พระมหาจุฬามนี ที่เคารพสักการะของเทพบุตรเทพธิดาของชาวสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

ลำดับนั้นพระมาลัยเถรอรหันต์ต้องการจักใคร่ทราบรายละเอียดของดาวดึงสาพิภพแห่งท้าวสหัสนัยน์จึงให้ท้าวเธอพรรณนาอาณาเขตบริเวณแห่งสวรรค์ชั้นนี้

           องค์สมเด็จเทวนมินทร์ท้าวเธอก็ยินดีปรีดาแถลงสุนทรวาจาพรรณนาดังนี้ 

          " ดูกรพระเถระเจ้า อันดาวดึงส์หมายความว่า มีเทวดาถือกำเนิดเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก ๓๓ องค์ อันได้แก่ข้าพระองค์และเทวสหายจึงได้ชื่อเช่นนี้ มหานครแห่งนี้มีความกว้างยาว หนึ่งหมื่นโยชน์ รายล้อมด้วยกำแพงแก้วแวววับจับตาสูงขึ้นมาจากพื้นรวมได้ ๑๖ โยชน์ทั้งสี่ด้าน มีประตูเข้าออกนั้น ๑,๐๐๐ แห่ง เหนือประตูเมืองแต่ละแห่งมีปราสาทอันงดงามอยู่ด้านบนทุกแห่งไป

           เมื่อจักเปิดประตูเมืองคราใดจะปรากฏเสียงทิพยดนตรีมโหรีพิณพาทย์อันไพเราะเสนาะโสตกังวานซ่านจับใจไปทุกครั้ง ภายในมหานครแห่งนี้ยังมีอุทยานรุกขชาติอันเดียรดาษด้วยพรรณพฤกษาแลผกาบุปผชาติอยู่ ๔ แห่งในแต่ละทิศ ณ เบื้องบูรพาตะวันออกมีอุทยานชื่อว่า นันทวัน เบื้องปรัศจิมตะวันตกนั้นมีชื่อว่า จิตรลดาวัน เบื้องทิศอุดรฝ่ายเหนือนั้นมีชื่อว่า สักกวัน เบื้องทักษิณฝ่ายใต้นั้นมีชื่อว่า ผรุกวัน อันเป็นสถานที่เที่ยวเล่นเด็ดดมชมผกา

           หมู่พฤกษารุกขชาติที่บานดอกออกผลเกลื่อนกล่นของเหล่าเทพเทวดา แล้วยังมีสระโบกขรณีอันมีน้ำใสดุจดั่งแผ่นกระจกแก้วอัญมณี มีอุบลบานดอกออกฝักมากมาย โดยรอบขอบสระมีก้อนศิลาอันมีรัศมีเรืองโรจน์แต่งประดับ มีแท่นประทับสำหรับเทพบุตรเทพธิดามานั่งเล่นชมสวนสวรรค์สำราญอิริยาบท

           ใจกลางแห่งมหานครนี้มีมหาปราสาทอันใหญ่โตโอฬารนามว่า ไพชยนต์มหาปราสาทอันเป็นที่ประทับของข้าพระองค์แลมิ่งมเหสี บรรจงสร้างด้วยแก้วมณีเจ็ดประการแต่ละด้านสูงพันโยชน์ ภายในปราสาทยังมีวิมานทองผ่องอำไพสูงใหญ่ได้ ๗๐๐ โยชน์ประดับประดาด้วยแก้วมณีอันเป็นที่รโหฐานของข้าพระองค์ ภายนอกยังคงมีปรางค์ปราสาทแก้วมณีมีจำนวนทั้งสิ้น ๓๒ หลังอันเป็นที่อยู่อาศัยของเทวผู้เป็นสหายของข้าพระองค์

          ที่ตรงนี้คือพระเจดีย์จุฬามณีสถานอันเป็นที่สถิตประดิษฐานของมุ่นมวยพระโมลีเกศาธาตุของพระบรมศาสดาเมื่อคราเสด็จออกมหาภิเนษกรมณ์ปลงผมแล้วโยนขึ้นกลางนภากาศ ตั้งสัตย์อธิษฐานว่าหากได้บรรลุพระโพธิญาณขออย่าได้ตกลงมา 

         ข้าพระองค์จึงนำเอาพานทองคำนำไปรองรับกลับมาเนรมิตรพระเจดีย์นี้ไว้ และยังได้พระเขี้ยวแก้วเบื้องขวาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อคราวปรินิพานอันเตโชธาตุผลาญเผาพระวรกาย เหลือไว้แต่พระบรมสารีริกธาตุ ครั้นเมื่อโทนพราหมณ์ตวงแบ่งแล้วแอบฉวยเอาซ่อนไว้ในมวยผมแห่งตน ข้าพระองค์จึงอาราธนาอัญเชิญมาไว้ยังพระเจดีย์นี้ด้วยบารมีของโทนพราหมณ์มีไม่พอที่จะได้ไว้

         พระเจดีย์นี้ก่อด้วยแก้วอินทนิลเป็นส่วนฐาน

         ส่วนกลางนั้นเป็นทองแท้ นพคุณจรดยอดประดับประดาสถาพรด้วยแก้วมณีเจ็ดประการ ความสูงนั้นได้แปดหมื่นวา กำแพงแก้วกาญจนายาวถ้วนแสนหกหมื่นวาในแต่ละด้าน สองข้างนั้นประดับด้วยธงทิว ธงชาย ธงตะขาบหลากสีสรร พระเจดีย์นั้นเป็นที่สักการบูชาของเหล่าเทพยดาทั้งฉกามาวจรภพจรดโสฬสพรหมโลก

ท้าวสักกเทวราช หรือพระอินทร์ผู้ปกครองสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

 นอกเมืองแห่งนี้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือยังมีอุทยานใหญ่ชื่อว่าปุณฑริกวันมีกำแพงกั้นโดยรอบทั้งสี่ด้าน ใจกลางสวนนั้นมีต้นปาริชาตอันเป็นไม้ทิพย์ประจำทวีปพิภพดาวดึงส์ สูงจากโคนต้นจรดยอดได้ ๑๐๐ โยชน์

          วัดโดยรอบต้นได้ ๑๖ โยชน์ จากโคนต้นถึงคาคบ ๕๐ โยชน์ มีกิ่งอันใหญ่แผ่ไปยังสี่ทิศอันไกลได้กิ่งละ ๕๐ โยชน์ มีกำหนดบานดอกต้องครบ ๑๐๐ ปี ครั้นเมื่อคลี่บานรัศมีแห่งดอกปาริชาตนี้รุ่งเรืองไปไกลได้ แปดแสนวา

         เมื่อเวลาพระพายพัดไปทางใดกลิ่นของดอกไม้นี้จักฟุ้งตระลบอบอวลไปถ้วนทั่วสวรรค์ เหล่าเทพบุตรเทพธิดานั้นจะมาชมดอกไม้อยู่ไม่ขาด กลิ่นปาริชาตจะทำให้รำลึกถึงอดีตชาตหนหลังในทันที แม้นมีใครต้องการดอกปาริชาตนั้นก็ไม่ต้องเด็ดต้องสอย ดอกปาริชาตจักลอยหลุดจากขั้วลงมาให้จนถึงมือ แม้นไม่ยื่นยื้อมืออกไปรับจับเอาดอกไม้นั้นก็หาได้ตกถึงพื้นไม่ ยังลอยไว้เช่นนั้นแล

          ใต้ต้นปาริชาตนี้จักมีแท่นศิลาสีแดงดั่งดอกชบา กว้าง ๕๐ โยชน์ ยาว ๖๐ โยชน์ หนาได้ ๑๕ โยชน์ นามว่าบัณฑุกัมพลศิลาอาสน์ อันเป็นแท่นประทับของข้าพระองค์ เวลานั่งลงจักยุบอ่อนลงนิ่มพอดีหากข้าพระองค์นี้ลุกออกมาแท่นศิลานี้จักเต็มคืนดังเก่า หากคราวใดนั่งลงไปไม่ยุบกลับแข็งแกร่งกระด้างจักเป็นลางบอกว่าผู้มีบุญญาธิการเกิดอุปัทวันตรายร้ายกาจทำให้ข้าพระองค์ต้องลงไปช่วยเหลือ

          ไม่ห่างไกลจากต้นปาริชาตพรรณพฤกษามีศาลาอยู่หนึ่งหลังอลังการงามตระหง่านชื่อว่าศาลาสุธรรมาเทวสถานพื้นศิลาลาดด้วยแก้วผลึกและแก้วอินทนิล กว้างยาวทั้งสิ้น ๓๐๐ โยชน์ วัดโดยรอบทั้งหมดได้ ๙๐๐ โยชน์พอดี ภายนอกมีสวนรายล้อมศาลามีพรรณบุปผาสวรรค์นามนั้น อสาพตี ถ้วน ๑,๐๐๐ ปีจักบานดอกหนึ่งครั้งความหอมยังมากกว่าดอกปาริชาตฟุ้งสะพัดไปทั่วทั้งหมดสวรรค์

          อันศาลาสุธรรมานี้ใช้เป็นที่ประชุมเทวดาทุกวันธรรมเสวนะ เมื่อเทพดาทั้งหลายมาประชุมสโมสรสันนิบาต จักมีพรหมกุมารเสด็จมาจากพรหมโลกเพื่อแสดงธรรม หากแม้นท่านนี้มิได้มาก็จะมีองค์ปาฐกอื่นมาแสดงแทน หากแม้นเป็นคราประชุมครั้งใหญ่ของเทวสภา ข้าพระองค์จะเป็นประธานอ่านชื่อมนุษย์ผู้บำเพ็ญกุศลผลทานจากแผ่นสุพรรณบัตร ทวยเทพก็จักแซ่ซ้องสาธุการเอิกเกริกปิติยินดีจับระบำรำฟ้อนทุกครั้งไป หากคราใดมีน้อยเหล่าทวยเทพก็จะเงื่อนหงอยด้วยโทมนัสาว่า มนุษย์ทั้งหลายนี้ยินดีในทางวิบัติหันไปสู่อบายภูมิเป็นเบื้องหน้า

          อันตัวข้าพระองค์นี้มีมเหสีอยู่ ๔ นาง ชื่อ สุธรรมา สุจิตรา สุนันทา แลสุชาดา มีนางฟ้าปริจาริกาสองโกฏิกับอีกห้าล้านนาง อันเกิดจากบุญแต่ปางบรรพ์ของข้าพระองค์ที่ได้สร้างสมมาตั้งแต่เมื่อคราเป็นมนุษย์นั้นแล

หมายเหตุ ๑ โยชน์ เท่ากับ ๑๖ กิโลเมตร

อ้างอิง : http://sawanbanna.bizhat.com/buddha/buddha011_4.htm

เทพบุตร

เทพธิดา

เทพธิดา

วิมานสวรรค์ชั้นดาวดึงส์

ภายในวิมาน บริวารห้อมล้อมปรนเปรอ ช่วยกันดูแลเอาใจเจ้าของวิมาน

ขอบคุณภาพจาก www.dmc.tv