แม่สาย & เปรี้ยว เขาสวนกวาง ค่านิยมความกตัญญูแบบนี้ถูกต้องและสมบูรณ์หรือไม่? 

“ ฟากฟ้ายามเย็นเห็นแสงรำไร

อาทิตย์จะลับโลกไป พระจันทร์จะโผล่ขึ้นมา

หมู่มวนวิหก เหินลมอยู่กลางเวหา

จะกลับคืนสู่ชายคา ชายป่าคือแหล่งพักพิง” 

เมื่อได้อ่านเรื่องราว เปรี้ยว เขาสวนกวาง ฆาตรกร ฆ่าหั่นศพเพื่อนสาว ในมุมที่เกี่ยวกับครอบครัว ทำให้นึกถึงเพลงดังในอดีต “แม่สาย” ที่สะท้อนถึงค่านิยมเรื่องความกตัญญูในสังคมไทย

“ แล้วน้องนางใยไม่เห็นกลับมา

จากไปตั้งหลายปีกว่า ท้องนาบ้านเราเหงาจัง

ลมหนาวพัดโบกโยกเรือนจนคล้ายจะพัง

ผู้เฒ่าตายายลงนั่งเหม่อรอด้วยใจเลื่อนลอย” 

เทียรี่ เมฆวัฒนา ร้องเพลงนี้ เมื่อปี พ.ศ. 2531 สะท้อนให้เห็นว่า ค่านิยมเรื่องความกตัญญูของคนส่วนหนึ่งในสังคมไทย ที่ลูกต้องมีเงินมาตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ โดยลูกจะทำงานอะไรก็ได้  ครอบงำสังคมไทย มาไม่น้อยกว่า 30 ปี

 “ นกน้อยจากท้องนาราคาถูก เธอเป็นลูกที่ถูกพ่อแม่ขายไป

กตัญญูบิดา มารดาปานใด แม่สายจากเมืองเจียงฮาย

ต้องไปสู่สังคมทราม”

ความแตกต่างอาจมีบ้าง

     คนในเพลง ถูกพ่อแม่ขาย ให้คนอื่น เพื่อให้ลูกไปทำงาน

แต่ เปรี้ยว เดินทางเข้าเมืองไปเป็นนักร้อง  ตั้งแต่อายุ15-16 และส่งเงินมาให้แม่ และในข่าวไม่ระบุว่า เปรี้ยวไปเอง หรือพ่อแม่บังคับให้ไปทำงานหาเงิน

 คนในเพลง ไม่ได้ทำให้ใครตาย 

แต่เปรี้ยวฆ่าคนตาย 1 ราย และ มีคนเดือดร้อนจากเหตุการณ์นี้มากมาย 

“ เมื่อรู้สึกตัวก็สายเกินไป

หมื่นพันที่เธอผ่านชาย หัวใจเธอจึงเย็นชา

สังคมกระหน่ำซ้ำสองเธอต้องติดยา

ไม่คิดห้วนคืนบ้านนา ปรารถนาเพียงยาเมา”

 มีความคล้ายกันอีกอย่างคือ สิ่งที่เจอในสังคมที่เหลวแหลก ทำให้จิตใจเย็นชา ไม่แคร์สิ่งใด และเมื่อเข้าสู่วงจรชีวิตกลางคืนในแหล่งอโคจร ที่ต้องขายร่างกาย .....น้ำเมาและยาเสพติดก็เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต

“ ผู้เฒ่าล้มป่วยคนช่วยไปบอก

เธอจึงจากเมืองบางกอก หวังไปให้ทันเวลา

เอายาไปฝากเอาหมากเอาพลูเสื้อผ้า

แม่สายที่เธอจากมา เหมือนว่าจากว่าสายเกินไป”

สายเกินไปของคนในเพลง คือ เดินทางจากบางกอกกลับไปดูใจบุพการีไม่ทัน แต่สายเกินไปของเปรี้ยว คือ การได้ก่อบาปอกุศลกรรม จนหนึ่งชีวิตต้องจากไป ท่ามกลางความเสียใจของครอบครัวผู้เคราะห์ร้าย และความโศกสลดของคนในสังคม

 “ยังรู้จักกตัญญู! เปิดแปลนบ้าน “เปรี้ยว” ตั้งใจสร้างให้แม่”

“เปิดแบบบ้านของฆาตกรสาว “เปรี้ยว” ตั้งใจสร้างให้แม่ ก่อนลงมือฆ่าหั่นศพ “น้องแอ๋ม” ... พบว่า ถึงเธอจะเป็นฆาตกร แต่ก็ยังมีความกตัญญูต่อบุพการีอยู่”

“เปรี้ยวกตัญญูจริง? เผยภาพกำลังสร้างบ้านให้แม่ ถึงจะเลวแค่ไหนก็ไม่ลืมบุญคุณ!!”

มันใช่หรือ ที่สื่อจะส่งเสริมความกตัญญูที่ไร้หลักการ โดยพาดหัวและเสนอข่าวเชิงให้คุณค่าความกตัญญูที่สะเปะสะปะแบบนี้?

คนที่ดูว่า“ เป็นคนดีของครอบครัว แต่เป็นคนชั่วของสังคม” หากส่งเสริมเรื่องราวแบบนี้ แล้วมีคนแบบนี้มาก ๆ  สังคมจะเป็นเช่นไร?

หากทำอะไรโดยคิดถึงแต่ประโยชน์ของตนเองและครอบครัว โดยไม่สนใจความทุกข์ของคนอื่น สังคมจะเป็นเช่นไร?

มีท่านหนึ่ง ใช้นามปากกาว่าเจ้าหญิงลิงกัง ในกระทู้พันทิพ https://pantip.com/topic/32690536 เคยตั้งคำถามกับสังคมว่า

ไม่เข้าใจว่า ความกตัญญูในสังคมไทยคืออะไร?

ดิฉันเลยไม่เข้าใจว่า

สังคมบ้านเรานี่ วัดความกตัญญูจากอะไร?

สมัยนี้เราไม่ได้ ประเมินค่าความดีในตัวคน

จากการคิดดี ทำดี ดูแลรับผิดชอบครอบครัวของตัวเองอย่างดี ไม่ผิดลูกผิดเมียคนอื่น

เลี้ยงลูกให้เป็นคนดี หรือ?

หรือว่า วัดที่การส่งเสียเลี้ยงดูพ่อแม่อย่างเดียว?

สมมุติ ถ้าลูกค้ายา ขายตัว  จี้ปล้นชาวบ้าน ไปหลอกเงินคนอื่น เพื่อเอามาอุ้มชูพ่อแม่ ให้บุพการีอยู่ดีกินอยู่เยี่ยงราชา  จัดเป็นคนดีไหม สังคมจะมองประเด็นนี้อย่างไร?

หน้าที่ที่ถูกต้อง ที่พึงปฏิบัติต่อกันระหว่างพ่อ แม่ลูก ซึ่งจะทำให้การดำรงชีวิตในทางโลกเป็นปกติสุข  มีอยู่ในหลักธรรมเรื่องทิศ 6

                      บิดามารดาคือทิศเบื้องหน้าของลูก

                        หน้าที่ของพ่อแม่ที่มีต่อลูก คือ

             1. ห้ามไม่ให้ทำความชั่ว

             2.  สอนให้ตั้งอยู่ในความดี

            3.  ให้ศึกษาศิลปวิทยา

            4.  หาคู่ครองที่สมควรให้

            5.  มอบทรัพย์สมบัติให้ในเวลาอันควร

                        หน้าที่ของลูกที่มีต่อพ่อแม่ คือ

             1.  ท่านเลี้ยงเรามา เราจักเลี้ยงท่านตอบ

             2.  ช่วยทำการงานของท่าน

             3.  ดำรงวงศ์ตระกูล

             4.  ประพฤติตนให้เป็นที่ผู้สมควรแก่การรับม

             5.  เมื่อท่านล่วงลับไปแล้ว ทำบุญอุทิศให้ท่าน

วิบากกรรมอันใด ที่ทำให้ เปรี้ยว ได้ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ตามวาระและโอกาส  

แต่ไม่ได้ดำรงวงศ์ตระกูล ด้วยการตั้งอยู่ในความดี ? 

เพลง แม่สาย 

ข้อมูลจาก: https://www.youtube.com/watch?v=qM5wlqNoykA

https://pantip.com/topic/32690536 

http://www.kalyanamitra.org/u-ni-boon/jun48/p46/c46.htm

อ่านเพิ่มเติมได้ที่ http://cheerfulpeace.blogspot.com/2017/06/blog-post_5.html