"ทำไมนาค ต้องเอื้อมมือไปแตะขอบประตูโบสถ์"

         เคยสงสัยกันไหมครับว่า ในงานบวชพระใหม่นั้น ในขณะที่แห่รอบโบสถ์ครบ 3 รอบแล้ว และนาคกำลังจะก้าวข้ามพ้นธรณีประตูนั้น บรรดาญาติพี่น้องและเพื่อนๆ จะอุ้มยกตัวนาคขึ้นและบอกให้นาค ชูมือให้สุดไปแตะขอบประตูโบสถ์ด้านบน ทั้งนี้บรรดาเพื่อนๆและผู้ร่วมงานต่างก็จะช่วยกันอุ้มชูให้นาคเอื้อมให้ถึง ขอบประตูนั้นให้ได้ ทำไมต้องทำแบบนั้น และมีคติความเชื่ออย่างไรกัน หลายคนคงอยากทราบ  

       ความเชื่อในเรื่องนี้ว่ากันว่า ถ้านาคแตะขอบประตูโบสถ์ด้านบนได้ จะทำให้ร่ำเรียนได้สูงสุด แตกฉานในพระธรรมวินัย  ต่อไปจะได้เป็นสมภารเจ้าวัด ส่วนเหตุผลที่เป็นรูปธรรมนั้น ก็คือว่า ประตูโบสถ์บางแห่งไม่สูงมากนัก การอุ้มนาคเข้าโบสถ์อาจทำให้ศีรษะของนาคไปชนขอบประตู ทำให้ได้รับบาดเจ็บ จนทำให้ไม่สามารถบวชได้ 

       เหตุผล ในทางธรรมะ ยังไม่ชัดเจน แต่ได้รับการอธิบายจากท่านผู้รู้มาว่า เป็นการปฏิญาณหรือแสดงให้เห็นว่านาคจะบวชและตั้งใจปฏิบัติให้ได้บุญสูงสุด 

        อีกเหตุผลหนึ่งก็คือ  การไปสู่พระนิพพานเหมือนจะไกลสุดมือเอื้อมถึง การเป็นจะไปให้ถึงต้องได้แรงหนุนจากคนรอบข้าง บ่งบอกว่า การไปสู่ที่สูง เราอาจไปคนเดียวไม่ได้ เก่งคนเดียวไปไม่รอด  ต้องอาศัยพวกพ้องเพื่อนฝูง เจ้านาย คอยสนับสนุน ช่วยเหลือเกื้อกูล 

ส่วนใครที่มีคติความเชื่อในเรื่องนี้ที่อาจแตกต่างไปบ้างตามแต่ละท้องถิ่นก็อาจเป็นได้

         กิจกรรมรายละเอียดในประเพณีวัฒนธรรมของชาวพุทธส่วนใหญ่ก็จะมีความหมายที่ดีและสอนชาวพุทธได้เสมอ แต่ยุคใหม่นี้ก็ไม่ค่อยมีคำสอนเหล่านี้ อาศัยว่าทำตาม ๆ กันมา แต่มักไม่ค่อยรู้ความหมายเช่นการเคาะโลงศพ การใช้น้ำมะพร้าวล้างหน้าศพ เป็นต้น

ขอบคุณ ภาพและบทความจาก website http://www.oknation.net/blog/556644/2010/03/03/entry-3

ขอบคุณภาพจากwww.google.com