ชายหนุ่มแย่งใช้ห้องน้ำคนพิการ

แหล่งภาพจาก เว็บบอร์ด - Postjung

โทษของความไม่สุภาพ

ความไม่สุภาพ คือ 

        ความมักง่ายมากจนถึงขาดสติ ไม่สามารถควบคุมตนเองต่อหน้าผู้อื่น ทำให้แสดงกิริยา ท่าทาง คำพูด แม้การนุ่งห่มก็ไม่เป็นระเบียบ ไม่เหมาะสม จึงแสดงอาการแข็งกระด้างหยาบคาย ใจแคบ น่ารังเกียจ ขณะกระทบอารมณ์ต่าง ๆ ทั้ง ๆ ที่เรื่องนั้น ๆ เป็นเรื่องปกติธรรมดา เช่น

        1. การออกปากขอของเขาร่ำไป - แย่งชิงการใช้ของกลาง - ฉกฉวยเอาของแจกมากเกินส่วน - แกล้งนิ่งนอนใจให้เขาออกทรัพย์แทน ฯลฯ ไม่สุภาพเพราะ มักมาก

        2. การพูดประชด - พูดคำหยาบ - พูดกระโชกโฮกฮาก - เดินลงส้น - กระทืบเท้า - ปิดประตูใส่หน้า - ทำท่ากระฟัดกระเฟียด - ขว้างปาสิ่งของ - แกล้งโชว์อวัยวะเพศ ฯลฯ ไม่สุภาพเพราะมักโกรธ

        3. การยืน - เดิน - นั่ง - นอนไม่สำรวม การแต่งกายรัดรูป - ชะเวิกชะวาก - ผิดกาลเทศะ การพูดจายั่วยวนชวนให้คิดฟุ้งซ่านแม้เรื่องเพศ ฯลฯ ไม่สุภาพเพราะมักหลง

แหล่งภาพจาก ตายแล้วไปไหน - DMC.tv

       ความไม่สุภาพจัดเป็นความชั่วเบื้องต้น เพราะแสดงถึงความล้มเหลวในการจัดระเบียบความคิด แยกผิด - ถูก ดี - เลวในเรื่องคำพูด ความประพฤติ กิริยามารยาทไม่ออก จึงมีโทษมาก คือ

        1. ทำให้ตนเองเสียความน่ารัก น่าเชื่อถือ

        2. ทำให้กระทบกระทั่ง ทะเลาะวิวาทได้ง่าย

        3. ทำให้แตกความสามัคคี

       4. ทำให้เสียทรัพย์ เสียโอกาส เสียนิสัย

        5. ทำให้เสียศีล ถึงกับประพฤติผิดในกาม ได้ง่าย

        การขาดสติต่อเนื่องถึงกับแสดงความไม่สุภาพ ทำให้ใจ ยิ่งหยาบ ยิ่งแคบ ยิ่งสกปรก และยิ่งเพาะบ่มนิสัยเสียต่าง ๆ เช่น

       ชอบดูถูกผู้อื่น  ไม่เกื้อกูลพ่อแม่  ไม่อ่อนน้อมถ่อมตน  ชอบความแตกแยก  มักโกรธ ฉุนเฉียว  มักมาก เอาเปรียบ  ลบหลู่ ตีเสมอ ก้าวร้าว  มักง่ายแม้เรื่องเพศ

      นิสัยเสียจากความมักง่ายในการควบคุมกิริยาท่าทาง เป็นเหตุให้รักษาศีลข้อ 3 ไม่ได้

อ้างอิงจาก หนังสือมองตนให้เป็น โดย ทตฺตชีโว ภิกขุ