ในกลศึกสามก๊ก ต่างฝ่ายต่างก็งัดเอายุทธวิธีออกมาสู้กันอย่างเต็มที่ ยุทธศาสตร์ต่าง ๆ ล้วนถูกเค้นออกมาจากมันสมองของเสนาธิการของแต่ละฝ่าย

        แม้ในสังคมปัจจุบัน การรบอาจจะเปลี่ยนไป จากรบทัพจับศึกกันด้วยอาวุธ ก็เปลี่ยนมาเป็นรบกันด้วยข้อมูลข่าวสาร

        กระบวนการทำสื่อ สร้างสื่อจึงเกิดขึ้นมาเพื่อโน้มน้าวให้คนมีความเห็นคล้อยตาม 

        การรบด้านข้อมูลระหว่างเจ้าหน้าที่รัฐซึ่งมีความพร้อมสารพัดด้านทั้งบุคลากร ทรัพยากร รวมทั้งอำนาจรัฐที่อ้างความชอบธรรมจากการถือกฎหมายอยู่ในมือ กับวัดพระธรรมกายซึ่งเทียบฟอร์มกันแล้ว แทบจะเรียกได้ว่า ทิ้งห่างกันหลายช่วง เนื่องจากพระและเจ้าหน้าที่ ถูกฝึกมาให้สวดมนต์ ภาวนา แต่เมื่อถูกสถานการณ์บีบคั้น จึงต้องกระโดดลงมาสู้โดยอาศัยอาวุธเพียงสิ่งเดียวที่มีอยู่ คือ

"ความจริง"

        อาศัยอาวุธวิเศษคือ ความจริง นี่เอง ทำให้สังคมเริ่มตาสว่างว่า แท้จริงแล้ว เจ้าหน้าที่ของรัฐ กำลังทำอะไรอยู่ มีเป้าจริงที่ซ่อนเร้นอย่างไร แล้วมีเป้าลวงอย่างไร

ขอยกตัวอย่างสักเรื่องหนึ่ง

ขอยกตัวอย่างสักเรื่องหนึ่ง

        พอมองออกกันหรือยังว่า เป้าลวงคือ ประโยคที่ว่า ถ้าพระธัมมชโยมอบตัว มาตรา 44 ก็ยกเลิกได้ทันที

        ส่วนเป้าที่แท้จริงนั้น ชัดเจนซ่อนอยู่ในประโยคที่ว่า ให้นายกฯ เข้ามาบริหารจัดการวัด

        หรือถ้าพูดแบบไม่เกรงใจก็ต้องบอกว่า เพราะบริหารไม่เป็นจนรัฐบาลถังแตก เลยจะมาเอาเงินของวัดนั่นแหละครับ

อนาคาริก

03/04/17

อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://hansolo63.blogspot.com/2017/03/blog-post_12.html