 

"เสด็จแม่ของเราซึ่งเป็นสมเด็จย่าของเธอมาด้วย ถึงเราจะเป็นเจ้าฟ้าพระมหากษัตริย์ ถ้าแม่ของเรายังไม่ได้เสวย เราก็ยังรับไม่ได้ เธอจงนำน้ำอัดลมไปถวายสมเด็จย่าของเธอก่อน แล้วมาเปิดให้เราใหม่"

           หลังมีกระแสพระราชดำรัส ลุงจิตร รีบนำน้ำอัดลมขวดใหม่ถวาย สมเด็จย่า แล้วมาเปิดน้ำอัดลมขวดใหม่ถวาย พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 พระองค์เสวยจนหมดขวด แต่ยังคงมีพระอาการกระหายน้ำ จึงรับสั่งให้เปิดอีก 1 ขวด ซึ่งขวดที่ 2 นี้ พระองค์เสวยเพียงครึ่งเดียว ก่อนจะพระราชทานน้ำอัดลมส่วนที่เหลือให้ ลุงจิตร และทรงรับสั่งว่า 

"น้ำเหลืออีกครึ่งขวดจะทิ้งก็เสียดาย ถ้าเธอหิวก็ดื่มได้ เราอนุญาต" 

ลุงก็รับมา และดื่มต่อจากพระองค์จนหมดด้วยหัวใจที่พองโตและปลื้มปีติ

           ลุงจิตร เล่าต่อไปว่า ครั้งแรกนึกว่า พระองค์เสด็จประพาสเพื่อพักพระอิริยาบถเป็นการส่วนพระองค์ แต่มารู้ภายหลังว่าพระองค์เป็นพระราชาที่ทรงงานตลอดเวลาจริงๆ เพราะจากที่ได้ถวายการรับใช้พระองค์ในวันนั้น อีก 2 ปีต่อมาใน พ.ศ. 2504 โครงการก่อสร้างเขื่อนแก่งกระจาน ก็เกิดขึ้น และเปิดใช้งานใน พ.ศ. 2509 บริเวณนั้นกลายเป็นแหล่งกักเก็บน้ำขนาดใหญ่กว่า 750 ล้านลูกบาศก์เมตร 

          ชีวิตความเป็นอยู่ของราษฎรชาวแก่งกระจาน และหลายอำเภอใน จ.เพชรบุรี ที่มีพื้นที่เกษตรส่วนใหญ่ก็ดีขึ้นทันตาเห็น เช่นเดียวกับหลายๆ โครงการที่พระองค์ท่านมีดำริให้สร้างในจังหวัดนี้

"เสียใจมากที่พระองค์ท่านสวรรคต" ประโยคสั้นๆ หลุดออกจากปากลุงจิตร เพราะจากนั้นฝ่ามือก็ถูกยกขึ้นมาบดบังใบหน้าที่เหี่ยวย่น แต่ไม่สามารถปิดเสียงสะอื้นไห้ได้ และน้ำตาก็รินไหลตามออกมานานกว่า 5 นาที จากนั้น ลุงจิตร ขอไม่พูดเรื่องราวการสวรรคตอีก เพราะเกรงว่าจะไม่สามารถกลั้นน้ำตาและความเสียใจไว้ได้ จากนั้นเดินไปน้อมถวายบังคมพระบรมฉายาลักษณ์ ที่ติดอยู่บริเวณฝาผนังบ้าน และเลือกรูปที่สวยที่สุดมากอดไว้แนบอก ก่อนขอจบการสนทนา

แหล่งข่าว :

http://www.thairath.co.th/content/760861

แชร์