จิตฺเต สงฺกิลิฏฺเฐ ทุคฺคติ ปาฏิกงฺขา

เมื่อจิตเศร้าหมองแล้ว ทุคติเป็นอันหวังได้ 

ม.มู. ๑๒/๖๔

อกฺโกธโน อนุปนาหี อมกฺขี สุทฺธตํ คโต

สมฺปนฺนทิฏฺฐิ เมธาวี ตํ ชญฺญา อริโย อิติ

ผู้ใดไม่โกรธ ไม่ผูกโกรธ ไม่ลบหลู่ ถึงความหมดจด 

มีทิฏฐิสมบูรณ์ มีปัญญา, พึงรู้ว่าผู้นั้นเป็นอริยะ

(สารีปุตฺตเถร) ขุ.ปฏิ. ๓๑/๒๔๑

ยสฺส รุกฺขสฺส ฉายาย นิสีเทยฺย สเยยฺย วา 

น ตสฺส สาขํ ภญฺเชยฺย มิตฺตทุพฺโพ หิ ปาปโก

บุคคลนั่งหรือนอน (อาศัย) ที่ร่มเงาตันไม้ใด 

ไม่ควรรานกิ่งต้นไม้นั้น เพราะผู้ประทุษร้ายมิตร เป็นคนเลวทราม 

ขุ.เปต. ๒๖/๑๐๖

ถึงจะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า จะเจ็บป่วยไข้ จะมีภารกิจอันใดก็ตาม จะต้องปฏิบัติธรรมให้เต็มที่

อย่าให้สิ่งเหล่านั้นมาเป็นอุปสรรค หรือเป็นข้ออ้างในการประพฤติปฏิบัติธรรม

ธรรมะก่อนนอน

ขอบคุณภาพจาก www.google.com