http://www.catdumb.com/wp-content/uploads/2016/02/03022016M37.jpg

ทุกคืนที่ท้ายตลาดสดแห่งหนึ่ง ผู้คนที่เดินผ่านจะเห็นชายชราวัย 70 กว่า ร่างกายซูบผอมเนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยบาดแผล บางแห่งตกสะเก็ด มีแมลงหวี่ตอม เสื้อผ้าเก่าขาดสกปรกบางแห่งขาดแต่ไร้การปะชุน

       มือหยาบกร้านเล็บยาวแข็งเกาลงบนเนื้อแห้งเป็นขุย จนเกิดรอยขาวเป็นทางยาวใบหน้าแห้งตอบบิดเบี้ยว เมื่อแกหาว ภายในปากมีฟันแทบจะนับซี่ได้ศีรษะของแกมีเส้นผมขึ้นเพียงหร็อมแหร็ม ทว่าเต็มไปด้วยสีขาวโพลนบางเส้นร่วงหล่นลงไปกองอยู่บนหมอนที่เก่าและดำจนออกมันเพราะความสกปรก

       เสียงกรนดังเบา ๆ สลับกับมือที่เกาเนื้อตัวเพราะถูกยุงกัด ตุ่มผื่นขึ้นเป็นปุ่มปมคนที่เห็นมีความรู้สึกต่างกันออกไป

      บางคนเวทนาสงสารในความขัดสนไม่มีแม้แต่บ้านที่อยู่อาศัย อีกคนไม่กล้าเฉียดเข้าใกล้ รังเกียจในความสกปรกจนถึงขั้นกินอาหารไม่ลง ซึ่งความรู้สึกประการหลังลุงทมรู้ดี พยายามที่จะไม่เข้าใกล้ใคร เว้นเสียแต่หิวจะต้องเดินไปหาแม่ค้าในตลาด ขอทำงานเอาแรงเข้าสู้เพื่อแลกกับอาหารแค่พออยู่รอดไปมื้อ ๆ หนึ่ง

       บางคนเมตตานอกจากให้อาหารยังแถมเงิน เสื้อผ้า อุปกรณ์ในการดำรงชีวิตแต่ไม่บ่อยนักที่จะเจอคนใจดี เมื่อมีคนให้ลุงทมจะยกมือไหว้กล่าวสรรเสริญในความมีน้ำใจตามด้วยน้ำตาคลอด้วยความเศร้าหลายคนรับรู้เรื่องราวแต่หนหลังของชายชราผู้ยากไร้เพราะแกจะเล่าให้แก่ผู้ที่สนใจอยากทราบความเป็นมาเป็นไปทำไมถึงมานอนอยู่ท้ายตลาด ใช้ชีวิตโดดเดี่ยวไร้ญาติขาดมิตร ไม่มีลูกหลานคอยดูแล

       เพราะความใจดำ ไม่มีน้ำใจ รังเกียจคนแก่ทำให้ลุงต้องอยู่ในสภาพแบบนี้ จำเอาไว้นะลูกหลานเอ๊ย อย่าทำตนเหมือนลุงไม่อย่างนั้นจะเสียใจ เพราะกรรมที่ทำเอาไว้มันไม่สามารถที่จะล้างออกได้เหมือนคราบโคลน

       แทบไม่เชื่อหูเลยว่านี่คือคำสอนของชายผู้ยากไร้แต่น้อยคนนักที่จะรับฟังเพราะเห็นว่าเป็นเรื่องไร้สาระได้แต่หัวเราะเยาะแล้วเดินหนี แต่ก็มีคนคนหนึ่งยังนั่งอยู่ในท่าเดิมสายตาจับจ้องมองตลอดทั่วเรือนร่างด้วยความสนใจพร้อมกับหยิบสมุดปากกาออกมาเพื่อจดข้อความสำคัญเอาไว้กันลืมรู้โดยสัญชาตญาณว่าผู้เฒ่ารายนี้มีอะไรบางอย่างน่าสนใจไม่น้อย

       เรื่องของลุงอาจจะไม่น่าสนใจก็ได้เพราะมันไม่สนุก มีแต่ความเลวที่กระทำต่อผู้อื่น สุดท้ายก็ต้องมีสภาพเหมือนคนที่เราเคยรังเกียจอย่างที่เขาบอกว่ากงกรรมกงเกวียนนั่นแหละ เรื่องของลุงเกิดขึ้นเมื่ออายุ 20 กว่า ๆ

       เรื่องของลุงทมถูกเปิดเผยขึ้นด้วยเสียงที่สั่น ๆ เพราะความชรา แกบอกว่าเป็นลูกชายคนสุดท้องของเศรษฐีที่นา แถบอยุธยา พ่อแม่มีที่เยอะ นอกจากทำกินกันแล้วยังแบ่งที่ให้คนอื่นเช่าด้วย วัว-ควายก็มีมาก

       คนงานมีแบบมาทำงานเช้าไปเย็นกลับและมานอนค้างที่บ้านโดยสร้างเพิงให้อยู่ พวกลูกจ้างจะหุงหาอาหารกินกันเองมีทั้งคนหนุ่มสาว มีครอบครัวและคนแก่ โดยจะแบ่งหน้าที่กันทำงานตามความเหมาะสม

       ลุงทมไม่ค่อยสนใจช่วยงานสักเท่าไหร่ ทำแค่เพียงคุมคนงานโดยจะแกล้งให้ทำงานนาน ๆ เกินเวลาบ้าง หรือใช้งานหนักแต่จ่ายเงินน้อย ไม่สนใจว่าใครจะได้รับความเดือดร้อน เหนื่อย ยากลำบากสักแค่ไหน แกมีความสุขที่ได้กระทำแบบนี้ คนงานไม่ชอบพยายามเลี่ยงไม่กล้าเข้าใกล้เพราะกลัวถูกใช้ทำงาน

       เมื่อไม่มีคนงานเข้ามาลุงทมเป็นฝ่ายเข้าไปหาเอง คนหนุ่มสาวมีเรี่ยวแรงพากันวิ่งหลบหนีจะมีแต่เพียงคนแก่หูตาฝ้าฟาง ส่วนใหญ่จะให้ทำหน้าที่ฝัดข้าวที่นวดเสร็จแล้วถือว่าเป็นงานเบา แต่ลุงทมกลับให้ทำงานหนัก ๆ บังคับคนแก่ไปไถนากลางแดดร้อน ๆ แกล้งไม่ให้พักบางคนเหนื่อยจนหมดแรงเป็นลมล้มคว่ำ บางคนถูกใช้ให้ไปหาบน้ำจากคลองมาใส่ตุ่มให้แกอาบ แต่ไม่ยอมให้เงินหรือว่าให้นิดหน่อย ไม่คุ้มกับแรงที่เสียไป

       ถ้าหากว่าใครทำงานได้ไม่ทันใจจะด่าให้อับอายไล่ออกไปอยู่ที่อื่น คนแก่บางคนร้องไห้เพราะความคับแค้นใจแต่ไม่กล้าบอกพ่อแม่ลุงทม เพราะแกขู่เอาไว้ถ้าหากใครบอกพ่อแม่จะถูกลงโทษอย่างหนัก ด้วยเหตุนี้จึงไม่มีคนแก่เข้ามาทำงานที่บ้าน ลุงทมชอบใจเพราะไม่ต้องแบกรับภาระ ถ้าหากว่ามีคนแก่เข้ามาของานแกจะไล่ตะเพิดทันที

       วันหนึ่งขณะที่ลุงทมกำลังนอนเป่าขลุ่ยอย่างอารมณ์ดี มีเสียงคนเรียกอยู่ใกล้ ๆ เมื่อมองดูก็ อารมณ์เสียทันที คนแก่อายุ 70 กว่า หลังงองุ้ม ถือไม้เท้าเดินเข้ามายกมือไหว้ ขอข้าวกินลุงทมบอกว่าไม่ให้พร้อมกับไล่เสียงดัง ด่าว่าสาดเสียเทเสียคนแก่นั่งยอง ๆ ยกมือไหว้ ไม่ยอมไป ลุงทมเห็นดังนั้น ผลักเต็มแรงจนร่างชายแก่ล้มลงไปนอนกับพื้น

       เท่านั้นยังไม่พอ แกคว้าไม้ได้ทำท่าจะตี ถ้าพ่อแม่ไม่เข้ามาห้ามเอาไว้ลุงทมคงทำร้ายคนแก่คนนั้น ทุกคนที่เห็นพากันตำหนิในความใจร้ายใจดำที่มีต่อคนแก่อดอยาก ไม่สนใจทำตัวแบบนี้เรื่อยมมา กระทั่งพ่อแม่แบ่งที่นาให้ ลุงทมไม่สนใจทำ เอาไปขาย ติดการพนันและเสียท่าผู้หญิงที่เป็นหางเครื่องวงดนตรี หลอกจนเสียเงินเสียทอง

       ไร่นาที่มีขายจนหมดเกลี้ยง พี่น้องไม่ช่วยเหลือเพราะถือว่าได้มรดกไปแล้วไม่รู้จักรักษา เวลานั้นเริ่มแก่เฒ่าลงทุกทีแกออกหางานทำค่ำไหนนอนนั่น เร่ร่อนไปเรื่อย เมื่อหิวไปขอข้าวคนกินแต่ไม่มีใครให้แถมยังไล่และด่าเหมือนที่แกเคยทำกับคนแก่

แกบอกว่าที่เป็นแบบนี้เพราะบาปที่เคยทำเอาไว้นั่นเอง  ตอนนี้มันคืนสนองอย่างเต็มที่

ขอขอบคุณ : นิลราตรี & นิตยสาร รวมกฎแห่งกรรม

https://www.pstip.com