การพูดไม่ว่าจะเป็นกรณีใดๆ ก็ตามแต่ การพูดออกไปนั้นเป็นการบ่งบอกถึงความเป็นตัวตนของบุคคลนั้นๆ เรื่องที่พูด สีหน้า ท่าทาง น้ำเสียง ทุกอย่างล้วนเป็นตัวแปรที่จะสื่อออกไปยังผู้ฟังทั้งสิ้น

เทคนิคในการสื่อสาร (ในตำรา)

เทคนิคในการใช้วัจนภาษา ซึ่งหมายรวมไปถึงภาษากาย ท่าทาง วิธีการใช้คำพูด การเน้นถ้อยคำ สายตาฯลฯ

ควรเลี่ยงคำศัพท์เฉพาะกลุ่ม เฉพาะทาง เพื่อให้การสื่อสารเข้าใจได้ง่าย

เทคนิคในการต่อรอง เราควรมีเป้าหมายที่ชัดเจน

เทคนิคในการยุติข้อโต้แย้ง เราต้องหลีกเลี่ยงการใช้อารมณ์ ให้ยึดหลักการใช้เหตุและผล

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสไว้ว่า คำพูดที่ดี ถือเป็นวาจาสุภาษิต

-เรื่องที่พูดจะต้องเป็นเรื่องจริง

-วาจาสุภาพ สามารถเปิดใจผู้รับสารได้

-พูดเรื่องที่เป็นประโยชน์ต่อตัวเราและผู้อื่น อย่าอวดตัว อย่าข่มผู้อื่น

-พูดด้วยจิตเมตตา มองผู้รับสารเป็นหลัก เอาใจเขามาใส่ใจเรา

-พูดถูกกาลเทศะ เลือกเรื่องให้เหมาะสมตามเวลา สถานที่ ดูอารมณ์ของผู้รับเป็นหลัก

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสไว้ใน สังคหวัตถุสูตร ว่า

ทานญฺจ เปยฺยวชฺชญฺจ        อตฺถจริยา จ ยา อิธ

สมานตฺตตา จ ธมฺเมสุ        ตตฺถ ตตฺถ ยถารหํ

การให้ทาน การพูดจาไพเราะ การประพฤติตนให้เป็นประโยชน์ในโลกนี้ ความเป็นผู้มีตนสม่ำเสมอในธรรมทั้งหลายนั้นๆ ตามควรŽ

การ ที่เราจะพูดกับใคร ในสถานที่ใด เรื่องอะไร ก็ตาม หัวใจสำคัญที่สุด ต้องมีความจริงใจ ไม่มีวาระใดๆแอบแฝง และพร้อมที่จะรับฟังความคิดเห็นหรือข้อโต้แย้งในทุกกรณีด้วยหลักของเหตุและ ผล

ขอบคุณภาพ: Kapook

ขอบคุณที่มา: DMC.TV