“ปูชา จ ปูชนียานํ เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ การบูชาบุคคลผู้ควรบูชา เป็นมงคลอย่างยิ่ง” (มงคลสูตร)

       การบูชา คือ การแสดงออกในลักษณะของความเลื่อมใสศรัทธา มีการยกย่องเชิดชูทั้งทางกาย วาจา และใจ ด้วยความนอบน้อมทั้งต่อหน้าและลับหลัง การแสดงต่อหน้าเป็นการแสดงออกถึงความเคารพและตระหนักในคุณธรรมความดีของบุคคลที่เราบูชาอย่างจริงใจ ส่วนการแสดงอาการบูชาลับหลังเป็นการเตือนใจตัวเราเอง ให้ผูกใจไว้กับคุณธรรมอันสูงส่งของท่าน ก่อให้เกิดความรู้สึกอยากจะฝึกตัวให้ได้อย่างท่าน เป็นการยกใจของเราให้สูงขึ้นเรื่อย ๆ การบูชาเป็นกุศโลบายในการฝึกฝนใจที่ยังหยาบกระด้าง ยังไม่อาจยอมรับคุณธรรมของใคร ให้กลับกลายเป็นผู้มีอัธยาศัยอ่อนโยน ใจละเอียดอ่อนและนุ่มนวลตามท่านด้วย

      บุคคลผู้ควรบูชา คือ บุคคลที่มีคุณธรรมความดีควรค่าแก่การระลึกนึกถึงตั้งแต่เป็นผู้อุดมไปด้วยศีล สมาธิ ปัญญา คือ มีกาย วาจา ใจบริสุทธิ์ ไม่เป็นพิษเป็นภัยกับใคร เป็นผู้มีจิตใจมั่นคง ประกอบไปด้วยความเมตตา และมีปัญญา สามารถชี้เส้นทางในการดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและปลอดภัย บอกเส้นทางสวรรค์ นิพพาน ให้แก่เราได้อีกด้วย ถ้านำใจไปวางไว้กับผู้ที่ควรบูชาอย่างนี้แล้วเชื่อมั่นและวางใจได้แน่นอนเลยว่า เราจะพบกับความสุข ความสำเร็จ และสมปรารถนาในทุกสิ่ง

กองพุทธศิลป์

       บุคคลผู้ควรบูชาที่สุด ได้แก่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์ทรงสำเร็จศิลปวิทยา ๑๘ สาขา ส่วนทางธรรม.. ทรงบรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์ผู้ตรัสรู้เองโดยชอบ พระปัญญาธิคุณของพระองค์จึงยอดเยี่ยมกว่าใครในโลก ทรงสมบูรณ์ด้วยพระบริสุทธิคุณ คือห่างไกลจากอาสวกิเลสทั้งหลาย พระองค์ทรงตัดภพตัดชาติ ตัดขาดจากเครื่องข้องในภพทั้งปวงแล้ว ความบริสุทธิ์ของพระองค์กลั่นตัวกันมากเข้าจนกลายเป็นบารมี เป็นรัศมี เป็นฉัพพรรณรังสีที่สว่างไสว บางพระองค์สามารถเปล่งพระรัศมีไปทั่วหมื่นโลกธาตุ นอกจากนี้พระองค์ยังทรงมีมหากรุณาธิคุณแนะนำสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากห้วงทุกข์ในสังสารวัฏ พระพุทธองค์จึงทรงเป็นบุคคลผู้ควรบูชาที่สุด

        การแสดงออกที่บ่งบอกถึงการบูชาพระพุทธเจ้า มี ๓ ทาง คือ 

        ทางกายกรรมไม่ว่าจะเดิน ยืน นั่ง นอน หรือประกอบภารกิจใด ๆ หากอยู่ต่อหน้าพระพุทธเจ้าหรือสิ่งที่เป็นตัวแทนหรือเนื่องด้วยพระพุทธองค์ เช่น รูปปั้น พระปฏิมากร ภาพถ่าย เราควรต้องมีความเคารพยำเกรง นอบน้อมกราบไหว้ไม่แสดงอาการลบหลู่ ควรประดิษฐานไว้ในที่เหมาะสม พร้อมหาดอกไม้ธูปเทียนไปสักการะเพื่อเป็นอามิสบูชา 

        ทางวจีกรรม ควรหาโอกาสสวดมนต์สรรเสริญคุณความดีของพระรัตนตรัยเป็นประจำ 

        ทางมโนกรรม เราควรหมั่นตามระลึกนึกถึงคำสอนของพระพุทธองค์ ส่งใจไปถึงท่าน ให้เป็นผู้มีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์เวลานั่ง ธรรมะก็ให้ตรึกระลึกถึงพุทธคุณเจริญพุทธานุสติ อานิสงส์นี้จะทำให้เราแคล้วคลาดจากภยันตรายทั้งปวง เพราะพุทธานุภาพเป็นอานุภาพที่ไม่มีประมาณ การหมั่นส่งใจไปถึงผู้รู้ ผู้มีอานุภาพเช่นนี้ ถือเป็นการบูชาด้วยมโนกรรม

กองพุทธศิลป์

        ที่สำคัญยิ่งไปกว่านั้นก็คือ จะทำให้เข้าถึงพระพุทธเจ้าภายใน  ซึ่งเป็นพุทธรัตนะ เป็นที่พึ่งที่ระลึกอันแท้จริง  ถ้าทำได้อย่างนี้ ท่านเรียกว่า ถูกเนื้อแท้ของพระพุทธศาสนาเป็นสุดยอดของปฏิบัติบูชา จึงสมควรอย่างยิ่งที่เหล่าพุทธศาสนิกชนควรจะหาโอกาสบูชาบุคคลผู้เลิศที่สุด คือ พระพุทธเจ้า จะได้อานิสงส์ใหญ่ บุญนั้นจะส่งผลให้ได้บรรลุมรรค ผล นิพพาน 

        ดังเช่นพระเอกทีปิยเถระ ที่ท่านได้บูชาพระพุทธเจ้าในกาลก่อน บุญนั้นจึงส่งผลให้ท่านได้บรรลุธรรมเป็นพระอรหันต์

        ภพชาติในอดีต ท่านได้เกิดในสมัยที่พระพุทธเจ้าพระนามว่าสิทธัตถะดับขันธปรินิพพานแล้ว เหล่ามนุษย์และเทวาต่างบูชาพระสรีระของพระองค์ด้วยเครื่องสักการบูชาชั้นเลิศ ทั้งดอกไม้ธูปเทียน เพชรนิลจินดารัตนชาติต่าง ๆ แม้สิ่งเหล่านี้จะเป็นสิ่งที่มีคุณค่าแต่เมื่อเปรียบกับพระองค์ที่ทรงบำเพ็ญประโยชน์ต่อมวลมนุษยชาติแล้วเทียบกันไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นใครมีแก้วแหวนเงินทองหรือของมีค่า ต่างพากันนำออกมาบูชาพระพุทธองค์ด้วยความเคารพเลื่อมใสเป็นที่สุด

         วันนั้น มาณพหนุ่มคนหนึ่งตรึกระลึกนึกถึงพระคุณอันยิ่งใหญ่ของพระพุทธองค์ จึงคิดหาวิธีที่จะบูชาพระสรีระของพระพุทธองค์ เขาได้จุดประทีปถวายเป็นพุทธบูชาอยู่ใกล้พระจิตกาธานของพระพุทธเจ้า โดยจุดประทีปดวงเดียวให้สว่างไสวจนกว่าพระอาทิตย์จะขึ้นพร้อมส่งใจไปถึงพระพุทธเจ้า เจริญพุทธานุสติมีพระพุทธเจ้าเป็นอารมณ์อยู่ตลอดเวลา

กองพุทธศิลป์

ด้วยกรรมที่ทำไว้ดีแล้วในครั้งนั้น

        เมื่อละโลกได้ไปบังเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์เป็นเทพบุตรชื่อว่าเอกทีปะ มีประทีปแสนดวงส่องสว่างอยู่ในวิมานตลอดเวลา วิมานของท่านจึงสวยงามสว่างไสวเป็นพิเศษ รัศมีกายของท่านแผ่ซ่านออกไปทั่วทุกทิศทุกทาง เหมือนพระอาทิตย์ที่กำลังส่องแสงตลอดเวลา ที่น่าอัศจรรย์ยิ่งไปกว่านั้นก็คือ เมื่อมาเกิดเป็นมนุษย์ ท่านสามารถมองเห็นได้ตลอดด้วยมังสจักษุ คือ ตาเนื้อ และสามารถมองทะลุฝากำแพงและภูเขาโดยรอบได้ถึงร้อยโยชน์ท่านได้เสวยสุขในเทวโลกถึง ๗๗ ครั้ง เป็นจอมเทพในสวรรค์อีก ๓๑ ครั้ง เป็นพระเจ้าจักรพรรดิราช ๒๘ ครั้ง แล้วยังได้เป็นพระเจ้าประเทศราชอันไพบูลย์อีกมากมาย

          ครั้นถึงภพชาตินี้ เมื่อจุติจากเทวโลกแล้ว ท่านได้มาบังเกิดในครรภ์ของมารดา แม้ยังอยู่ในครรภ์ของมารดาก็สามารถมองเห็นได้ตลอด ครั้นอายุเพียง ๔ ขวบ บุญนั้นส่งผลให้ท่านได้ออกบวชเป็นสามเณร บวชไม่ถึงครึ่งเดือน ก็สามารถปฏิบัติธรรมหมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ผู้มีทิพยจักษุ ท่านบอกว่าที่ท่านมองเห็นได้ไกลไม่ติดขัด ไม่เห็นความมืดเลยนั้น เป็นเพราะผลของการถวายประทีปเพียงดวงเดียวเพื่อเป็นพุทธบูชา

แหล่งภาพจาก กรณี วัด พระ ธรรมกาย สถานการณ์พระพุทธศาสนา

         จะเห็นได้ว่า บุญจากการบูชาพระพุทธเจ้าเป็นบุญใหญ่ มีอานิสงส์จักนับจักประมาณมิได้ โดยเฉพาะบุญพิเศษที่จะได้ร่วมกันจุดโคมมาฆประทีปนับแสนดวงเป็นพุทธบูชาที่ลานธรรมพระมหาธรรมกายเจดีย์ พระมหาเจดีย์พระพุทธเจ้าล้านพระองค์ ก็ดีจุดมาฆประทีปถวายเป็นพุทธบูชา เนื่องในวันพระ ๑๔ ค่ำ ๑๕ ค่ำก็ดี  นับเป็นบุญที่จะทำให้เราสมบูรณ์พร้อมทั้งมังสจักขุ ทิพพจักขุ สมันตจักขุ ธรรมจักขุ และปัญญาจักขุ มีดวงปัญญาสว่างไสว เป็นนักปฏิบัติธรรมประเภทสุขาปฏิปทา ขิปปาภิญญา คือ ปฏิบัติสะดวกบรรลุธรรมได้อย่างง่ายดายไปทุกภพทุกชาติกระทั่งได้บรรลุมรรค ผล นิพพาน

เรียบเรียงโดย: พระมหาเสถียร สุวณฺณฐิโต ป.ธ.๙

อ่านเพิ่มได้ที่: http://dhamma-media.blogspot.com/2017/09/blog-post_91.html