อายุขัยเฉลี่ยมนุษย์ 100-100,000 ปี นั้นสำคัญไฉน???

ภพชาติสุดท้ายพระโพธิสัตว์ท่านเกิดเป็นพระเวสสันดรผู้บำเพ็ญมหาทานบารมีอันยิ่งใหญ่เมื่อประสูติจากครรภ์พระมารดาท่านก็แบมือถามพระมารดาว่า”เสด็จแม่มีสมบัติอะไรให้ลูกได้บริจาคบ้างไหม” http://winne.ws/n1775

1.5 พัน ผู้เข้าชม
อายุขัยเฉลี่ยมนุษย์ 100-100,000 ปี นั้นสำคัญไฉน???

          ภพชาติสุดท้ายพระโพธิสัตว์ท่านเกิดเป็นพระเวสสันดรผู้บำเพ็ญมหาทานบารมีอันยิ่งใหญ่เมื่อประสูติจากครรภ์พระมารดาท่านก็แบมือถามพระมารดาว่า”เสด็จแม่มีสมบัติอะไรให้ลูกได้บริจาคบ้างไหม”และท่านก็ได้บริจาคแม้กระทั่งของที่รักที่สุดคือลูก แม้ในครั้งแรกประชาชนไม่เข้าใจต่อว่าและขับไล่พระองค์ออกนอกเมือง แต่สุดท้ายทุกคนก็สรรเสริญ

         เมื่อละจากอัตภาพนี้แล้วท่านไปบังเกิดเป็นท้าวสันดุสิตเทวราช และต่อมามีเหล่าชาวสวรรค์ พรหม ชั้นต่าง ๆ มาประชุมเพื่อ “อาราธนาท่านให้ลงมาเกิดเพื่อช่วยให้โลกนี้พร้อมทั้งเทวโลกให้ข้ามทางอันกันดารในสังสารวัฏด้วยเถิด”

          ผู้มีบุญมากลงมาเกิดจะเลือกเกิดเองได้อันดับแรกที่เลือกดูคือ อายุของมนุษย์ ต้องอยู่ระหว่าง 100 – 100000 ปีถ้าอายุเกิน 100,000 ปี มนุษย์อายุยืนเกินก็ไม่เชื่อเรื่องเกิดแก่เจ็บตายถ้าต่ำกว่า 100 ปี มนุษย์และสรรพสัตว์ก็กิเลสหนา ปัญญาหยาบเกินไปคำสอนที่ท่านสอนก็จะเหมือนไม้ขีดลงไปในน้ำ น้ำแยกออกจากกันแล้วก็กลับไปเป็นเหมือนเดิม

อายุขัยเฉลี่ยมนุษย์ 100-100,000 ปี นั้นสำคัญไฉน???

          ย้อนกลับมาดูในสมัยยุคปัจจุบันอายุเฉลี่ยมนุษย์ คือน้อยกว่า 75 ปี แล้วมนุษย์ยุคนี้ก็บาปหนา ปัญญาหยาบจริงหรือไม่ สอนธรรมะ บอกความจริงของชีวิตให้ แต่ก็ลืมได้อย่างรวดเร็วแค่ถอยหลังกลับ ธรรมะนั้นก็หายไปจากใจเสียแล้วและยิ่งกว่านั้นพบว่าปัจจุบัน ไม่เห็นประโยชน์ของการทำทาน การใส่บาตรการมีศีลธรรมประจำใจก็ไม่ต้องมีก็ได้ มนุษย์อยู่ได้ด้วยลาภ สักการะ เงินทองยกย่องผู้มีอำนาจ มีเงิน ว่าเป็นคนดี คำว่าความดีแทบไม่ต้องพูดถึง

          อย่างกรณีที่ชาวพุทธกำลังจะจัดตักบาตรบวชพระ ก็จะถูกห้ามไปต่าง ๆ นานา ว่าไม่สงบบ้าง ว่าทำให้คนอื่นเดือดร้อนบ้างถ้าย้อนกลับไปคิดให้ดี การดำเนินชีวิตในปกติประจำวันก็ไม่สงบอยู่แล้วรถก็ติดอยู่แล้วเป็นปกติ และถ้ามีคนห้ามคนทำความดีมาก ๆ ไปเรื่อย ๆ นาน ๆ สักวันบ้านเมืองก็จะยิ่งแห้งแล้ง พบกับความหายนะอย่างแน่นอน เพราะกระแสความดีแห่ง "การให้" แต่กระแสความโลภ ความโกรธ ความหลง พยาบาท อาฆาตแค้น ยิ่งทับทวีเพิ่มขึ้นอย่างรุนแรง ยิ่งจะทำให้บ้านเมืองย่ำแย่ลงไปทุกวัน ตัวอย่างเช่นพระเจ้าสุปปพุทธะที่ขวางทางพระพุทธองค์บิณฑบาต ก็เพียงแค่ 7 วันแผ่นดินก็สูบร่างของคนบาปหนักสู่มหานรกอเวจี

         วันนี้ถ้าไม่อยากให้เมืองไทยต้องหายนะยิ่งไปกว่านี้ ลองไปศึกษาประวัติพระเวสสันดรผู้ยิ่งด้วยมหาทานบารมี อย่าห้ามคนทำความดี อย่าห้ามคนทำบุญ แล้วประเทศชาติจะได้เจริญรุ่งเรืองดังเดิมเสียที...


ธรรมะเพื่อประชาชน ฉบับ ศาสดาเอกของโลก

ขอบคุณภาพจากwww.google.com

แชร์