เมื่อปีพ.ศ.2536 มีข่าวครึกโครม พระยันตระ อมโร พระหนุ่มรูปงามแห่งเกริงกระเวีย มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับสีกาสาว นางจันทิมา มายะรังสี

สื่อต่างๆ ทั้งโทรทัศน์และสิ่งพิมพ์แย่งกันนำเสนอข่าวหลากรูปแบบ เพื่อกระตุ้นยอดขายโดยไม่สนใจข้อมูลเท็จจริงแต่อย่างใด

พฤติกรรมสามานย์สารพัดถูกนำมาใช้ใส่ร้ายป้ายสีเพื่อให้ดูชั่ว 

ถึงขนาดส่งคนไปเผากุฏิไม้ที่ท่านอาศัยปฏิบัติธรรมบนยอดเขา 

เพื่อสร้างข่าวเอามาขาย 

แม้พระพุทธรูปทองเหลืองยังต้องหลอมละลายเพราะความร้อน

รุ่งเช้าก็มีข่าวพาดหัวตัวไม้ใหญ่ยักษ์

"ฟ้าพิโรธ ลงโทษยันตระ"

สื่อแบกะดินที่แทบไม่ใครรู้จักและอยู่ในภาวะใกล้ล้มละลาย รุ่งเรืองเฟื่องฟูขึ้นมาทันที เพราะจับทาง

คนได้ว่า "นิยมเสพข่าวร้ายมากกว่าข่าวดี"

แต่สื่อยักษ์ใหญ่อย่างไทยรัฐ สมเป็นสื่ออันดับหนึ่งของเมืองไทย 

คือยึดหลักขายความจริงมากกว่ามุ่งยอดขายข่าวเท็จที่หวือหวาได้ส่งนักข่าวเกรดเอเงินเดือนสูงไปบวชเป็นพระเพื่อสืบค้นความจริง

ก่อนพระนักข่าวรูปนั้นจะลาสิกขา ได้กล่าวสารภาพความจริงต่อหน้าพระสงฆ์และญาติธรรมว่า

"ผมเป็นนักข่าวหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ ถูกส่งมาบวชเพื่อมาเจาะหาความจริง ตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือนที่ได้ร่วมปฏิบัติธรรมกับหมู่คณะ ผมประจักษ์ชัดทั้งด้วยตัวเองและข้อมูล ขอสารภาพเปิดใจ ณ ที่ตรงนี้ต่อหน้าทุกท่านว่า.....

...ผมเชื่อมั่นในความบริสุทธิ์ของ

พระอาจารย์ยันตระ อมโรครับ"

หลังจากเหตุการณ์ผ่านไปไม่นานนัก นางจันทิมา มายะรังสีก็ได้เสียชีวิตลงด้วยโรคมะเร็ง

แต่อนิจจจาสื่อไทยที่จรรยาบรรณตายไปแล้ว 

ไม่มีสื่อใดลงข่าวคำสารภาพของนางจันทิมา มายะรังสีก่อนเสียชีวิตเลย 

นอกจากหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ และลงเพียงกรอบสี่เหลี่ยมเล็กๆเท่านั้น

"ก่อนตายดิฉันขอสารภาพความจริง

เพื่อไถ่บาปว่าเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับพระอาจารย์ยันตระไม่มีมูลความจริง 

แต่เพราะความโกรธแค้นที่ถูกลูกศิษย์ขัดขวางไม่ให้เข้าใกล้พระอาจารย์ 

ประกอบกับดิฉันอยู่ในภาวะร้อนเงินด้วย เมื่อมีคนว่าจ้างรับปากจะช่วยเหลือ และสัญญาจะส่งเสียลูกสาวเล่าเรียนดิฉันจึงต้องทำงานนี้ให้กับเขา"

ผู้เชื่อมั่นในความบริสุทธิ์ของพระยันตระยังคงมีอยู่ไม่น้อย แต่ก็ไม่มีใครสามารถบอกความจริงได้ เว้นเสียแต่ท่านผู้นั้นเอง ... และแม้เรื่องราวในอดีตจะผ่านพ้นไปแล้ว แต่ความเชื่อในสังคมชาวพุทธนั้น ได้ถูกชี้นำให้แตกแยกเป็นสองทาง...

Cr: มิลา บายันต์ 

เทปรายการ "ข่าวดังข้ามเวลา" ตอน "นารีพิฆาต...พิฆาตนารี" ขออนุญาตตัดต่อมาเพียงบางส่วนเพื่อความกระชับ